محققین روش اکتشافی جدیدی را برای شناسایی داروهایی که می‌توانند سلول‌های بنیادی مغز انسان و موش را در آزمایشگاه فعال کنند، استفاده کرده‌اند. دو داروی بالقوه که یکی برای درمان پای ورزشکاران و دیگر برای اگزما استفاده می‌شود،  زمانی که به طور سیستمیک به مدلهای جانوری مولتیپل اسکلروزیس تزریق شدند، قادر به تحریک ترمیم سلول‌های مغزی آسیب دیده و بازتوانی جانور فلج بودند. محققین می‌دانند که سلول‌های بنیادی در سیستم عصبی وجود دارند که قادر به ترمیم آسیب ایجاد شده به دلیل مولتیپل اسکلروزیس هستند ولی تاکنون راهی برای نشان دادن عملکرد آنها وجود نداشته است. روشی که این محققین ایجاد کرده‌اند برای یافتن داروهایی بود که بتواند سلول‌های بنیادی خود فرد و جایگزین کردن سلول‌های از دست رفته طی مولتیپل اسکلروزیس به وسیله آنها را کاتالیز کند. این محققین میلین جدیدی را درون سیستم عصبی ایجاد کرده اند. برای جایگزینی سلول‌های اسیب دیده اغلب مطالعات به دنبال پیوند مستقیم بافت‌های مشتق شده از سلول‌های بنیادی برای طب ترمیمی بوده‌اند و این روش جدید می‌تواند مزیت‌های زیادی در مقایسه با آنها داشته باشد. در واقع این مطالعه به دنبال این است که آیا می‌توان از روشی سریع تر و غیرتهاجمی تر  و با استفاده از داروها برای فعال کردن سلول‌های بنیادی طبیعی و بومی سیستم عصبی و هدایت آنها برای ایجاد میلین جدید استفاده کرد یا خیر. هدف نهایی در این مطالعه تشدید توانایی خودترمیمی بدن است. این محققین تکنیک منحصربفردی را برای ایجاد مقادیر انبوه از نوع خاصی از سلول‌های بنیادی به نام سلول‌های پیش ساز اولیگودندروسیت ایجاد کرده‌اند. این سلول‌های پیش ساز اولیگودندروسیت به طور نرمال در سراسر نخاع و مغز وجود دارند و بنابراین برای مطالعه در دسترس هستند. بنابراین با تولید مقادیر انبوه این سلول‌ها، محققین قادر خواهند بود که فرمول‌های دارویی مختلف را برای القای میلین سازی این داروها تست کنند. با استفاده از تصویربرداری میکروسکوپی بسیار پیشرفته، محققین اثرات ۷۲۷ داروی از پیش شناخته شده را روی این سلول‌های پیش ساز اولیگودندروسیت بررسی کردند. محققین دریافتند که میکونازول و کلوبتازول در بین سایر دارو بهترین اثر را دارند. میکونازول برای درمان پای ورزشکاران و کلوبتازول برای اختلالات پوستی مانند درماتیت استفاده می‌شود. مطالعات نشان داد که این دو دارو موجب تحریک سلول‌های پیش ساز اولیگودندروسیتی طبیعی سیستم عصبی، برای تولید میلین جدید می‌شود. در حالی که اثرات این داروها در مطالعات موشی کاملا به اثبات رسیده است اما در مورد اثر این داروها روی انسان نیاز به مطالعات بالینی واقعی و دقیق است.منبع

پیوست: شاید یه روزی یا شبی خبر درمان قطعی، آسیب نخاعی منتشر بشه، و مشخص بشه که فرد نخاعی بعد چند ماه کار درمانی مثل روز قبل نخاعی شدنش سلامت میشه و میتونه دوبار به جامعه برگرده، سوال اینجاست که آیا ما برای اون روز آماده هستیم؟؟

بازدیدها: 5975

محققان در بررسی‌های جدید خود راه را برای استفاده از دارودرمانی در ضایعات نخاعی باز کردند. سلول‌های موجود در بافت آسیب دیده نخاعی مولکول‌هایی را آزاد می‌کنند که به سطح نورون‌ها متصل شده و به رشته‌های عصبی جداشده (آسیب دیده) اجازه نمی‌دهد تا از مناطق آسیب دیده عبور کرده و اتصالات جدید به وجود آورد و این فرایند باعث بهبودی حرکتی و احساسی شود. در حقیقت این مولکول‌ها از ورود بافت‌های اعصاب از مناطق آسیب دیده و پیوند با مناطق سالم نخاع جلوگیری می‌کنند. یافتن این محل جدید می‌تواند امیدی برای دارودرمانی ضایعات نخاعی باشد. ‌این مساله برای حدوداً دو دهه‌ ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود. آنها می‌دانستند که این مولکول‌ها از تولید دوباره رشته‌های اعصاب جلوگیری می‌کند ولی نحوه و چگونگی آن معلوم نبود اکنون که محل‌های اتصال آنها به نورون‌ها مشخص شده است محققان دنبال روشهایی برای جلوگیری از سد راه کردن پیوند رشته‌های اعصاب توسط این مولکولها هستند. با توجه به نتایج این تحقیق پژوهشگران امیدوارند در آینده بتوانند بیماران آسیب دیده نخاعی را با یک قرص درمان کنند. منبع

پیوست: شاید این مطلب را قبلا خونده باشید یا شاید مثل من براتون جدید باشه، به‌هرحال، فکر کردم این مطلب امید بخش را بنظر دوستان برسانم.

امیرفرهاد زندی و بابا مهرداد زندی

بازدیدها: 379

تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال به بیمار ضایعه نخاع گردنی برای نخستین‌بار در بیمارستان شهید دکتر رهنمون یزد توسط دکتر حمید حبوباتی جراح مغز و اعصاب با موفقیت انجام شد. دکتر حبوباتی جراح مغز و اعصاب و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد گفت: در سال‌های اخیر طرح تحقیقاتی با عنوان «تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال در بیماران ضایعه نخاعی» توسط این تیم پزشکی در ۱۰بیمار قطع نخاع کمری انجام شد که از این تعداد در سه مورد حس و حرکت اندام‌ها به میزان یک یا سه پنجم برگشت پیدا کرد. وی با اشاره به تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال در بیمار ضایعه نخاع گردنی برای اولین بار در کشور افزود: در این طرح تحقیقاتی تزریق سلول‌های بنیاد در محیط کشت جدید و با تکثیر سلولی بیشتر از طرح اول صورت گرفت. حبوباتی ادامه داد: در طرح اول سلول‌های بنیادی تا ۱۵۰هزار تکثیر شد، ولی در طرح تحقیقاتی اخیر میزان تکثیر سلول‌ها به ۴ تا ۵میلیون سلول افزایش یافت که انتظار می‌رود این افزایش کمیت و کیفیت سلولی تأثیر بسزایی در پاسخ به درمان داشته باشد. وی با اشاره به روند انجام عمل موفقیت‌آمیز تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال در بیمار ضایعه نخاع گردن افزود: این عمل روی علیرضا شفیق شانزده ساله که در سانحه رانندگی دچار آسیب شدید نخاع گردنی شده بود انجام شد که در نوع خود بی‌نظیر بود. این پزشک یزدی با اشاره به این که نخاع گردنی حساس‌ترین منطقه نخاع است که تمام مناطق بدن از گردن به پایین را عصب دهی می‌کند، افزود: متاسفانه هنوز روش درمانی ثابت شده‌ای برای اینگونه آسیب‌ها کشف نشده است بنابراین بر آن شدیم تا طبق آخرین پروتکل مقالات آمریکایی محیط کشت را عوض کنیم و سپس سلول‌ها را از مغز استخوان لگن بیمار بگیریم و تا تعداد ۴ تا ۵میلیون تکثیر کنیم. این جراح مغز و اعصاب یزدی گفت: پس از گذشت ۲۵روز، این سلول‌ها داخل مایع مغزی نخاعی بیمار تزریق شد که خوشبختانه بعد از ۲هفته حس بیمار از ناحیه گردن به پایین ۸۰درصد بهبود پیدا کرد. حبوباتی افزود: این پروسه تحقیقاتی تنها روی بیماران قطع نخاعی گردن، پشتی و کمر قابلیت انجام دارد که بیش از ۳ماه از ترومای آنها نگذشته باشد و بیمار هیچ گونه حس و حرکتی نداشته باشد. وی گفت: به منظور انجام این عمل روی بیماران مزمن باید تامین اعتبار کافی و تحقیقات بیشتری صورت گیرد که امیدواریم باعنایت خداوند و سپس همکاری مسئولان و همیاری خیرین این امکان نیز فراهم شود.  منبع

پسوند: از دعاهای بعد نماز من: شفای همه‌ی بیماران و درمان پذیر شدن همه‌ی بیماریهای بی‌درمان است.

 آبشاره فتو منو تاژیو

 جلوشو بپاد یا عقبشو

بازدیدها: 64

قطع کامل یا بخشی از مهمترین رشته عصبی موجود در بدن که از آن به عنوان رشته نخاعی نام برده می‌شود بدون شک پیامدهای روانی و جسمانی قابل توجهی برای فرد دچار ضایعه نخاعی دارد. از دست دادن توانایی‌های حسی و حرکتی در بخش اعظمی از اندام‌های بدن و وابستگی مفرط به دیگران، چنان رنجی را بر فرد تحمیل می‌سازد که تنها افراد دچار این ضایعه قادر به درک ابعاد آن هستند. بسته به اینکه آسیب دیدگی نخاع در چه سطحی ایجاد شده باشد شدت واکنش‌های عاطفی افرادی که دچار ضایعه نخاعی هستند متفاوت خواهد بود. خشم و انکار واقعیت، نخستین تجربه روانی است که در مواجهه با فرد آسیب دیده و حتی خانواده وی مشاهده میشود. ضایعه نخاعی، تناسب اندام و جاذبه ظاهری شخص را از وی ستانده است. او را از کار بیکار کرده و مشکلات عدیده‌ای را در مناسبات اجتماعی فراروی وی قرار داده است؛ خانواده نیز با این وضعیت دست به گریبان است و متاسفانه روش رویارویی با آن را نمی‌داند. در برخورد با افراد آسیب‌دیده و خانواده‌های آنان: نخست باید همدلی و همدردی را پیشه کار خود قرار دهیم. آنها باید احساتشان را به راحتی ابراز کنند و ما نیز می‌بایستی با صبر و متانت به حرف‌هایشان گوش فرا دهیم و برای افکارشان احترام قائل شویم؛ یأس، افسردگی و انزوای اجتماعی نیز از دیگر واکنش‌های این افراد به شمار می‌رود. باید بکوشیم تا ضمن کمک به آسیب دیدگان و خانواده‌های آنان به تدریج آنان را با واقعیت موجود آشنا سازیم. وظیفه ما تاکید بر ارزش انسانی فرد معلول در نظر خود وی و اطرافیان او است. یک معلول ضایعه نخاعی کماکان انسانی برخوردار از قابلیت‌های ارزنده فکری و روحی است که باید آن را شناسایی کرده و به کار گیرد. باید تلاش کنیم تا خانواده‌های افراد آسیب دیده آگاهی لازم را درخصوص مشکلات و محدودیت‌های معلولان ضایعه نخاعی و شیوه‌های کمک مؤثر به آنان بدست آورند. این گروه از معلولان در بسیاری از کارهای شخصی خود به کمک دیگران نیازمندند. دفع ادرار و مدفوع در این افراد باید به کمک وسایل کمک بهداشتی صورت گیرد. آنان باید برای حرکت دادن اندام‌ها و بازیابی توانایی‌های از دست رفته خود از تجهیزات کمک توانبخشی استفاده کنند. در افرادی که به دلیل قطع کامل رشته نخاعی به ویژه در ناحیه گردن دچار آسیب شده‌اند، حتی پوشیدن لباس یا غذا خوردن نیز می‌بایستی به کمک دیگران انجام شود. خانواده باید این نیازها را بشناسد و شیوه برآورده ساختن آن را بیاموزد. فرد معلول ضایعه نخاعی از همان عزت و احترامی برخوردار است که پیش از آسیب دیدگی از‌ آن بهره‌مند بوده است. این نکته‌ای است که در تعامل با شخص دچار ضایعه نخاعی حتماً باید مدنظر قرار داد. فرد آسیب دیده زمانی می‌تواند نیازهای خود را به‌راحتی با اطرافیان مطرح کند که احترام متقابل بر مناسبات موجود حاکم باشد. مربی می‌تواند به معلول ضایعه نخاعی و خانواده وی کمک کند تا نگاه خود را نسبت به شرایط موجود تغییر دهند. هرچند این نوع از معلولیت، شرایط سختی را به افراد مورد نظر تحمیل می‌کند اما در عین حال دنیای جدیدی را به روی آنان می‌گشاید؛ چه بسا با افراد متفاوت و مسیرهای تازه‌ای آشنا شوند که تأثیرات بسیار مثبتی بر سرنوشت آنها داشته باشند. فرد معلول ضایعه نخاعی باید تشویق شود تا اندام‌های خود را به حرکت درآورد و خانواده نخستین کانونی است که می‌بایستی شرایط لازم را برای جنبش و تحرک فرد فراهم کند. محیط خانه باید به شکلی طراحی شود که شخص دچارضایعه نخاعی بتواند آزادانه در آن تردد کند؛ فضای داخل منزل می‌بایستی عاری از هرگونه موانع محیطی باشد. عرض درهای ورودی باید به اندازه‌ای باشد که صندلی چرخدار به راحتی از آن عبور کند. وسائل مختلفی که در منزل مورد استفاده قرار می‌گیرد می‌بایستی در مکان‌هایی قرار داده شود که فرد آسیب دیده به راحتی به آن دسترسی پیدا کند. عضو معلول خانواده باید تشویق شود تا در امور منزل مشارکت کند. او می‌تواند با کمک‌های فکری خود، حلال بسیاری از مشکلات باشد. ما می‌توانیم در کارها با او مشورت کرده تا حس ارزشمندی را در وی تقویت کنیم. حمایت و مراقبت صرف از فرد معلول ضایعه نخاعی کار صحیحی نیست. شخص آسیب دیده حدالامکان می‌بایستی کارهای شخصی خود را به طور مستقل انجام دهد، در غیر این صورت به موجود پرتوقعی بدل می‌شود که دیگران را دائماً در خدمت نیازهای خود می‌بیند. این واقعیت را باید برای فرد آسیب دیده روشن کنیم که اطرافیان او دارای توانایی‌های محدودی هستند و تنها می‌توانند بخشی از نیازهای وی را برآورده سازند، ضمن آنکه خود او نیز باید مسئولیت‌هایی را در قبال اطرافیان خویش بپذیرد. علاوه بر آنچه گفته شد، نکات دیگری نیز وجود دارد که رعایت آنها از سوی مربیان و خانواده‌های افراد ضایعه نخاعی می‌تواند سازگاری روانی را در این گروه از آسیب دیدگان تسهیل نماید که اهم آنها عبارتند از: ۱_کمک به افراد معلول و خانواده‌های آنان در برقراری ارتباط با تیم توانبخشی و سرعت بخشیدن به حل مشکلات آنان به ویژه در نخستین ما‌ه‌های پس از آسیب‌دیدگی. ۲_کمک به این گروه از معلولان در دستیابی به موقع به وسایل کمک توانبخشی و آشنایی دقیق آنان با نحوه استفاده از این وسایل. ۳_تشکیل کانون‌های ارتباطی میان خانواده‌های افراد ضایعه نخاعی و افزایش پیوندهای عاطفی و اجتماعی میان آنها. ۴_تشویق این دسته از معلولان به انجام فعالیت‌های مورد علاقه و درگیر ساختن ذهن آنان با تجارب موفقیت‌آمیز. ۵_تشکیل کلاس‌های آموزش مهارت‌های زندگی برای افراد آسیب دیده و خانواده‌های آنان به منظور افزایش مهار‌ت‌های شناختی آنان در برخورد با مسائل اجتماعی، فائق آمدن بر اضطراب و نگرانی و افزایش قدرت حل مسئله در این گروه از توانخواهان. ۶_مناسب‌سازی محیط‌های شغلی افراد معلول ضایعه نخاعی اعم از رفع موانع محیطی و تغییر فضای فیزیکی محیط کار متناسب با نیازهای این اشخاص. ۷_در نظر داشتن مدت زمان معین در حین ساعات کار به منظور استراحت و تجدید قوای این دسته از شاغلان. ۸_فراهم کردن امکانات لازم جهت بهره‌مندی این گروه از معلولان از خدمات بیمه‌ای به ویژه در زمینه تهیه وسایل کمک توانبخشی و استفاده از یارانه‌های دولتی در این خصوص.

ته‌بندی: همیشه تلاش کردم در مطالبی که منتشر میکنم نکاتی آموزشی باشه برای آرام و راحت و شاد و بهتر زیستن. خوشبختانه خیلی از دوستان با نگارش تجربیات‌شون همین کار را انجام میدن. متن بالا را اینجا خواندم: منبع. کاملا مشخصه که اون متنی ترجمه شده است، نکات بسیار مهمی در مطلب بالا هست که با دانستن اونها خواهید توانست به خانواده‌های تازه نخاعی‌ها کمک‌های بزرگی کنید. خودم قبلا این مطلب را در مورد رفتار با تازه نخاعی منتشر کردم.

بازدیدها: 1192