بهار فصل امید و سبزیه, من بهار را بینهایت دوست دارم, لطافت هوای بهاری خیلی روح نوازه. دوست ندارم توی این روزهای قشنگ چیز ناخوشایند اینجا بیارم, اما چیز بهتری یادم نمایاد: همیشه کوتاهترین راه بهترین راه نیست, اگه بیفکر دست به کاری زده بشه معمولا نتیجهی کار بسیار بد از آب درمیآد. یه سرویس کار وسایل خانگی اومده بود خونمون من را که دید گفت پسر خالهاش از زندگی سیر شده بوده, پس میره یه گوشهای خودش را دار میزنه!! همون موقع که اون بنده خدا بین زمین و آسمون داشته دست و پا میزده یکی پیدا میشه و اون مرد نا امید از طناب آویزان را از آویزان بودن نجات میده و افقیش میکنه روی زمین, از اون روز تا حالا اون مرد نا امید همونطور افقی مونده چون حالا دیگه قطع نخاع شده, اون هم از بدترین نوعش: یعنی از ناحیهی مهرهی اطلس. احتمالا الان دیگه میفهمه که قبلا چقدر نابینا بوده که اونهمه دارایی و خوشبختی را نمیدیده.
پایانه: دوستان معلول تهرانی که اتول دارن برای گرفتن آرم تردد در محدودهی ترافیک میتونن به انجمن معلولین ایران, واقع در میدان بهارستان, پشت مجلس, کنار روزنامهی جمهوری اسلامی مراجعه کنند. قبل از مراجعه, با انجمن تماس بگیرید تا بگن: کی, کجا و با چه مدارکی برید.(اوفتاد)
دکتر رضا رئیسی در حال نوشتن کتاب جامع و کاملی در بارهی دانستنیهایی که یک معلول نخاعی و خانوادش باید بدانند, هستند. کسانی که در مورد توانایی جنسی در قطع نخاعیها سئوال دارن, میتونن از جناب آقای دکتر درخواست کنند که این بخش کتاب براشون بصورت یک داکیومنت وورد ارسال بشه.
تمبرهای کارتونی