یک: محققین میگویند: ما روش انقلابی را برای احیای بافت‌های اسکار درون مغز ایجاد کرده‌ایم که موجب می‌شود این بافت‌ها به شرایط طبیعی‌شان برگردند. این محققین روی اختلالات و بیماری‌های مرتبط با مغز و نخاع مانند آلزایمر، پارکینسون،ALSو اسیب‌های ترومایی کار می‌کنند. مغز دارای سلول‌های عصبی به نام نورون و گلیا است. زمانی که سلول‌های گلیالی سالم هستند نقش بسیار مهمی را درسیستم عصبی بازی می‌کنند و در حمایت، انشعاب، عایق بندی و تغذیه نورون‌ها دخالت دارند. اما زمانی که بافت عصبی به دلیلی آسیب می‌بیند این سلول‌های گلیالی شروع به تکثیر کرده و ایجاد اسکار گلیالی می‌کنند که خود عواقب بیشتری را در پی دارد. برای مثال، اسکار گلیالی می‌تواند ایجاد بلوکی در طناب نخاعی کند که کانال ارتباطی بین مغز و عضلات را خاموش کرده و موجب ناتوانی حرکتی شود. این محققین نشان داده‌اند که قادر هستند بسیاری از عملکردهای نورونی را به وسیله سلول‌های گلیالی را در موش‌ها ترمیم کنند و هم چنین نورون‌های از دست رفته را نیز جایگزین کنند. گام مهم‌تری که این محققین برداشته‌اند این است که نشان داده‌اند که این سلول‌های گلیالی می‌توانند به طور مستقیم به سلول‌های عصبی تبدیل شوند(هرچند این مطالعه با استفاده از سلول‌های مغز انسانی در آزمایشگاه صورت گرفته است). در حال حاضر روشی وجود ندارد که بتواند ترمیم مغز را با تبدیل بافت اسکار گلیالی به بافت‌های عصبی طبیعی انجام دهد. بسیاری از مطالعات از تزریق سلول‌های بنیادی به جای سلول‌های خود فرد استفاده می‌کنند که با خطر رد پیوند همراه است. اما این محققین می‌گویند که روش ما بسیار متفاوت است زیرا خود سلول‌های گلیال مغز را به سلول‌های عصبی تبدیل می‌کند و دیگر احتیاجی به پیوند سلول نیست محققینامیدوارند این مطالعه موجب درمان‌ بیماران انسانی باشد.

دو: محققان موفق به ساخت دارویی شدند که آسیب‌های نخاعی را ترمیم می‌کند. این داروی جدید عملکرد مایع استیکی‌گلو را مختل می‌کند. این مایع چسبناک همچنین از رشد مجدد سلول‌های عصبی در حین آسیب جلوگیری می‌کند. بافت آسیب‌دیده در نخاع پس از جراحت، مایعی شیرین شبیه چسب ترشح می‌کند. این مایع استیکی‌گلو نام دارد و به سلول‌های آسیب‌دیده اجازه نمی‌دهد تا رشد کنند. بخش دوکی شکل عصب آکسون نام دارد. این بخش حین حرکت در ناحیه آسیب‌دیده، در مایع چسبناک‌ گیر می‌افتد و متوقف می‌شود. در این تحقیق، نوعی ماده شیمیایی زیر پوست تزریق شده است. این ماده شیمیایی وارد نخاع می‌شود و فعالیت مایع چسبناک را مختل می‌کند و این امر موجب فعالیت و رشد آکسون در محل آسیب‌دیده می‌شود. مراحل اولیه این دارو در ۲۶ موش معلول آزمایش شده است. در ۲۱ موش، حرکت و عملکرد مثانه بهبود یافته است. محققان بر این باورند که استفاده از این دارو در انسان، نیازمند آزمایش‌های بیشتر، مخصوصاً در حیوانات بزرگ جثه است.
پسوند: دو خبر بالا خبرهای خوبی هستند که میتونن همدیگر را تکمیل کنند. امیدواروم عمر من به درمان درمان واقعی و قطعی نخاع قد بده، البته نه از اون درمان‌هایی که چند سال پیش پزشک‌نماهای آرتیست به نمایش عمومی گذاشتن.

بازدیدها: 29