محققان در حال راه اندازی آزمایشی انسانی برای درمان آسیب نخاعی با پیوند سلولهای بینی بیماران فلج به ناحیه آسیب دیده هستند. برای هزاران سال تصور میشد که بازسازی نخاع غیرممکن است. اکنون ، میدانیم که هم امکان پذیر و هم بی خطر است. دانشمندان پلهای بیولوژیکی کوچکی ساختهاندکه هر کدام از میلیونها سلول بینی تشکیل شدهاند، که امیدوارند سلولهای عصبی را برای بازسازی و رشد بر روی آسیب نخاعی بیمار تشویق کند. پلهای بیولوژیکی از اسکن برای ساختن یک کپی سه بعدی از ستون فقرات و نخاع آسیب دیده بیمار استفاده میشود که به جراحان امکان میدهد برای جراحی پیوند آماده شوند. نمونهبرداری کوچکی از داخل بینی بیمار گرفته میشود تا سلولهای مبدا برای پیوند انجام شود.
سلولهای تخصصی که به سلولهای پوشش بویایی معروف هستند، سپس در آزمایشگاه در طی چند هفته جدا شده و گسترش مییابند. آنها را می توان تا زمانی که بیمار برای پیوند آماده شود منجمد کرد. پل های عصبی به جز سلولها هیچ چیز دیگری در خود ندارند ، ما به سلولها آنچه را که میخواهند میدهیم، یعنی ایجاد ارتباط با یکدیگر. پلهای سلولی را که هر کدام حدود ۲ سانتی متر طول و چند میلی متر عرض دارند، به نخاع آسیب دیده بیمار پیوند میدهد و آنها را با چسب جراحی میچسباند. هر پل سلولی بین ۵ تا ۱۰ میلیون سلول دارد و بیش از یک پل به نخاع آسیب دیده هر بیمار پیوند زده میشود.
حدود سی بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی برای آزمایش چهار ساله اولین جهان استخدام خواهند شد ۲۰ بیمار پلهای سلولی پیوندی را همراه با توانبخشی فشرده دریافت خواهند کرد، در حالی که ۱۰ نفر باقی مانده فقط توانبخشی خواهند داشت. پل های سلولی ساخته شده برای اولین بار در سال آینده به نخاع انسان پیوند زده شود. اولین بیماران آسیب نخاعی کامل خواهند داشت و حداقل ۱۲ ماه پس از آسیب خواهند بود. بخش اول کارآزمایی، که توسط کمیته اخلاق تحقیقات انسانی تایید شده است، ایمنی پل های سلولی را آزمایش می کند، اما دانشمندان امیدوارند که با ادامه مطالعه، اثربخشی درمان را نیز ارزیابی کنند. در نهایت، بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی نسبی برای مطالعه انتخاب خواهند شد. منبع
کسی که می خواهد به دیوان حافظ تفال بزند ابتدا باید در دل نیت و حاجت خود را بیان کند ؛ پس از نیت معمولا جمله زیر را می گویند :ای حافظ شیرازی، ما طالب یک فالیم ، بر من نظر اندازی ، بر من بنما رازی ، تو کاشف هر رازی، تو کاشف هر فالی ، تو را به شاخه نباتت و قرآنی که در سینه داری ، قسم میدهم ، فال مرا بگشا و آرزوی مرا بر آورده ساز :
و اینک این شما و این پاسخ صوتیو نوشتاری ، جناب خواجه حافظِ شیرازی مشهور به لِسانُالْغِیْب ، به اینجانب ؛ علیل ُالمؤمِنین و جمیع الفلجا :
پس از آسیب نخاعی، سلولهای مجاور به سرعت وارد عمل میشوند و بافت اسکار محافظی را در اطراف ناحیه آسیب دیده تشکیل می دهند تا آن را تثبیت و محافظت کنند. اما با گذشت زمان، جای زخم بیش از حد میتواند از بازسازی اعصاب جلوگیری کند، روند بهبودی را مختل کرده و منجر به آسیب دائمی عصبی، از دست دادن حس یا فلج شود. اکنون، محققان کشف کردهاند که چگونه یک نوع سلولی که به ندرت مطالعه شده است، تشکیل بافت اسکار را در آسیبهای نخاعی کنترل میکند. این تیم در موشها نشان داد که فعال کردن یک مسیر مولکولی درون این سلولها به آنها اجازه میدهد تا سطوح زخم نخاع را کنترل کنند.
این یافتهها با روشن کردن بیولوژی سیگنالهای اولیه در پشت اسکار نخاعی، این امکان را افزایش میدهد که روزی بتوانیم میزان این اسکار را از نظر دارویی تنظیم کنیم.
آسیب های نخاعی ناشی از ضربه های فیزیکی مانند تصادفات وسیله نقلیه، سقوط، یا برخوردهای ورزشی می تواند به اعصابی که در طول طناب نخاعی میگذرد آسیب برساند و پیام ها را بین مغز و بقیه بدن هماهنگ کند. درمانها عمدتاً حول محور جراحی یا بریسها برای تثبیت ستون فقرات، داروهای کنترل درد و تورم و فیزیوتراپی میچرخند. محققان در حال مطالعه عملکرد گروهی از نورونها به نام نورونهای تماسی با مایع مغزی نخاعی (CSF) بودند که درک ضعیفی از آنها ندارند. این نورونها در امتداد کانال توخالی که از مرکز طناب میگذرد یافت میشوند و به داخل مایع نخاعی که کانال را پر می کند گسترش می یابند. این محققان روش جدیدی برای برچسب گذاری این نورون ها، جداسازی آنها و اندازه گیری ژنهای فعال در سلولها ایجاد کردند. این باعث شد آنها کشف کنند که سلولها گیرندهای را بیان میکنند که کاپیوئیدها را که به طور طبیعی توسط بدن انسان تولید میشوند را حس میکند.
محققان در ادامه سلولهای نخاعی را شناسایی کردند که کافیونها را تولید میکنند و نشان دادند که چگونه مولکولها نورونهای در تماس با CSF را تحریک میکنند. آزمایشهای بیشتر نشان داد که سیگنالدهی از طریق این کافیونها پس از آسیب نخاعی کاهش مییابد و سلولهای مجاور را برای محافظت به بافت اسکار تبدیل میکند. محققان سعی کردند کاپیوئیدهای اضافی را به موشها برسانند و جای زخم کاهش یافت ، اما صدمات نخاعی شدیدتر بود و موشها هماهنگی حرکتی خود را نیز بهبود ندادند. کاپیوئیدها ممکن است پس از آسیب نخاعی راهی برای تعدیل دارویی تعادل بین تولید بافت اسکار کافی و ایجاد اسکار بیش از حد به ما ارائه دهند. نکته مهم این است که کاپیوئیدها با داروهای مخدر تجاری مانند اکسی کدون و هیدروکودون متفاوت هستند و معمولاً اعتیادآور نیستند.
دانشمندان باید کار بیشتری انجام دهند تا بفهمند که چرا سطوح کافیونی پس از آسیب نخاعی کاهش مییابد، و همچنین سطوح ایدهآل جای زخم برای حمایت از بهبودی بهینه چیست. مطالعات پیش بالینی بیشتر نیز قبل از آزمایش داروهای مربوط به کاپیوئیدها در انسان با آسیب نخاعی مورد نیاز است. یافتههای جدید بر اهمیت انجام تحقیقات علمی پایه در مورد نحوه عملکرد انواع سلولها و مولکولهای سیگنالینگ تاکید میکند. ما به دنبال راهی برای کنترل بهبودی نخاع نبودیم. “این از پرسیدن سوال در مورد این نوع سلول اسرارآمیز ناشی شد و سپس با مکانیزمی مواجه شد که هم از نظر بیولوژیکی جالب است و هم در نهایت می تواند پتانسیل درمانی داشته باشد. منبع
دوستان داروهای شرکتهای داروسازی مختلف از نظر تاثیر گذاری و عوارض جانبی کاملا با هم فرق دارند . مثلا سیپروفلوکساسین این شرکتباعث میشد من بشدت بیرون روی بگیرم و همچنین باعث میشد بند سوم انگشت کوچیکه دست راستم کبود بشه . یه دارو دیگه که گاهی استفاده میکردم موجب دلدرد شدید من میشد و حتی دو ۳ بار موجب بستری شدنم در بیمارستان شد.
قریب به یقین ، مهمترین و سختترین بخش زندگی ما چیزی نیست جز اجابت مزاج و توالت رفتن . برای این کار هر کس با آزمایش و خطا به روش شخصی خودش رسیده و از یکی از داروهای موجود در بازار استفاده میکنه . متاسفانه بدن به داروهای این بخش عادت میکنه و باید نم نم دوز دارو را زیاد کنیم ، تا زمانی که دیگه این کار هم جواب ده نباشه و مجبور به عوض کردن نوع دارو میشیم . بیزاکودیل یک نوع از داروهایملین و مسهل است که توسط شرکتهای مختلف تولید میشه و برای من بهترین نوع این دارو توسطاین شرکت تولیدشده .
وضعیت کلیههام شده مثل معدن شن و ماسه، نمیدونم این همه سنگ و شن و ماسه و ریگ و کلوخ از کجا میاد تو مثانه من ، و میره تو سوند و باعث کیپ شدن راه سوند میشه!!
هر ۱۲ روز که سوند را عوض میکنم ، اندازه دوتا نصف عدس ، سنگ سیاه ، چسبیده به محل حباب سوند ، از مثانهام خارج میشه . با این حال گاهی پیش میاد که اجرام مسیر خروجی سوند را پر میکنه و مسیر بسته میشه و مجبور میشم سوند را عوض کنم .
خیلی از افراد سالم در شرایط عادی گرفتار انواع سرطان کلیه و مثانه و پرستات میشن . شما را نمیگم ، من خودم با این وضعیت بینهایت مستعد ابتلا به این بیماری هستم .
باید بدانید که همین مشکلات عمده دلیلی بوده که باعث شده اکثر نخاعیها روی ماه حضرت عزرائیل دیدند .
اگر بار گران بودیم ، رفتیم . رحم الله من یقرأ الفاتحه مع الصلوات
اگر با دقت متن ترانهی ، گریز ، از آقای صدا ، ابراهیم حامدی ، ابی ، توجه کنید ، به این نتیجه میرسید که ، ترانه سرا حرف دل ما نخاعیها را زده و احتمالا خودش یک بار زندگی با درد نخاعی بودن را تجربه کرده بوده که داره اینطور از سلامتی و جوانی از دست رفته میگه.
بررسی محققان نشان داد که سیستم عصبی گورخر ماهی میتواند آسیبهای دائمی نخاع را به شکل حیرت انگیزی ترمیم کند.
مشکلات نخاعی میتوانند از نظر شدت و نوع آسیب متفاوت باشند و ممکن است تأثیرات مختلفی بر روی فرد داشته باشند. گورخرماهی اعضای گروه نادری از مهره داران هستند که قادر به درمان کامل نخاع قطع شده هستند. درک روشنی از چگونگی انجام این بازسازی میتواند سرنخهایی به سمت استراتژیهایی برای بهبود آسیبهای نخاعی در افراد ارائه دهد.
یک مطالعه جدید اطلسی دقیق از تمام سلولهای درگیر و نحوه کار آنها با هم در بازسازی نخاع گورخرماهی ترسیم میکند. در یک یافته غیرمنتظره، محققان نشان دادند که بقا و سازگاری نورونهای قطع شده برای بازسازی کامل نخاع ضروری است. به طور شگفتانگیزی، این مطالعه نشان داد که سلولهای بنیادی قادر به تشکیل نورونهای جدید و معمولاً به عنوان مرکزی برای بازسازی تصور میشوند نقش مکمل دارند اما این فرآیند را هدایت نمیکنند. برخلاف آسیبهای نخاعی انسان و سایر پستانداران، که در آن نورونهای آسیبدیده همیشه میمیرند، نورونهای آسیبدیده گورخرماهی بهطور چشمگیری عملکرد سلولی خود را در پاسخ به آسیب تغییر میدهند، ابتدا برای زنده ماندن و سپس برای ایفای نقشهای جدید و محوری در سازماندهی رویدادهای دقیق. دانشمندان میدانستند که نورونهای گورخرماهی از آسیب نخاعی جان سالم به در میبرند و این مطالعه جدید نحوه انجام آن را نشان میدهد. با بررسی نقشهای متغیر انواع سلولهای دخیل در بازسازی، محققان دریافتند که انعطافپذیری نورونهای آسیبدیده و توانایی آنها در بازبرنامهریزی فوری پس از آسیب، زنجیرهای از رویدادها را که برای بازسازی نخاع ضروری هستند، هدایت میکند. اگر این نورونهای نجاتیافته از آسیب غیر فعال شوند، گورخرماهی توانایی شنای عادی خود را حتی با حضور سلولهای بنیادی بازساختی به دست نمیآورد. اگر چه انسانها به طور طبیعی توانایی بازسازی نخاع را ندارند، اما مطالعات روی گورخرماهی میتوانند راهحلهایی برای درمان مشکلات نخاعی انسان پیشنهاد دهند. یکی از رویکردها میتواند شامل انتقال ژنهای کلیدی مربوط به بازسازی از گورخرماهی به مدلهای پستانداران باشد. آیندهنگری این است که شاید با درک دقیقتر از مکانیسمهای سلولی و مولکولی در گورخرماهی، بتوان درمانهای ژنتیکی یا دارویی جدیدی برای بازسازی نخاع در انسان توسعه داد. چالشها و محدودیتها با وجود تمام پیشرفتها، همه چیز به آسانی قابل انتقال به مدلهای انسانی نیست. تفاوتهای زیستی و تکاملی بین انسان و گورخرماهی ممکن است مشکلات جدی ایجاد کند. همچنین، نیاز به تحقیقات بیشتر برای بررسی ایمونولوژیک و جنبههای ایمنی استفاده از چنین رویکردهایی وجود دارد. در حالی که این مطالعه بر روی سلولهای عصبی متمرکز است، بازسازی نخاع بسیار پیچیده است و کار آینده برای تیم او در یک اطلس سلولی جدید برای درک نقش سایر انواع سلولها در بازسازی نخاع، از جمله سلولهای غیر عصبی، به نام گلیا، در سیستم عصبی مرکزی و همچنین سلول های سیستم ایمنی و عروق. آنها همچنین مطالعات مداومی برای مقایسه یافتهها در گورخرماهی با آنچه در سلولهای پستانداران از جمله بافت عصبی موش و انسان اتفاق میافتد، دارند. نتیجهگیری استفاده از گورخرماهی به عنوان مدل حیوانی در تحقیقات مربوط به بازسازی نخاع به شدت پتانسیلهای جدیدی را باز کرده است. با پیشرفت درک ما از مکانیسمهای بازسازی این ماهی، امیدواریم که در آینده نزدیک بتوانیم یافتههای این تحقیقها را به مدلهای انسانی انتقال دهیم و راهحلهای مؤثری برای درمان مشکلات نخاعی پیدا کنیم. این رهیافت میتواند دارای تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به آسیبهای نخاعی باشد و درهای جدیدی را در پزشکی احیایی باز کند.منبع
مرتب خبر تحقیقات انواع روشهایی ( ژن درمانی – سلول درمانی – کاشت ایمپلنت – اسکلت رباتیک بیرونی – برسی حیواناتی که اندامشونو بازسازی میکنن مثل مارمولک و گورخرماهی و… ) که ممکنه موجب بهبود وضعیت افرادی که از آسیب نخاعی رنج میبرن منتشر میشه.
بهبود ضایعات نخاعی معجزهای میخواد که خود خدا هم منتظرشه!! چون از توانایی خودش خارجه.
حتی اگر معجزه بشه و دانشمندان بتونن نخاع را صد در صد ترمیم کنند ، اون درمان فقط بدرد افرادی خواهد خورد که به تازگی دچار آسیب نخاعی شدن ، نه منی که ثلث قرنه مثل یه کنده افتادم .
تو جنگلهای شمال از این درختهای افتاده و پوسیده زیاد هست ، دست که بهشون بزنی ، پودر میشن و مثل خاک میریزن.
پاورقی:همچنان مثل گذشته اخبار تحقیقات پیرامون درمان ضایعات نخاعی را با شما به اشتراک خواهم گذاشت ولی توصیه اکید میکنم شما هم مثل به امید درمان نباشید. تنها دلخوشی من یه رهایی از زندان تنگ و زشت و زمخت و سنگین این کالبد بیخاصیت است.
یکی از دوستان که از ناحیه کمر آسیب نخاعی دیده و از سوند نلاتون برای تخلیه مثانهاش استفاده میکنه ، چند وقت پیش با مشکل انقباض مجرای ادرار و عدم توانایی در تخلیه مثانه با سوند به دلیل عدم عبور سوند از مجرا و ورود سوند به مثانه مواجه شده بود. بعد پیدا کردن راه رفع مشکل و خلاصی از دردسر بهم گفت که از کپسول یا قرص پروترال ، که کارش مسدود کردن گیرندههای آلفا در عضلات صاف پروستات و مثانه است و میتواند جریان ادرار را بهبود بده استفاده کرده. دوستم که در گرگان زندگی میکنه خواست که این تجربه سخت را با شما به اشتراک بذاره.
البته اگر مشکل مکرر و دائمی دارید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
در یک مطالعه جدید، محققان نوع خاصی از گلبولهای سفید خون انسان را کشف کردند که پتانسیل رشد مجدد رشتههای عصبی را دارد. سلولهای عصبی در حال مرگ معمولاً جایگزین نمیشوند، و رشتههای عصبی آسیبدیده معمولاً دوباره رشد نمیکنند، که منجر به ناتوانیهای عصبی دائمی میشود. محققین دریافتند که سلولهای مغز استخوان را میتوان به عوامل شفابخش قدرتمند تبدیل کرد. با تحریک این سلولها با مولکولهای خاص در آزمایشگاه، تیم توانست آنها را به سلولهای احیاکننده تبدیل کند که میتوانند به بقا و رشد مجدد سلولهای عصبی آسیبدیده کمک کنند هدف نهایی توسعه درمانی با استفاده از این سلولهای خاص، برای معکوس کردن آسیب در عصب بینایی، مغز و نخاع و در نتیجه بازیابی عملکردهای عصبی از دست رفته است. در مطالعه اخیر ، این تیم سلولهای پیشسازنده را از مغز استخوان هشت اهداکننده مختلف انسان تولید کردند. قابل توجه است که سلولهای هر هشت اهداکننده با موفقیت سلولهای عصبی انسان را به سمت بازسازی رشتههای عصبی سوق دادند. این سلولها حتی میزان بقای سلولهای عصبی تحت استرس را سه برابر کردند. این نشان میدهد که آنها میتوانند به کند کردن یا جلوگیری از پیشرفت بیماریهای عصبی دژنراتیو، و همچنین معکوس کردن آسیب و بازگرداندن عملکرد کمک کنند. با موفقیت این آزمایشهای آزمایشگاهی، تمرکز اکنون بر روی آوردن این درمانهای سلول درمانی جدید به بیمارانی که به آنها نیاز دارند تغییر میکند. این سلولها را میتوان از یک بیمار استخراج کرد، تحریک کرد و در آزمایشگاه به تعداد زیادی رشد داد و در محل آسیب یا بیماری دوباره تزریق کرد تا فیبرهای عصبی مغز و نخاع دوباره رشد کند. گامهای بعدی توسعه کارآمدترین روشهای رشد و تحویل این سلولها است تا آزمایشهای بالینی آغاز شود. درمانهایی که بهبودهایی را برای بیماران به ارمغان میآورد که زمانی غیرممکن به نظر میرسید اکنون در افق هستند.
دانشمندان با پروژه منبع باز خود به نقطه عطف تحقیقاتی قابل توجهی در زمینه آسیب های نخاعی دست یافته اند ، ترسیم دینامیک سلولی و مولکولی فلج با جزئیات بی سابقه محققین فناوریهای سلولی و نقشهبرداری مولکولی پیشرفته را با هوش مصنوعی ادغام کردهاند تا فرآیندهای مولکولی پیچیدهای را که در هر سلول پس از آسیبهای نخاعی آشکار میشوند، ترسیم کنند. این کار اصلی نه تنها مجموعه خاصی از نورونها و ژنها را شناسایی میکند که نقش کلیدی در بهبودی ایفا میکنند، بلکه یک ژن درمانی موفق را که از اکتشافات آن به دست آمده است، پیشنهاد میکند.
ایلان ماسک اعلام کرد نورالینک با موفقیت تراشه خود را در مغز دومین بیمار کاشته است تا توانایی استفاده از دستگاههای دیجیتال با فکر کردن را برای بیماران مبتلا به فلج اندام فراهم کند. این دستگاه به اولین بیمار کمک کرد تا بازیهای ویدیویی را انجام دهد، اینترنت را جستوجو کند، در رسانههای اجتماعی پست بگذارد و مکاننما را روی لپتاپ خود حرکت دهد. ماسک در اظهارات خود، جزییات کمی را درباره شرکتکننده دوم ارائه کرد و فقط گفت که این شخص به همان آسیب نخاعی بیمار اول دچار شده است که در یک حادثه غواصی فلج شده بود. به گفته ماسک، ۴۰۰ الکترود روی مغز بیمار دوم کار میکنند. نورالینک در وبسایت خود نوشته است که تراشه از ۱۰۲۴ الکترود استفاده میکند. ماسک گفت: به نظر میرسد که کار با تراشه دوم بسیار خوب پیش رفته است. سیگنالها و الکترودهای بسیاری وجود دارند که خیلی خوب کار میکنند. ماسک زمان انجام شدن جراحی دومین بیمار را فاش نکرد و گفت که انتظار دارد نورالینک تراشههای بعدی را در سال جاری به عنوان بخشی از آزمایشهای بالینی خود در مغز هشت بیمار دیگر قرار دهد.