سریال تلویزیونی مشق عشق را دیدید؟؟ موضوع محوری این سریال زندگی (امید) یک جوان قطع نخاع با حاشیه هاش بود. ضعف این سریال اون بود که در جایی تمام دغدغه های ذهنی امید را بی کاری او جلوه میداد ولی کارگردان خیلی ساده و راحت از کنار این موضوع گذشت و تمام دغدغه ی امید(بیکاری) در ورزش کردن او پاک و محو شد. خوب، مشکل کار و مشکلات مالی یقینا دغدغه ی ذهن همه ی افراد جامعه است سالم و معلول هم نداره. مهمتر از دغدغه ی مالی برای یک فرد قطع نخاع دغدغه های جسمی فرد است که بسیار براش مهم و گاهی عذاب آور است. من میگم بزرگترین دغدغه های ذهنی من به عنوان یک فرد قطع نخاع : ۱– یبوست ۲- بیرون روی(ضد یبوست) ۳- امکان پس زدن ادرار از مثانه به کلیه ها و از کار افتادن کلیه ها ۴- عفونت ها و ۵- پیشگیری از زخم بستر، است. کاشکی توی این سریال برای کمی آموزش هم که شده نحوی شلوار پوشیدن و سوار ویلچر شدن امید را نشان میدادند، چون اینها هم از لزومات زندگی هر روزی یک فرد قطع نخاع قبل از سر کار رفتن است. آمآااااااا نکته ی مثبت سریال مشق عشق این بود که نشان میداد که همه ی آدم ها در هر سطحی که باشند بدون مشکل نیستند. مشکل هر کس هر طور که حل شد مشکل امید فقط با ورزش حل شد.
پاورقی : آیا برنامه های سیما(بخصوص خبرها و گوینده هاش) شما را هم مثل من به شدت عصبانی و مجبور به گفتن بد و بیراه میکند؟؟ بعضی از گوینده های خبر با حماسی اخبار گفتنشون واقعا گندش را در میآرنآااا. آیا اخبار هم باید بد آموزی داشته باشه و عامل ضد فرهنگ باشه و مردم را بسوی پرخاشگری ببره؟؟
وبلاگ های یک معلول قطع نخاع(من) :
http://irannik.persianblog.com
http://fishiran.persianblog.ir
بازدیدها: 1576