یه چیزی در این کشور وجود داره بنام قانون اساسی که ظاهرا باید بن‌سازه نظام باشه، اما متاسفانه فقط جایی با اهمیت است که حافظ منافع قدرت و ثروت است. مردم سال‌هاست از تضاد گفتار و رفتار مسئولین در انظار عمومی و در خفا رنج می‌برند. بیش از ۴۰ سال است که مسئولین ارمغانی جز شعارهای انقلابی و فقر و تورم و فساد و تبعیض و فحشا و سرکوب برای مردم نداشتند، در عوض مسئولین برای خود و خانواده‌هایشان بشدت مشغول مال اندوزی و دوختن جامه ریاست و پست و مقام و شغل سازی بوده‌اند.
در اصل پنجاه و نهم قانون اساسی آمده: در مسائل بسیار مهم اقتصادی, سیاسی, اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آرا مردم صورت گیرد. در خواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد. در کشور سوئیس هر سال چهار برای کلیه امور همه‌پرسی برگزار می‌کند. کسی میدونه چند بار در ایران همه‌پرسی برای خواست‌های مردم و نه برای حفظ نظام فاسد رانتخواران صورت گرفته!؟ چرا در سوئیس منافع عموم مردم مهم است، و در کشور ما مصلحت نظام اختلاسگران و چپاولگران فولاد و نفت و گاز و معدن و ……. !؟ دانم نرسی به کعبه ای اعرابی این ره که تو می‌روی به ترکستان است.
بازدیدها: 64