به مناسبت روز معلولان

سال ۸۱ که با اینترنت دایل آپ ساعت ۸۰۰تومانی وارد اینترنت شدم گشتم دنبال مطالبی که مخصوص ما نخاعی‌ها باشه، اما چیزی پیدا نکردم!؟ پس بفکر افتادم خودم دست بکار بشم، ابتدا شرح حالی از خودم نوشتم و برای بعضی از دوستانم ایمیل میکردم، دوستانم ازش تعریف میکردن و میگفتن: بهتره این مطالب را در وبلاگی منتشر کنی. من که اصلا با وبلاگ آشنایی نداشتم از دوستی خواستم که برام وبلاگی درست کنه، اوشان هم اول سال ۸۲ اولین وبلاگم را در پرشن بلاگ برام درست کرد عنوانش هم این بود: آشنایی با یک معلول قطع نخاع. از همان اول عنوان وبلاگم را آشنایی با یک معلول قطع نخاع انتخاب کردم تا دوستان معلول و نخاعی‌های نازنین بتونن راحت وبلاگم را پیدا کنند. در ماه‌های اول وبلاگ نویسیم دوستان معلول ازم ایراد میگرفتن که کم تو جامعه از نگاه و حرف مردم میکشیم!؟ حالا اومدی اینجا هم دادمیزنی!؟ بذار تو این دنیا به دور از معلولیت راحت باشیم. اما من بی‌توجه به اعتراض‌هایی که میشد کار خودم را میکردم، خوشبختانه کم کم نگاه دوستان معلولم عوض شد و شروع کردن راحت باصدای بلند از خودشون و معلولیتشان و تجربه‌هاشون در زندگی با معلولیت گفتن. و این بود: هدفی که من از ابتدا داشتم و خوشبختانه خیلی زود به هدفم رسیدم، الان دوستان معلول زیادی هستن که وبلاگ‌هایی دارن که در اون تجربه‌های منحصربفردشون را با دیگران به اشتراک میگذارند، این هم نمونه هاش:

آشنایی با زندگی یک زن معلول قطع نخاع

آوای خاموش

اشکها و لبخندها

انجمن یسکتبال با ویلچر کاشان

بچه های اوتیسم

جامعه معلولین شهرستان بافق

جدال نخاع با مردی از دیار توس

حرف های یک دل

خاطرات من و ویلچرم

خاطرات گشت گذار

خاطرات یک آسیب نخاعی

د نـیای کو چک من

دست نوشته های یک فرهنگی اردبیلی

دنیای ادبیات

دنیای سخت نشنیـدنی هایمان

دیار قریب غریب

روزهای جانبازی

روزهای زندگی معلولین

زندگی با خوش نویسی

زندگی من

زیستن با معلولیت

سوته دلان

شمعدانی

ضایعه نخاعی مهمان ناخوانده

غزل غزل زمزمه

لبخند زندگی

ما نخاعی ها

مادر سپید

مجله انسانیت

مرکز ضایعات نخاعی جانبازان

من و ام اس

من و نخاع

نخاع عزیز

همه چیز درباره اکستروفی مثانه

پادراز

 

 

بازدیدها: 30