در یک مطالعه جدید، محققان نوع خاصی از گلبولهای سفید خون انسان را کشف کردند که پتانسیل رشد مجدد رشتههای عصبی را دارد. سلولهای عصبی در حال مرگ معمولاً جایگزین نمیشوند، و رشتههای عصبی آسیبدیده معمولاً دوباره رشد نمیکنند، که منجر به ناتوانیهای عصبی دائمی میشود. محققین دریافتند که سلولهای مغز استخوان را میتوان به عوامل شفابخش قدرتمند تبدیل کرد. با تحریک این سلولها با مولکولهای خاص در آزمایشگاه، تیم توانست آنها را به سلولهای احیاکننده تبدیل کند که میتوانند به بقا و رشد مجدد سلولهای عصبی آسیبدیده کمک کنند هدف نهایی توسعه درمانی با استفاده از این سلولهای خاص، برای معکوس کردن آسیب در عصب بینایی، مغز و نخاع و در نتیجه بازیابی عملکردهای عصبی از دست رفته است. در مطالعه اخیر ، این تیم سلولهای پیشسازنده را از مغز استخوان هشت اهداکننده مختلف انسان تولید کردند. قابل توجه است که سلولهای هر هشت اهداکننده با موفقیت سلولهای عصبی انسان را به سمت بازسازی رشتههای عصبی سوق دادند. این سلولها حتی میزان بقای سلولهای عصبی تحت استرس را سه برابر کردند. این نشان میدهد که آنها میتوانند به کند کردن یا جلوگیری از پیشرفت بیماریهای عصبی دژنراتیو، و همچنین معکوس کردن آسیب و بازگرداندن عملکرد کمک کنند. با موفقیت این آزمایشهای آزمایشگاهی، تمرکز اکنون بر روی آوردن این درمانهای سلول درمانی جدید به بیمارانی که به آنها نیاز دارند تغییر میکند. این سلولها را میتوان از یک بیمار استخراج کرد، تحریک کرد و در آزمایشگاه به تعداد زیادی رشد داد و در محل آسیب یا بیماری دوباره تزریق کرد تا فیبرهای عصبی مغز و نخاع دوباره رشد کند. گامهای بعدی توسعه کارآمدترین روشهای رشد و تحویل این سلولها است تا آزمایشهای بالینی آغاز شود. درمانهایی که بهبودهایی را برای بیماران به ارمغان میآورد که زمانی غیرممکن به نظر میرسید اکنون در افق هستند.
دانشمندان با پروژه منبع باز خود به نقطه عطف تحقیقاتی قابل توجهی در زمینه آسیب های نخاعی دست یافته اند ، ترسیم دینامیک سلولی و مولکولی فلج با جزئیات بی سابقه محققین فناوریهای سلولی و نقشهبرداری مولکولی پیشرفته را با هوش مصنوعی ادغام کردهاند تا فرآیندهای مولکولی پیچیدهای را که در هر سلول پس از آسیبهای نخاعی آشکار میشوند، ترسیم کنند. این کار اصلی نه تنها مجموعه خاصی از نورونها و ژنها را شناسایی میکند که نقش کلیدی در بهبودی ایفا میکنند، بلکه یک ژن درمانی موفق را که از اکتشافات آن به دست آمده است، پیشنهاد میکند.
ایلان ماسک اعلام کرد نورالینک با موفقیت تراشه خود را در مغز دومین بیمار کاشته است تا توانایی استفاده از دستگاههای دیجیتال با فکر کردن را برای بیماران مبتلا به فلج اندام فراهم کند. این دستگاه به اولین بیمار کمک کرد تا بازیهای ویدیویی را انجام دهد، اینترنت را جستوجو کند، در رسانههای اجتماعی پست بگذارد و مکاننما را روی لپتاپ خود حرکت دهد. ماسک در اظهارات خود، جزییات کمی را درباره شرکتکننده دوم ارائه کرد و فقط گفت که این شخص به همان آسیب نخاعی بیمار اول دچار شده است که در یک حادثه غواصی فلج شده بود. به گفته ماسک، ۴۰۰ الکترود روی مغز بیمار دوم کار میکنند. نورالینک در وبسایت خود نوشته است که تراشه از ۱۰۲۴ الکترود استفاده میکند. ماسک گفت: به نظر میرسد که کار با تراشه دوم بسیار خوب پیش رفته است. سیگنالها و الکترودهای بسیاری وجود دارند که خیلی خوب کار میکنند. ماسک زمان انجام شدن جراحی دومین بیمار را فاش نکرد و گفت که انتظار دارد نورالینک تراشههای بعدی را در سال جاری به عنوان بخشی از آزمایشهای بالینی خود در مغز هشت بیمار دیگر قرار دهد.
درمان جدید برای ترمیم بافت آسیبدیده نخاع با یک برچسب بیسیم انجام میشود که پالسهای الکتریکی را به سلولهای بنیادی میرساند. این فناوری میتواند بر برخی از موانع بزرگ در مسیر توسعه درمان فلج اندام غلبه کند.
در حال حاضر هیچ درمان موثری وجود ندارد که بتواند آسیب نخاعی را درمان یا معکوس کند زیرا نورونهای نخاع بزرگسالان قابل ترمیم نیستند.
سلولهای بنیادی به دلیل توانایی تبدیل شدن به همه انواع سلول، نویدبخش پیشرفت در حوزه پزشکی ترمیمی هستند. این فرآیند طبیعی را میتوان برای جایگزینی سلولهای مرده یا آسیبدیده با سلولهای جدید و کارآمد مورد استفاده قرار داد. وقتی صحبت از درمان آسیبهای نخاعی به میان میآید، میتوان از سلولهای بنیادی پیوند زدهشده به اعصاب آسیبدیده استفاده کرد تا به نورونهای کارآمد تبدیل شوند. با وجود این، تبدیل سلولهای بنیادی عصبی در بدن بسیار چالشبرانگیزتر از محیط آزمایشگاه است زیرا ترکیب پیچیده مولکولهای اطراف سلولهای بنیادی در محل آسیب میتواند توانایی آنها را برای درست تبدیل شدن محدود کند.
یک شوک برای تقویت ترمیم
یکی از مؤثرترین روشها برای بهبود توانایی تبدیل سلولهای بنیادی، فرستادن پالسهای الکتریکی به آنهاست. این روش نه تنها به تبدیل سلولها کمک میکند، بلکه باعث ایجاد سیناپسها یا اتصالات بین نورونها میشود که میتوانند مدت بقای آنها را افزایش دهند. به رغم امیدبخش بودن این روش، یک چالش بزرگ در انتقال پالسهای الکتریکی به سلولهای بنیادی درون نخاع وجود دارد. تحریک الکتریکی معمولی عموما شامل سیم و الکترود است که به جراحی نیاز دارد. سیمها، الکترودها و جراحی ممکن است به آسیبهای ثانویه، التهاب، درد و عفونت منجر شوند. پژوهشگران برای غلبه بر این مشکل، به دنبال توسعه یک جایگزین بیسیم به منظور افزایش تلاش سلولهای بنیادی در ترمیم نخاع بودند.
تحریک سلولهای بنیادی از راه دور
برچسب الکترومغناطیسی توسعهیافته میتواند پالسهای الکتریکی را به سلولهای بنیادی برساند که روی برچسب قرار داده شدهاند. اگرچه برچسب به کاشت از طریق جراحی نیاز دارد اما بیسیم بودن آن و استفاده از مواد زیستسازگار میتوانند از آسیب بیشتر به بافت نخاع جلوگیری کنند و خطر عفونت و سایر عوارض جانبی ناخواسته را به حداقل برسانند. این برچسب از نانوصفحات گرافیتی ساخته شده است که رسانای الکتریسیته هستند و برای سلولها سمی نیستند. هنگامی که برچسب در معرض میدان مغناطیسی قرار میگیرد، سیگنالهای الکتریکی را تولید میکند که میتوان آنها را از بیرون بدن با استفاده از آهنرباهای در حال چرخش ایجاد کرد. پژوهشگران با تغییر سرعت چرخش آهنرباها توانستند قدرت و فرکانس سیگنال الکتریکی را که به سلولهای بنیادی روی برچسب فرستاده شده بود، تنظیم کنند.
آزمایشهای انجامشده روی موشها نشان دادند که این برچسب به طور قابل توجهی ترمیم را بهبود میبخشد و حتی به عنوان یک لایه محافظ برای نخاع عمل میکند. همچنین، مشخص شد که برچسب حتی ۲۸ روز پس از جراحی به التهاب منجر نمیشود و اگرچه باید در آزمایشهای بلندمدت تایید شود اما پژوهشگران معتقدند که ممکن است نیازی به برداشتن برچسب نباشد و تعداد جراحیهای معمول به حداقل برسد. پژوهشگران پس از بررسی سلولهای در حال رشد روی برچسب گزارش دادند که پالسهای الکتریکی، نسبت سلولهای بنیادی را که به نورونهای بالغ تبدیل میشوند، از ۱۲.۵ درصد به ۳۳.۷ درصد افزایش میدهند. این گروه پژوهشی نتیجه گرفتند که ترکیب درمان با سلولهای بنیادی و تحریک الکتریکی میتواند تأثیر بسیار بیشتری را در ترمیم بافت عصبی پس از آسیب نخاعی نسبت به استفاده جداگانه از این دو روش داشته باشد. این برچسب الکترومغناطیسی، نویدبخش درمان از راه دور آسیب نخاعی و سایر بیماریهای سیستم عصبی مرکزی و محیطی است. پیش از اینکه درمان در یک محیط بالینی وسیعتری به کار برود، آزمایشهای بالینی بیشتری باید انجام شوند. این که چقدر طول میکشد تا درمان مورد استفاده قرار بگیرد، به عوامل متعددی بستگی دارد اما قطعا قرار است روزی به درمان این آسیب ناتوانکننده کمک کند.منبع
یک مرد فلج برای اولین بار این توانایی را به دست آورد که تنها با استفاده از افکارش آرام راه برود. مردی که قبلاً فلج شده بود، به لطف دستگاه جدیدی که مغز و نخاع او را به هم متصل میکند، توانست دوباره راه برود فقط با فکر کردن به آن از آسیبی که ۱۲ سال پیش متحمل شده بود دور میزند.
یک تصادف دوچرخه سواری در سال ۲۰۱۱ باعث شد که گرت جان اسکام، ۴۰ ساله، با پاهای فلج و دست های نیمه فلج، به دلیل آسیب نخاعش از ناحیه گردن، پاهایش فلج شود. اما امروز او دوباره روی پاهای خود ایستاده است و به لطف یک «پل دیجیتالی» بین مغز و اعصاب زیر آسیبش، با عصا راه میرود. هنگامی که او به راه رفتن فکر می کند، الکترودهای روی مغز او پیام را به الکترودهای روی نخاعش منتقل می کنند و ستون فقرات را تحریک می کنند. حالا من فقط می توانم آنچه را که می خواهم انجام دهم. وقتی تصمیم میگیرم قدمی بردارم، به محض اینکه به آن فکر کنم، تحریک شروع میشود.» “این لذت ساده نشان دهنده تغییر قابل توجهی در زندگی من است.
اسکام در آزمایشی در سال ۲۰۱۸ شرکت کرد که نشان داد، با آموزش فشرده، فناوری برای تحریک ستون فقرات با تکانه های الکتریکی می تواند به افراد مبتلا به آسیب نخاعی کمک کند تا دوباره راه بروند، اگرچه، پس از سه سال، پیشرفت های او به شدت کاهش یافته بود. ایمپلنت اصلی ستون فقرات او با دو ایمپلنت دیسکی شکل که در جمجمه او قرار داده شده است جفت شده است تا دو شبکه ۶۴ الکترودی روی غشای پوشاننده مغز قرار گیرند. اکنون وقتی اسکام به راه رفتن فکر می کند، ایمپلنت های جمجمه فعالیت الکتریکی را در قشر، لایه بیرونی مغز تشخیص می دهند. برای راه رفتن، مغز باید فرمانی را به ناحیه ای از نخاع که مسئول کنترل حرکات است بفرستد. هنگامی که این آسیب نخاعی است، این ارتباط قطع می شود. کورتین گفت: ایده ما این بود که این ارتباط را با یک پل دیجیتال، یک ارتباط الکترونیکی بین مغز و ناحیه نخاع که هنوز دست نخورده است و می تواند حرکت پا را کنترل کند، دوباره برقرار کنیم. این سیگنال به صورت بی سیم توسط کامپیوتری که اسکام در کوله پشتی می پوشد، ارسال و رمزگشایی می شود و سپس اطلاعات را به ژنراتور پالس نخاعی منتقل می کند. بنابراین وقتی همه چیز نصب شد، بیمار ابتدا باید یاد بگیرد که چگونه با سیگنال های مغزی خود کار کند و همچنین باید یاد بگیریم که چگونه این سیگنال ها را با تحریک نخاع مرتبط کنیم. اما این بسیار کوتاه است. در چند جلسه، همه چیز به هم مرتبط می شود و بیمار شروع به تمرین می کند.
پس از حدود ۴۰ جلسه توانبخشی با استفاده از رابط مغز و ستون فقرات، اسکام توانایی حرکت داوطلبانه پاها و پاهای خود را به دست آورد. این تیم میگوید این مطالعه که روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد، نوعی حرکت ارادی را نشان میدهد که پس از تحریک ستون فقرات به تنهایی امکانپذیر نیست، و نشان میدهد که جلسات تمرینی با دستگاه جدید باعث بهبود بیشتر سلولهای عصبی میشود که در طی آسیب اسکام به طور کامل قطع نشدهاند. کورتین گفت: «آنچه در طول مدت این آموزش مشاهده کردیم، ترمیم دیجیتالی نخاع است. او نه تنها میتوانست از پل دیجیتال برای کنترل عضله فلج خود استفاده کند، بلکه عملکرد عصبی خود را که سالها از دست داده بود، بهبود میبخشد، که نشان میدهد این پل دیجیتال باعث رشد اتصالات عصبی جدید نیز میشود. او اکنون در صورت استفاده از عصا حتی می تواند مسافت های کوتاهی را بدون دستگاه راه برود. منبع
هدف قرار دادن سلولهای کلیدی در نخاع باعث شد بیماران فلج دوباره راه بروند. در یک پیشرفت در درمان آسیبهای نخاعی، محققان سلولهای عصبی را شناسایی کردند که کلید اصلی راه رفتن افراد فلج هستند. این یافتهها تا حدی از ۹ بیمار درگیر در یک مطالعه سوئیسی در حال انجام است که به دنبال بازگرداندن حرکت به افراد مبتلا به فلج است. هر ۹ نفر به سرعت توانایی ایستادن و راه رفتن را با کمک ایمپلنتهایی که اعصاب ستون فقرات را که حرکت پایین بدن را کنترل میکنند تحریک الکتریکی میکنند، به دست آوردند.
اکنون محققان گزارش میدهند که گروه خاصی از سلولها را در قسمت تحتانی ستون فقرات شناسایی کردهاند که به نظر میرسد برای بازیابی آن حرکت ضروری است. کارشناسان گفتند، امید این است که این کشف به اصلاح درمان تحریک الکتریکی کمک کند و در نهایت به توسعه راههای پیچیدهتر برای بازگرداندن حرکات پیچیده به افراد مبتلا به فلج کمک کند. آنها برای مثال الکترودهایی ساختهاند که دقیقاً نواحی ریشه پشتی نخاع را هدف قرار میدهند که حرکت پا و تنه را کنترل میکند. آنها همچنین فناوری پیچیدهای را ادغام کردهاند که اعصاب را در الگویی تحریک میکند که روشی را که مغز انجام میدهد بهتر تقلید میکند.
این تیم سه بیمار جدید خود را در اوایل سال جاری گزارش کردند. این بیماران که همگی مردان ۲۹ تا ۴۱ ساله بودند، دچار آسیب نخاعی شده بودند که هیچ احساس یا حرکتی در پاها نداشتند. همه در سال ۲۰۲۰ برای کاشت سخت افزار EES تحت عمل جراحی قرار گرفتند. ایمپلنتها با نرمافزاری جفت شدند که به بیماران و فیزیوتراپها اجازه میدهد تا برنامههای تحریک نیمه خودکاری را تنظیم کنند که انواع حرکات را قادر میسازد. افراد میتوانند خودشان از طریق تبلت و کنترلهای کوچک از راه دور که به صورت بیسیم با ژنراتور پالس ارتباط برقرار میکنند، این برنامهها را اجرا کنند. این سه بیمار بلافاصله پس از بهبودی پس از عمل جراحی توانستند با حمایت بایستند و راه بروند.
محققان در این راه چیز بسیار جالبی را کشف کرده است: برخی از ۹ بیمارشان حتی با خاموش بودن تحریک الکتریکی قادر به راه رفتن بودهاند که به گفته محققان، سازماندهی مجدد نورونهای دخیل در راه رفتن را نشان میدهد. برای کاوش عمیقتر، محققان به موشهای آزمایشگاهی روی آوردند تا بسیاری از ویژگیهای اصلی EES را در انسانهای مبتلا به آسیبهای نخاعی شبیهسازی کنند. آنها توانستند گروهی از نورونها به نام نورونهای Vsx2 را که برای بازیابی راه رفتن با EES ضروری به نظر میرسند، صفر کنند. خاموش کردن نورونها باعث شد موشهای آزمایشگاهی نتوانند توانایی راه رفتن خود را با EES بازیابی کنند. فعال کردن نورونها حرکت آنها را بازیابی کرد.
این مطالعه پرسید، در طناب نخاعی در هنگام تحریک چه می گذرد؟ و این جعبه سیاه بزرگ است.
محققان عملکرد بازیابی شده در این ۹ بیمار را فوق العاده خواندند. آنها همچنین گفتند که کشف نرونهای سازماندهنده بازیابی در موشها، اولین گام در درک و تقویت عملکرد در انسان تا زمانی که درمان پیدا شود، است. در کوتاه مدت، یافتههای این نورونهای کلیدی میتواند به اصلاح بیشتر EES کمک کند.
با نگاه به آینده، درک بیشتر از اینکه چگونه EES باعث بهبود حرکت میشود میتواند به توسعه درمانهای پیچیده تر کمک کند. فناوریها تا حدی در حال پیشرفت هستند که در نهایت ممکن است دسترسی ایمن به نخاع و بازسازی مدارهای آسیب دیده امکان پذیر باشد. و این یک رویا نیست. منبع
طناب نخاعی مجرای بزرگی از اعصاب است که به صورت عمودی در وسط پشت فرد قرار دارد و بخشی از سیستم عصبی مرکزی است. در بالا به مغز و در پایین به قسمت پایین کمر متصل میشود. طناب نخاعی به دلیل ارتباط با مغز، مسئول حمل پیامهایی از مغز است که به اندامها میگوید حرکت کنند و به کنترل عملکردهای بدن مانند تنفس و ضربان قلب کمک میکند. نخاع همچنین پیامهایی را از قسمتهای مختلف بدن به مغز منتقل میکند و به فرد اجازه میدهد تا احساساتی مانند لمس و درد. نخاع میتواند در اثر حوادث آسیب زا مانند تصادفات رانندگی و سقوط آسیب ببیند. آسیب به نخاع توانایی آن را برای ارسال پیام به مغز مختل میکند. این امر بر نحوه عملکرد مغز به عضلات بدن تأثیر میگذارد و باعث حرکات کنترل نشده یا در برخی موارد هیچ حرکتی در مناطق خاصی از بدن نمیشود. نوع فلج فرد به آن بستگی دارد جایی که آسیب رخ میدهد. آسیب به نیمه تحتانی نخاع میتواند باعث پاراپلژی شود که فلج قسمت تحتانی بدن از جمله پاها است. آسیب به نیمه بالایی نخاع میتواند باعث تتراپلژی یا چهار پلژی شود که باعث فلج شدن بدن از گردن به پایین میشود. نقش نورونها از طریق این مطالعه چند ساله، دانشمندان نورونهای خاصی را شناسایی کردند که وقتی فعال میشوند، به فرد فلج کمک میکند بایستد، راه برود و ماهیچههای خود را بازسازی کند.
یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح داد: نرونها هسته سیستم عصبی هر موجود زندهای هستند. آنها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند تا سیگنالهای الکتریکی را منتقل کنند که به عنوان مثال میتواند ماهیچهها را فعال کند. در تحقیقات خود، ما به طور خاص نورونهایی را که در حین حرکت پا فعال میشوند، هدف قرار میدهیم.
برای کشف این نورونهای خاص، این تیم از فناوریهای تصویربرداری پیشرفته برای ساختن یک اطلس مولکولی از تمام نورونهای موجود در مناطق مورد نظر نخاع استفاده کردند. با استفاده از تحریک نوری، ما توانستهایم نورونهای خاصی را در مدلهای حیوانی غیرفعال کنیم و تأثیر این روش را ببینیم. این به ما این امکان را میدهد که دقیقاً نورونی را که برای بازسازی مسیر عصبی پس از آسیب نخاعی لازم و کافی بود، شناسایی کنیم. پس از آزمایشات روی موش، تیم تحقیقاتی به شرکت کنندگان انسانی روی آوردند. دکتر گفت که محققان ۹ داوطلب فلج را با یک آرایه الکترود نرم طراحی کردند که برای تحریک نواحی الکتریکی خاص نخاع، زیر نقطه آسیب طراحی شده بود. یک کامپیوتر آن تحریکها را تحریک میکند، که سیگنالهایی را که معمولاً توسط مغز ارسال میشود، زمانی که آسیبی وجود ندارد، تقلید میکند. دور زدن آسیب به ما این امکان را میدهد تا ماهیچههای پا را بهطور مصنوعی فعال کنیم و به شرکتکنندگان این فرصت را بدهیم تا دوباره راه بروند. اما ما مشاهده کردهایم که در طول این فرآیند، برخی از ارتباطات بیولوژیکی دوباره برقرار یا سازماندهی شدند. به عنوان یک اثر، بیماران پس از مدتی تمرین با تحریک الکتریکی، حتی بدون تحریک خارجی قادر به حرکت دادن پاهای خود بودند.
آسیبهایی مانند آسیب نخاعی به نورونها و اتصالات آنها آسیب میرساند، راه رفتن و سایر عملکردهای حرکتی را از کار میاندازد. تئوریهای بسیاری برای این تاثیر آسیب معتقدند که آسیب مستقیماً سلولهای کنترل کننده حرکت و اتصالات آنها را مختل میکند و این یکی از دلایل اختلال در راه رفتن است. با این حال، شواهد علمی همچنین نشان میدهد که سکته مغزی، نخاع و آسیب مغزی تروماتیک نیز نورونهایی را که از آسیب جان سالم به در میبرند، بیهوش میکند و این جمعیت نورونهای زنده مانده نمیتوانند عملکرد از دست رفته را بازیابی کنند، زیرا نمیتوانند با هم شلیک کنند تا میانجی حرکت کنند. این ایده در مورد عدم توانایی نورونهای زنده پس از آسیب مغزی و نخاعی برای شلیک با هم در یک توالی هماهنگ با همسایگان خود توسط بسیاری از مطالعات در مدلهای تجربی در آزمایشگاه و به روش همبستگی در مطالعات انسانی پشتیبانی میشود. بسیاری از افراد در زمینه توانبخشی عصبی تصور میکردند که تحریک طناب نخاعی با تسهیل شلیک نورونها با هم در توالی مناسب و درون گروه جدیدی از نورونهای فعال شبکه جدیدی از نورونها که عملکرد راه رفتن را بر عهده میگیرد، واسطه بهبود راه رفتن است. با این حال، این گروه از نویسندگان دریافتند که در عوض، تحریک طناب نخاعی، فعالیت اکثر نورونها را کاهش میدهد و بهطور انتخابی جمعیت جدیدی از نورونها را فعال میکند که کمتر شناخته شدهاند، یعنی نورونهای Vsx2.
گزینههای مرحله بعدی: چند رویکرد وجود دارد که دانشمندان میتوانند اتخاذ کنند. یکی این است که ببینیم آیا نورونهای تازه شناسایی شده میتوانند از طریق یک داروی هدفمند فعال شوند یا خیر. رویکرد دوم، جداسازی رفتار درمانی در رویکرد توانبخشی یا تحریک است که ممکن است در جداسازی انتخابی این سلولها بهتر از کل رویکرد توانبخشی یا تحریک الکتریکی در شکل کامل آن باشد. این ممکن است اثربخشی توانبخشی یا تحریک اپیدورال را افزایش دهد. همچنین ممکن است هدف قرار دادن ژنی که میتواند برای فعال کردن این سلولها مورد استفاده قرار گیرد، در انسان نیز امکان پذیر باشد، همانطور که در این مطالعات روی موشها انجام شد. اگر این امکان وجود داشت، یک سری تزریق در نخاع آسیب دیده و مجاور انسان ممکن است ژنی را منتقل کند که میتواند توسط یک داروی خوراکی یا داروی تزریقی فعال شود و این میتواند توانبخشی یا تحریک الکتریکی نخاع را تقلید کند.
مرکز جامع و تخصصی خدمات درمانی و مراقبتی در منزل جهاد دانشگاهی با نام تجاری «دَم» به عنوان نخستین مرکز ارائه دهنده خدمات درمانی در منزل باهدف ارتقاء سطح ارائه خدمات سلامت و پوشش مطلوب خدمات درمانی در کلان شهر تهران و با مجوز وزارت محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی توسط جمعی از دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران است. این مرکز کلیه خدمات درمانی قابل انجام در منزل از جمله ویزیت پزشک عمومی و متخصص، خدمات توانبخشی (فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی، ماساژ درمانی)، خدمات پرستاری و تزریقات، دندانپزشکی در منزل، انجام تست کرونا و نمونه گیری و آزمایش، اجاره تجهیزات پزشکی، رادیولوژی و سونوگرافی، بینایی و شنوایی سنجی، مراقبت از بیمار و سالمند، خدمات ICU در منزل، مشاوره تلفنی پزشکی و صدور گواهی فوت به صورت شبانه روزی حتی در ایام تعطیل به شهروندان تهرانی ارائه مینماید.
در صورت نیاز به دریافت خدمات درمانی مذکور در منزل کافی است با شماره تلفن ۶۴۰۶۴ و ۶۷۳۹۸۸۸ تماس حاصل فرمایید.
فردی بود که چای را آن قدر کم رنگ مینوشید که به سختی میتوانستیم بفهمیم که آب جوش نیست! چربی و نمک هم اصلا نمیخورد! ورزش میکرد و وقتی از او علت این کارهایش را میپرسیدیم، میگفت که اینها برای سلامتی بد است و سکته میآورد. او در چهل و پنج سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت!
چندی پیش یک زندانی در امریکا از زندان گریخت. به ایستگاه راهآهن میرود و سوار یک واگن باری میشود. در واگن به صورت خودکار بسته میشود و قطار به راه میافتد. او متوجه میشود که سوار فریزر قطار شده است. روی تکه کاغذی مینویسد که این مجازات رفتارهای بد من است، که باید منجمد شوم. وقتی قطار به ایستگاه میرسد، مامورین با جسد او روبرو میشوند. در حالی که فریزر قطار خاموش بوده است.
منتظر هرچه باشیم، همان برایمان پیش میآید. منتظر شادی باشیم، شادی پیش میآید. منتظر غم باشیم،غم پیش میآید.
هرگز پول را برای بیماری و مشکلات پس انداز نکنیم. چون رخ میدهد. پول را برای عروسی، برای خرید خانه، اتومبیل، مسافرت و نظایر آن پس انداز کنیم. وقتی میگوئیم این پول برای خرید اتومبیل است، دیگر به تصادف فکر نکن.
ژاپنیها میگویند: اگر فریاد بزنی به صدایت گوش میدهند! و اگر آرام بگویی به حرفت گوش میدهند! قدرت کلماتت را بالا ببر نه صدایت را! این باران است که باعث رشد گلها میشود نه رعد و برق!
در خانهای که آدم ها یکدیگر را دوست ندارند، بچهها نمیتوانند بـــــزرگ شوند! شاید قد بکشند، اما بال و پر نخواهند گرفت!
زندگی کوتاه است … زمان به سرعت میگذرد … نه تکراری … نه برگشتی … پس از هر لحظهای که میآید لذت ببرید ….
پسوند:وقتی مسئولین و خانوادههایشان و اعوان و انصارشان در رانت و قاچاق و پولشویی و پست مدیریت و دست اندازی به اموال عمومی به نفع مطامع شخصی خود بیحیا و بیعفت و بیحجاب هستند، طلب حجاب از دختران و زنان به ترکستان رفتن نیست!؟
یک مطالعه جدید، یک درمان مبتنی بر سلولهای بنیادی ایجاد کرده است که در نهایت ممکن است به درمانهای بازسازیکننده جدیدی برای افراد مبتلا به آسیب نخاع منجر شود. محققان یک استراتژی درمانی ایجاد کردهاند که میتواند نتایج پیوند سلولهای بنیادی عصبی را به طور قابل توجهی بهینه کند و عملکرد موشهای نخاعی را بازیابی کند. در مورد این یافتههای جدید هیجانزده هستیم، زیرا آنها قول میدهند که ترجمه درمانهای سلولهای بنیادی عصبی را برای درمان یک بیماری عصبی ناتوانکننده که میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد، تسهیل کنند.
پیوند سلولهای بنیادی عصبی پتانسیل فوق العادهای برای ترمیم بافت پس از آسیب نخاعی ارائه میدهد، با این حال بقای کم سلولهای بنیادی پیوندی و ناکارآمدی آنها در جایگزینی سلولهای آسیب دیده نخاعی، موفقیت آن را در کاربردهای بالینی به چالش کشیده است.
ما دریافتیم که وجود دستهای از مولکولهای بازدارنده در نخاع آسیب دیده موفقیت پیوند سلولهای بنیادی را به شدت محدود میکند. زمانی که این مولکولها را در زمان پیوند از نظر درمانی مسدود کردیم، درمان منجر به افزایش بقای سلولهای بنیادی و تولید سلولهای عصبی مناسب در ستون فقرات آسیبدیده شد، چالشهای عمده با رویکردهای درمانی سلولهای بنیادی موجود. این استراتژی موشها را قادر میسازد تا با حمایت و هماهنگی بیشتر ورزند و راه بروند. این تحقیق با توسعه یک رویکرد هدفمند، که میتواند سلولهای بنیادی عصبی پیوندی را به سمت تولید انواع سلولهایی هدایت کند که برای ترمیم نخاع آسیبدیده حیاتی هستند، زمینه جدیدی را ایجاد میکند. نکته مهم این است که این درمان از بقای طولانی مدت و ادغام عملکردی این سلولهای تازه تشکیل شده در نخاع آسیب دیده میزبان که کلید ترمیم موفقیت آمیز بافت پس از آسیب نخاعی هستند، پشتیبانی میکند.
ضایعه نخاعی یک بیماری عصبی ویرانگر و پرهزینه است که در حال حاضر، بیش از ۸۶۰۰۰ کانادایی با آسیب نخاعی زندگی می کنند که ۴۰ درصد آنها زیر ۴۵ سال سن دارند و هر سال نزدیک به ۱۴۰۰ مورد جدید در این زمینه وجود دارد. طبق گزارش ضایعات نخاعی، در سال ۲۰۱۹، هزینه سالانه آسیب نخاعی در کانادا ۲٫۷ میلیارد دلار برآورد شده است، که این هزینهها شامل مدیریت پزشکی و بستری شدن در بیمارستان و همچنین هزینههای غیرمستقیم مانند از دست دادن یا کاهش بهره وری است. افراد مبتلا به آسیب نخاعی با عواقب ناتوان کننده این بیماری برای چندین دهه زندگی میکنند، و توسعه درمانهای جدید پزشکی احیا کننده نیازی برآورده نشده برای بهبود کیفیت زندگی برای جمعیت زیادی از مردم است.راین تیم با حمایت، مؤسسه تحقیقات بهداشتی کانادا، به بررسی چگونگی عملکرد این سلولهای بنیادی در نخاع آسیب دیده برای مدت طولانی تر و کمک آنها به بهبودی ادامه خواهد داد. این تیم کارآیی این درمان را در مراحل مختلف آسیب نخاعی و مدت زمان درمان متفاوت بررسی خواهند کرد. این اطلاعات شواهد ضروری را برای بررسی آزمایش این استراتژی درمانی در کارآزماییهای بالینی فراهم میکند. منبع
باتوجه به اینکه یکی از وظایف سازمان بهزیستی، مناسبسازی منزل و خودرو معلولان است، معلولانی که نیازمند مناسبسازی مسکن و خودرو خود هستند، بعد از بررسی درخواست آنها از سوی سازمان بهزیستی، این کمک هزینه را دریافت میکنند. متقاضیان دریافت کمک هزینه مذکور باید به اداره کل بهزیستی استان یا شهرستان خود مراجعه کنند و بعد از بررسی پرونده آنها، این کمک هزینه به آنها پرداخت میشود. در همین راستا به چند سوال درخصوص مناسبسازی مسکن و خودرو افراد دارای معلولیت پاسخ داده شده است:
مناسبسازی مسکن افراد معلول شامل چه گروهی از افراد دارای معلولیت میشود؟ اکثریت بهرهمندان این خدمت افراد دارای معلولیت جسمی حرکتی هستند ولی سایر گروههای معلولان نیز منطبق با نیاز میتوانند از این خدمت بهرهمند شوند.
مناسبسازی خودرو معلولین شامل کدام افراد میشود؟ معلولین جسمی حرکتی که گواهینامه رانندگی معتبر داشته باشند.
وسایل و تجهیزات فعالیتهای روزمره زندگی چه وسایلی هستند؟ وسایل کمکی هستند که فرد را قادر میسازند بتواند وظایف روزمره زندگی را منطبق با نوع ناتوانی به طور مستقلانه انجام دهد؛ نظیر نظافت شخصی، خوردن و آشامیدن و لباس پوشیدن.
سقف پرداخت کمک هزینه مناسبسازی مسکن چقدر است؟ سقف پرداخت کمک هزینه مناسبسازی برای مسکن افراد معلول ۱۰۰ میلیون ریال است.
برای مناسبسازی خودرو معلولان به چه مراکزی میتوان مراجعه کرد؟ صرفا مراکزی که مجوز این اقدام را از پلیس راهور ناجا داشته باشند.
سقف پرداخت کمک هزینه مناسبسازی خودرو معلولین چقدر است؟ سقف پرداخت کمک هزینه مناسبسازی افراد معلول ۵۰ میلیون ریال است.
چه اقداماتی برای دریافت خدمات مناسبسازی مسکن و خودرو لازم است؟ مراجعه به مراکز ارائه خدمات بهزیستی و ارائه درخواست – بررسی اولیه محیط منزل افراد معلول توسط مددکار – ارجاع به کارشناس مناسبسازی – تایید کارشناس – اقدام به مناسبسازی توسط موسسات مرتبط با مناسبسازی توسط کارشناس مناسبسازی – پرداخت کمک هزینه مناسبسازی بر اساس هزینههای انجام شده توسط متقاضی
در این راستا ایروانی، مدیرکل دفتر توانمندسازی سازمان بهزیستی اعلام کرد که به غیر از معلولان جسمی و حرکتی سایر معلولین نیز متناسب با نوع محدودیت خود میتوانند از خدمات مناسبسازی محیط منزل استفاده کنند. به طور مثال کودکان اوتیسم جهت کنترل محرکهای محیطی از تغییراتی جهت کنترل صدا استفاده کنند. (نظیر پنجرههای دو جداره عایق صدا، ارائه مشاورههای ضروری برای اصلاح محیط برای کودکان با مشکلات هوشی رشدی و ارائه مشاوره برای حفاظت از آسیب برای تمامی گروههای معلولین و همچنین سالمندان) به گفته وی، بالغ بر ۱۰ هزار و ۳۶۵ نفر از خدمات مناسبسازی بهرهمند شدهاند که حدودا ۹۵۰ نفر از خدمات مناسب سازی خودرو بهره مند شدهاند.
ایروانی همچنین این را هم اعلام کرد که در اصلاح دستورالعمل حمایتهای مالی سازمان پیشنهاد شده است تا سقف پرداخت در سال آینده به مبلغ ۲۰ میلیون تومان برای مسکن و برای مناسبسازی خودرو به ۱۰ میلیون تومان ارتقا پیدا کند. منبع
رئیس سازمان بهزیستی کشور با اشاره به موضوع واکسیناسیون کرونا اظهار کرد: در کنار اینکه از وزارت بهداشت برای کمک به واکسیناسیون مراکز تشکر میکنیم اما این انتقاد را داریم و میخواهیم که این امکان را برای مددجویانی که در خانهها هستند نیز فراهم کنند.
وحید قبادیدانا گفت: با شروع واکسیناسیون در کشور، مراکز شبانهروزی در اولویت یک قرار گرفتند، از زمان شروع واکسیناسیون ۹۵ هزار دوز واکسن در مراکز شبانهروزی تلقیح شده و حدود ۸۰ درصد افراد مقیم در مراکز شبانهروزی توانبخشی واکسن کرونا را دریافت کردند و حدود ۷۰ درصد از کسانی که دوز اول را دریافت کردند، دوز دوم را نیز دریافت کردند که این کار ادامه دارد. این موضوع باعث شده که در قیاس با چهار ماه اول سال ۹۹، در چهار ماه ابتدای سال ۱۴۰۰، ۸۳ درصد فوتیها کاهش و ۹۱ درصد ابتلا در مراکز شبانهروزی کاهش یابد که شرایط نسبتا بهتری را فراهم کرده است.
قبادیدانا افزود: در مجموع باتوجه به اینکه حدود ۸۵۰۰ نفر از این افراد طی ۱.۵ سال مبتلا شدند، حدود ۵۰۰ نفر فوت کردند، اما تقریبا بیش از ۷۵۰۰ نفر از آنها درمان شدند. نگرانی که اکنون داریم در ارتباط با افراد دارای معلولیتی که در خانه هستند، است. از ماهها قبل نامهنگاریهایی با وزارت بهداشت انجام شد و در کمیتههای وزارت بهداشت حضور داشتیم. در کنار اینکه از وزارت بهداشت برای کمک به واکسیناسیون مراکز تشکر میکنیم اما این انتقاد را داریم و میخواهیم که این امکان را برای مددجویان که در خانهها هستند، فراهم شود.
رئیس سازمان بهزیستی کشور اظهار کرد: از یک میلیون و ۵۵۰ هزار فرد دارای معلولیت و ۲۴۰ هزار زن سرپرست خانوار و خانوادههای آنها که تحت پوشش هستند، حدود ۵۵ هزار معلول شدید و خیلی شدید وابسته به بستر و دارای ضایعه نخاعی داریم که در خانهها هستند و درخواست داریم تا این امکان فراهم شود که برای آنها تلقیح واکسن صورت گیرد. امید است پیگیریها به نتیجه برسد. منبع