همیشه به دوستان نخاعی عرض کردم که بیش از حد به چینی ، ترک خورده ، بدنتون فشار نیارید و ازش مثل افراد سالم کار نکشید تا بتونه تا وقتی که ممکنه بهتون در آرامش و سلامت ، سرویس بده . البته منظورم از سلامت ، وضعیت معمولی اکنون هر کس هست. طبیعیه که با افزایش سن رو به پیری میریم ، سپید شدن موها و سیاه شدن دندان‌ها نشانه‌های ظاهری فرسایش بدن ما هستند ، درست مثل پاییز که برگ دار و درخت زرد و … میشن و می‌ریزن . البته میزان فرسایش درونی ما بسیار بیشتر از رنگ رخساره ماست که به دلیل آفتاب و مهتاب ندیدن ، از دور زهره می‌بره و از نزدیک دل و این همیشه موجب تعجب دیگران میشه.
هر کاری را زیاد و پیوسته و با فشار و شدت انجام بدید ، قطعا موجب آسیب جبران ناپذیر میشه . فقط تنها کاری که انجام زیادش موجب سلامتی میشه آب خوردن مداوم و زیاد است. زیاد نشستن روی ویلچر هنر نیست و می‌تونه موجب ده‌ها عارضه ناجور مثل زخم فشاری ، لخته شدن خون تو پاها و …. بشه .
یه نکته را مد نظر داشته باشید : وضعیت ما ، تا آینده نا معلوم ، همینه که هست و ما باید با این دیدگاه زندگی کنیم که ما تا زمان نامشخص باید همین اندازه سلامتی که داریم را حفظ کنیم. من که همیشه در هر کاری دست به عصا بودم ، ده ساله تیک عصبی پرش سر دارم. ۹ ساله درگیر عوارض شدید شکستگی استخوان لگن هستم. ۳ ساله درگیر سنگ کلیه و مثانه هستم. روده‌هام فلج شدن و حرکت دودی ندارند و هر بار اجابت مزاج و تخلیه و تمیز شدن روده‌هام ۲ تا ۳ ساعت در حالت حمام درون توالت طول می‌کشه. هنگام استراحت وقتی چشمم را می‌بندم که بخوابم و یا چرتی بزنم ، فوری با حالت سقوط از ارتفاع با وحشت و لرز می‌پرم. و بسیار عوارض دیگر. از ما آدم سالم در نمیآد ، ولی ، قوز بالا قوز بسادگی برامون پیش میاد.
پوکی استخوان یا استئوپروز شرایطی است که درآن توده استخوانی (تراکم موادمعدنی دراستخوان) کاهش می یابد. اصطلاح “استئو”به معنی استخوان و”پروزیس”به معنای اسفنج است، که فقط به شرایط داخل استخوان استئوپروزی مربوط می شود. استخوانهای طبیعی حفره های بسیارکوچکی دارند، درحالیکه استخوان های مبتلا به استئوپروز دارای حفره های خیلی بزرگتری هستند. وجوداین سوراخها باعث می شود استخوانها خیلی راحت تردچارشکستگی گردند. پوکی استخوان تقریبا همراه با فرایند پیری در همه افراداتفاق می افتد. اما میان افرادسالم وبدون ناتوانی، نزدزنان به خصوص کسانی که مدتی ازدوران یائسگی آنان می گذرد، خیلی شایعتراست. ممکن است شما با استئوپروز آشنائی داشته باشید یا اینکه درمورد دوستان یا سایراعضای خانواده که مبتلا به پوکی استخوان هستند چیزهائی شنیده باشید.آیا تاکنون زنی را که در واقع به دلیل پیری کوتاه ترشده است را دیده اید؟ این مشکل می تواندبه دلیل ایجاد استئوپروزدر استخوانهای ستون فقرات اوبه وجودآمده باشد. استئوپروز درهمه جای بدن به وجودمی آید ومی تواندمنجربه این مسئله شودکه استخوانها به راحتی دچار شکستگی شوند. این حالت امکان دارد هنگام انجام یکسری حرکات (مانندحرکات کششی)، متعاقب افتادن های جزئی، یا حتی بعدازاسپاسم های ناجور ویا حتی ممکن است تقریبا” بدون هیچ دلیلی هم رخ دهد.
آیا شما درمعرض خطراستئوپروزیس هستید؟
بله همه درمعرض پوکی استخوان قراردارند! بعضی از عوامل که درایجاد آن نقش دارندازاین قرارند: شیوه زندگی نشسته وبدون حرکت لاغری تغذیه نامناسب دیابت مصرف سیگار کم بودن میزان ویتامین D وکلسیم دررژیم غذائی
روشن بودن پوست و موهای بور
مصرف بیش ازحد کافئین( چای وقهوه) علاوه براین‌ها ، ضایعه نخاعی نیزمی تواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد. درزیر برخی از نکات مهم در مورد ایجاد استئوپروز یس بعد از ضایعه نخاعی ذکر شده است: هم زنان و هم مردان نخاعی به آن مبتلا می شوند. افراد نخاعی درسنین خیلی پائین تری استئوپروزیس می گیرند. شکستگی استخوانها معمولا در استخوان های پاها و اغلب در اطراف زانوها اتفاق می افتد. خبرخوبی که وجود دارد این است که: ابتلا شما به استئوپروز به این معنا نیست که استخوانهای شما درآینده دچارشکستگی خواهدشد. بهتر است که بدانید تقریبا تنها در ۶ درصد از افراد نخاعی شکستگی حاصل از استئوپروز اتفاق می افتد. شاید این مقدار به نظر زیاد برسد، اما با این وجود، ازلحاظ آماری این مقدار احتمال برای شما مطلوب است.
ضایعه نخاعی چه نقشی درپوکی استخوان می تواند داشته باشد؟
بلافاصله بعد از ضایعه نخاعی، ما متوجه می شویم که درعرض چند روز ترمیم استخوان با مشکل مواجه شده و تخریب آن آغاز می گردد. یافته های دیگرنشان می دهند که بعداز ضایعه نخاعی و در زمان جراحت، بدن بیمار شروع به دفع مواد معدنی نظیرکلسیم به درون ادرارمی کند. منشاء این کلسیم در اصل استخوان ها هستند که به داخل خون دفع شده و سپس به وسیله ادرار از بدن خارج می گردد. اگرچه ما نمی توانیم تا ماهها این افت استخوانی را با اشعه ایکس اندازه گیری کنیم، اما می دانیم که این موضوع اتفاق می افتد، چرا که می توانیم با اندازه گیری کلسیم و سایرموادشیمیائی آزاد شده درخون و ادرار که درطول مدت کوتاهی بعدازضایعه نخاعی اتفاق می افتد ، به این مسئله واقف شویم. این افت استخوانی در۳ تا ۱۲ ماه اول بعد از آسیب به بالاترین حد خود می رسد و تا چند سال بعد از آسیب نخاعی نیز ادامه پیدا می کند. مادقیقا”نمی دانیم که چه عواملی باعث می شوند که بعد از ضایعه نخاعی استخوانها این قدرسریع دچارتخریب گردند، اما احتمالا” چندین عامل دراین موردنقش دارند. اما درهر حال یکی از این عوامل فعالیت بدنی است. ما می دانیم که هنگام انجام فعالیتهای جسمی، ماهیچه های بدن روی استخوانها کشیده می شوند و این موضوع درواقع کمک می کند که استخوانها قوی تر گردند. بعدازضایعه نخاعی ، بعضی از ماهیچه های شما دیگرنمی توانند باعث کشیدگی استخوانها و تقویت آنان گردد. به همین دلیل افت تراکم استخوانی بعد از ضایعه نخاعی خیلی سریع اتفاق می افتد. احتمالا” چیزهای دیگری مانند تغییرات ایجاد شده درسیستم عصبی خودکار یا گردش خون که مرتبط باخودضایعه نخاعی هستند نیز وجود دارندکه باعث وخیم شدن استئوپروز می شوند. وقتی که ما به میزان تراکم استخوان افراد نخاعی توجه می کنیم، در واقع می بینیم که افت استخوانی در بخشهائی که فلج شده اند بیشتر است. برای مثال اگر شما پاراپلژی هستید و از ویلچر استفاده می کنید، احتمالا” افت تراکم استخوانی ، بیشتر درپاهای شما رخ می دهد، نه در دستهای شما. ماهیچه های دستهای شما هنگام انجام بسیاری از فعالیتها مانند هل دادن ویلچر و جابجائی ها کارمی کنند و بر روی استخوانها حرکت می نموده و باعث تقویت آنان می گردد. حتی استخوانهای ستون فقرات به دلیل حفظ وضعیت بدن توسط یک عده یا تمامی ماهیچه های پشت شما درحال کشش هستند و حتی درموقع نشستن هم باعث کشیدگی استخوانهای مذکورمی شوند. اگرشما تتراپلژی هستید(ممکن است بیشتربااصطلاح کوادری پلژی آشناباشید) احتمالا” تراکم استخوانی خود را در پاها، دستها و همچنین ستون فقرات از دست خواهید داد.
به چه صورت باید بدانم که استئوپروز دارم؟
اگر مبتلا به ضایعه نخاعی هستید، شما استئوپروز خواهید داشت. دریک دوره زمانی کوتاه بعد ازآسیب نخاعی ، بدن شما به سرعت کلسیم موجود در استخوانها را به داخل خون و ادرار دفع می کند. این مسئله موقعی می تواند تشخیص داده شود که آزمایش خون و ادرار انجام گیرد. بعد ازمدتی و برای بقیه عمر لازم است که برای تشخیص استئوپروز از روشهای جدید عکسبرداری با اشعه ایکس مانند DEXA یا CAT اسکن استفاده کنید.
به چه صورت باید با پزشک خود مشورت کنم؟
ابتدا عوامل خطری که در بالا ذکر شد را مرور کرده و با توجه به ضایعه نخاعی خود در مورد جاهائی از بدنتان که احتمال می دهید بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار داشته باشند، فکرکنید. سپس درباره پیشگیری از ادامه استئوپروز با پزشک خود مشورت کنید. چنانچه در نظر دارید برخی از روشهای درمانی جدید، فعالیتهای بدنی و برنامه های ورزشی و به خصوص برنامه های که شامل ایستادن یا قدم زدن هستند را آغاز کنید، ابتدا با پزشک خود در مورد پوکی استخوان صحبت نمائید.
چگونه می توانم خطرپوکی استخوان ر ا کاهش دهم؟
ابتدا اطمینان حاصل کنید که قبل از شروع هر گونه درمانی با پزشک خود بررسی های لازم را انجام داده اید ، چرا قطعا” نمی خواهید که درطول سالها تنها یکبار بایستید یا ورزش کنید و بعد ازآن هفته ها یا حتی ماهها در بستر درجستجوی یک مهره شکسته شده درپشت خود باشید. تاکنون ما درمانهای مناسبی برای کاهش تراکم استخوان ها که ازمدتها بعد از ضایعه نخاعی و جود داشته است، پیدا نکرده ایم. متاسفانه شما احتمالا” نمی توانید استئوپروز را درمان کنید. توافق عمومی بر این است که شما نمی توانید مواد معدنی خارج شده از استخوان را باز گردانید. بهترین توصیه این است که هرکاری درتوان شما است برای پیشگیری از افت تراکم استخوانی انجام دهید. شما می توانید: مصرف سیگاررامتوقف کنید. مصرف نوشیدنی های کافئین مانند قهوه و چای را محدود نمائید. با انجام فعالیتهای بدنی و یا ورزش تحرک داشته باشید. اگر زنی هستید که به سن پائسگی رسیده اید، درمورد استفاده از مکملهای استروژن با پزشک خود مشورت کنید. رژیم غذائی متعادل و سالم مصرف نمائید، بطوری که مقادیرتوصیه شده کلسیم ( در فراورده های لبنی مانند شیر و پنیر و غذاهای دریائی و حبوبات) و ویتامین D (در تخم مرغ یا از طریق استفاده از مکملهای ویتامین) راجذب کنید. بیرون رفته و خود را درمعرض آفتاب قراردهید! آیا می دانید وقتی که آفتاب به شما می خورد در پوست شما ویتامین D ساخته می شود؟ سایرمنابع ویتامین D شامل شیر غنی شده، ماهیهای چرب و روغن ماهی و سبزیجات بابرگهای سبزهستند. به خاطرداشته باشیدکه اگرچه استئوپروز و ضایعه نخاعی یک واقعیت زندگی محسوب می شوند ،اما در اکثر افراد نخاعی، استخوانها دچار شکستگی نمی شوند. هزاران نفر با وجود استئوپروز مرحله پیری را بدون شکستگی استخوان گذرانده اند. احتمالات بر مطلوب بودن اوضاع دلالت دارند و راههای زیادی برای کاهش خطر وجود دارد!!!.
چند نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید: اگر شما ضایعه نخاعی دارید، افت تراکم استخوانی (استئوپروز) راسریعتر از افرادی که ضایعه نخاعی ندارند، تجربه خواهیدکرد. با استئوپروز یس استخوان های شما متخلخل و شکننده ترمی شوند. این استخوانها به آسانی دچارشکستگی می گردند ولی درمجموع با این و جود هم احتمال شکستگی خیلی کم است. استخوان هائی که بعد از ضایعه نخاعی دچار پوکی می شوند، بازسازی نخواهد شد. ولی بعد از ضایعه نخاعی می توان با انجام کارهای زیادی از افزایش افت تراکم استخوانی پیشگیری کرد. منبع
محققان در حال راه اندازی آزمایشی انسانی برای درمان آسیب نخاعی با پیوند سلول‌های بینی بیماران فلج به ناحیه آسیب دیده هستند. برای هزاران سال تصور می‌شد که بازسازی نخاع غیرممکن است. اکنون ، می‌دانیم که هم امکان پذیر و هم بی خطر است. دانشمندان پل‌های بیولوژیکی کوچکی ساختهاندکه هر کدام از میلیون‌ها سلول بینی تشکیل شده‌اند، که امیدوارند سلول‌های عصبی را برای بازسازی و رشد بر روی آسیب نخاعی بیمار تشویق کند. پل‌های بیولوژیکی از اسکن برای ساختن یک کپی سه بعدی از ستون فقرات و نخاع آسیب دیده بیمار استفاده می‌شود که به جراحان امکان میدهد برای جراحی پیوند آماده شوند. نمونه‌برداری کوچکی از داخل بینی بیمار گرفته می‌شود تا سلول‌های مبدا برای پیوند انجام شود.
سلول‌های تخصصی که به سلول‌های پوشش بویایی معروف هستند، سپس در آزمایشگاه در طی چند هفته جدا شده و گسترش می‌یابند. آنها را می توان تا زمانی که بیمار برای پیوند آماده شود منجمد کرد. پل های عصبی به جز سلول‌ها هیچ چیز دیگری در خود ندارند ، ما به سلول‌ها آنچه را که می‌خواهند می‌دهیم، یعنی ایجاد ارتباط با یکدیگر. پل‌های سلولی را که هر کدام حدود ۲ سانتی متر طول و چند میلی متر عرض دارند، به نخاع آسیب دیده بیمار پیوند میدهد و آنها را با چسب جراحی می‌چسباند. هر پل سلولی بین ۵ تا ۱۰ میلیون سلول دارد و بیش از یک پل به نخاع آسیب دیده هر بیمار پیوند زده می‌شود.
حدود سی بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی برای آزمایش چهار ساله اولین جهان استخدام خواهند شد ۲۰ بیمار پل‌های سلولی پیوندی را همراه با توانبخشی فشرده دریافت خواهند کرد، در حالی که ۱۰ نفر باقی مانده فقط توانبخشی خواهند داشت. پل های سلولی ساخته شده برای اولین بار در سال آینده به نخاع انسان پیوند زده شود. اولین بیماران آسیب نخاعی کامل خواهند داشت و حداقل ۱۲ ماه پس از آسیب خواهند بود. بخش اول کارآزمایی، که توسط کمیته اخلاق تحقیقات انسانی تایید شده است، ایمنی پل های سلولی را آزمایش می کند، اما دانشمندان امیدوارند که با ادامه مطالعه، اثربخشی درمان را نیز ارزیابی کنند. در نهایت، بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی نسبی برای مطالعه انتخاب خواهند شد. منبع
در یک مطالعه جدید، محققان نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون انسان را کشف کردند که پتانسیل رشد مجدد رشته‌های عصبی را دارد. سلول‌های عصبی در حال مرگ معمولاً جایگزین نمی‌شوند، و رشته‌های عصبی آسیب‌دیده معمولاً دوباره رشد نمی‌کنند، که منجر به ناتوانی‌های عصبی دائمی می‌شود. محققین دریافتند که سلول‌های مغز استخوان را می‌توان به عوامل شفابخش قدرتمند تبدیل کرد. با تحریک این سلول‌ها با مولکول‌های خاص در آزمایشگاه، تیم توانست آنها را به سلول‌های احیاکننده تبدیل کند که می‌توانند به بقا و رشد مجدد سلول‌های عصبی آسیب‌دیده کمک کنند هدف نهایی توسعه درمانی با استفاده از این سلول‌های خاص، برای معکوس کردن آسیب در عصب بینایی، مغز و نخاع و در نتیجه بازیابی عملکردهای عصبی از دست رفته است. در مطالعه اخیر ، این تیم سلول‌های پیش‌سازنده را از مغز استخوان هشت اهداکننده مختلف انسان تولید کردند. قابل توجه است که سلول‌های هر هشت اهداکننده با موفقیت سلول‌های عصبی انسان را به سمت بازسازی رشته‌های عصبی سوق دادند. این سلول‌ها حتی میزان بقای سلول‌های عصبی تحت استرس را سه برابر کردند. این نشان میدهد که آنها می‌توانند به کند کردن یا جلوگیری از پیشرفت بیماری‌های عصبی دژنراتیو، و همچنین معکوس کردن آسیب و بازگرداندن عملکرد کمک کنند. با موفقیت این آزمایش‌های آزمایشگاهی، تمرکز اکنون بر روی آوردن این درمانهای سلول درمانی جدید به بیمارانی که به آنها نیاز دارند تغییر می‌کند. این سلول‌ها را می‌توان از یک بیمار استخراج کرد، تحریک کرد و در آزمایشگاه به تعداد زیادی رشد داد و در محل آسیب یا بیماری دوباره تزریق کرد تا فیبرهای عصبی مغز و نخاع دوباره رشد کند. گام‌های بعدی توسعه کارآمدترین روشهای رشد و تحویل این سلول‌ها است تا آزمایش‌های بالینی آغاز شود. درمان‌هایی که بهبودهایی را برای بیماران به ارمغان میآورد که زمانی غیرممکن به نظر می‌رسید اکنون در افق هستند.
دانشمندان با پروژه منبع باز خود به نقطه عطف تحقیقاتی قابل توجهی در زمینه آسیب های نخاعی دست یافته اند ، ترسیم دینامیک سلولی و مولکولی فلج با جزئیات بی سابقه محققین فناوری‌های سلولی و نقشه‌برداری مولکولی پیشرفته را با هوش مصنوعی ادغام کرده‌اند تا فرآیندهای مولکولی پیچیده‌ای را که در هر سلول پس از آسیب‌های نخاعی آشکار می‌شوند، ترسیم کنند. این کار اصلی نه تنها مجموعه خاصی از نورونها و ژن‌ها را شناسایی می‌کند که نقش کلیدی در بهبودی ایفا می‌کنند، بلکه یک ژن درمانی موفق را که از اکتشافات آن به دست آمده است، پیشنهاد می‌کند.
ایلان ماسک اعلام کرد نورالینک با موفقیت تراشه خود را در مغز دومین بیمار کاشته است تا توانایی استفاده از دستگاه‌های دیجیتال با فکر کردن را برای بیماران مبتلا به فلج اندام فراهم کند. این دستگاه به اولین بیمار کمک کرد تا بازی‌های ویدیویی را انجام دهد، اینترنت را جست‌وجو کند، در رسانه‌های اجتماعی پست بگذارد و مکان‌نما را روی لپ‌تاپ خود حرکت دهد. ماسک در اظهارات خود، جزییات کمی را درباره شرکت‌کننده دوم ارائه کرد و فقط گفت که این شخص به همان آسیب نخاعی بیمار اول دچار شده است که در یک حادثه غواصی فلج شده بود. به گفته ماسک، ۴۰۰ الکترود روی مغز بیمار دوم کار می‌کنند. نورالینک در وبسایت خود نوشته است که تراشه از ۱۰۲۴ الکترود استفاده می‌کند. ماسک گفت: به نظر می‌رسد که کار با تراشه دوم بسیار خوب پیش رفته است. سیگنال‌ها و الکترودهای بسیاری وجود دارند که خیلی خوب کار می‌کنند. ماسک زمان انجام شدن جراحی دومین بیمار را فاش نکرد و گفت که انتظار دارد نورالینک تراشه‌های بعدی را در سال جاری به عنوان بخشی از آزمایش‌های بالینی خود در مغز هشت بیمار دیگر قرار دهد.
درمان جدید برای ترمیم بافت آسیب‌دیده نخاع با یک برچسب بی‌سیم انجام می‌شود که پالس‌های الکتریکی را به سلول‌های بنیادی می‌رساند. این فناوری می‌تواند بر برخی از موانع بزرگ در مسیر توسعه درمان فلج اندام غلبه کند.
در حال حاضر هیچ درمان موثری وجود ندارد که بتواند آسیب نخاعی را درمان یا معکوس کند زیرا نورون‌های نخاع بزرگسالان قابل ترمیم نیستند.
سلول‌های بنیادی به دلیل توانایی تبدیل شدن به همه انواع سلول، نویدبخش پیشرفت در حوزه پزشکی ترمیمی هستند. این فرآیند طبیعی را می‌توان برای جایگزینی سلول‌های مرده یا آسیب‌دیده با سلول‌های جدید و کارآمد مورد استفاده قرار داد. وقتی صحبت از درمان آسیب‌های نخاعی به میان میآید، می‌توان از سلول‌های بنیادی پیوند زده‌شده به اعصاب آسیب‌دیده استفاده کرد تا به نورون‌های کارآمد تبدیل شوند. با وجود این، تبدیل سلول‌های بنیادی عصبی در بدن بسیار چالش‌برانگیزتر از محیط آزمایشگاه است زیرا ترکیب پیچیده مولکول‌های اطراف سلول‌های بنیادی در محل آسیب می‌تواند توانایی آنها را برای درست تبدیل شدن محدود کند.
یک شوک برای تقویت ترمیم
یکی از مؤثرترین روش‌ها برای بهبود توانایی تبدیل سلول‌های بنیادی، فرستادن پالس‌های الکتریکی به آنهاست. این روش نه تنها به تبدیل سلول‌ها کمک می‌کند، بلکه باعث ایجاد سیناپس‌ها یا اتصالات بین نورونها می‌شود که می‌توانند مدت بقای آنها را افزایش دهند. به رغم امیدبخش بودن این روش، یک چالش بزرگ در انتقال پالس‌های الکتریکی به سلول‌های بنیادی درون نخاع وجود دارد. تحریک الکتریکی معمولی عموما شامل سیم و الکترود است که به جراحی نیاز دارد. سیم‌ها، الکترودها و جراحی ممکن است به آسیب‌های ثانویه، التهاب، درد و عفونت منجر شوند. پژوهشگران برای غلبه بر این مشکل، به دنبال توسعه یک جایگزین بی‌سیم به منظور افزایش تلاش سلول‌های بنیادی در ترمیم نخاع بودند.
تحریک سلول‌های بنیادی از راه دور
برچسب الکترومغناطیسی توسعه‌یافته می‌تواند پالس‌های الکتریکی را به سلول‌های بنیادی برساند که روی برچسب قرار داده شده‌اند. اگرچه برچسب به کاشت از طریق جراحی نیاز دارد اما بی‌سیم بودن آن و استفاده از مواد زیست‌سازگار می‌توانند از آسیب بیشتر به بافت نخاع جلوگیری کنند و خطر عفونت و سایر عوارض جانبی ناخواسته را به حداقل برسانند. این برچسب از نانوصفحات گرافیتی ساخته شده است که رسانای الکتریسیته هستند و برای سلول‌ها سمی نیستند. هنگامی که برچسب در معرض میدان مغناطیسی قرار می‌گیرد، سیگنال‌های الکتریکی را تولید می‌کند که می‌توان آنها را از بیرون بدن با استفاده از آهن‌رباهای در حال چرخش ایجاد کرد. پژوهشگران با تغییر سرعت چرخش آهن‌رباها توانستند قدرت و فرکانس سیگنال الکتریکی را که به سلول‌های بنیادی روی برچسب فرستاده شده بود، تنظیم کنند.
آزمایش‌های انجام‌شده روی موش‌ها نشان دادند که این برچسب به طور قابل توجهی ترمیم را بهبود می‌بخشد و حتی به عنوان یک لایه محافظ برای نخاع عمل می‌کند. همچنین، مشخص شد که برچسب حتی ۲۸ روز پس از جراحی به التهاب منجر نمی‌شود و اگرچه باید در آزمایش‌های بلندمدت تایید شود اما پژوهشگران معتقدند که ممکن است نیازی به برداشتن برچسب نباشد و تعداد جراحی‌های معمول به حداقل برسد. پژوهشگران پس از بررسی سلول‌های در حال رشد روی برچسب گزارش دادند که پالس‌های الکتریکی، نسبت سلول‌های بنیادی را که به نورون‌های بالغ تبدیل می‌شوند، از ۱۲.۵ درصد به ۳۳.۷ درصد افزایش می‌دهند. این گروه پژوهشی نتیجه گرفتند که ترکیب درمان با سلول‌های بنیادی و تحریک الکتریکی می‌تواند تأثیر بسیار بیشتری را در ترمیم بافت عصبی پس از آسیب نخاعی نسبت به استفاده جداگانه از این دو روش داشته باشد. این برچسب الکترومغناطیسی، نویدبخش درمان از راه دور آسیب نخاعی و سایر بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی و محیطی است. پیش از اینکه درمان در یک محیط بالینی وسیع‌تری به کار برود، آزمایش‌های بالینی بیشتری باید انجام شوند. این که چقدر طول می‌کشد تا درمان مورد استفاده قرار بگیرد، به عوامل متعددی بستگی دارد اما قطعا قرار است روزی به درمان این آسیب ناتوان‌کننده کمک کند.منبع
یک مرد فلج برای اولین بار این توانایی را به دست آورد که تنها با استفاده از افکارش آرام راه برود. مردی که قبلاً فلج شده بود، به لطف دستگاه جدیدی که مغز و نخاع او را به هم متصل می‌کند، توانست دوباره راه برود فقط با فکر کردن به آن از آسیبی که ۱۲ سال پیش متحمل شده بود دور می‌زند.
یک تصادف دوچرخه سواری در سال ۲۰۱۱ باعث شد که گرت جان اسکام، ۴۰ ساله، با پاهای فلج و دست های نیمه فلج، به دلیل آسیب نخاعش از ناحیه گردن، پاهایش فلج شود. اما امروز او دوباره روی پاهای خود ایستاده است و به لطف یک «پل دیجیتالی» بین مغز و اعصاب زیر آسیبش، با عصا راه می‌رود. هنگامی که او به راه رفتن فکر می کند، الکترودهای روی مغز او پیام را به الکترودهای روی نخاعش منتقل می کنند و ستون فقرات را تحریک می کنند. حالا من فقط می توانم آنچه را که می خواهم انجام دهم. وقتی تصمیم می‌گیرم قدمی بردارم، به محض اینکه به آن فکر کنم، تحریک شروع می‌شود.» “این لذت ساده نشان دهنده تغییر قابل توجهی در زندگی من است.
اسکام در آزمایشی در سال ۲۰۱۸ شرکت کرد که نشان داد، با آموزش فشرده، فناوری برای تحریک ستون فقرات با تکانه های الکتریکی می تواند به افراد مبتلا به آسیب نخاعی کمک کند تا دوباره راه بروند، اگرچه، پس از سه سال، پیشرفت های او به شدت کاهش یافته بود. ایمپلنت اصلی ستون فقرات او با دو ایمپلنت دیسکی شکل که در جمجمه او قرار داده شده است جفت شده است تا دو شبکه ۶۴ الکترودی روی غشای پوشاننده مغز قرار گیرند. اکنون وقتی اسکام به راه رفتن فکر می کند، ایمپلنت های جمجمه فعالیت الکتریکی را در قشر، لایه بیرونی مغز تشخیص می دهند. برای راه رفتن، مغز باید فرمانی را به ناحیه ای از نخاع که مسئول کنترل حرکات است بفرستد. هنگامی که این آسیب نخاعی است، این ارتباط قطع می شود. کورتین گفت: ایده ما این بود که این ارتباط را با یک پل دیجیتال، یک ارتباط الکترونیکی بین مغز و ناحیه نخاع که هنوز دست نخورده است و می تواند حرکت پا را کنترل کند، دوباره برقرار کنیم. این سیگنال به صورت بی سیم توسط کامپیوتری که اسکام در کوله پشتی می پوشد، ارسال و رمزگشایی می شود و سپس اطلاعات را به ژنراتور پالس نخاعی منتقل می کند. بنابراین وقتی همه چیز نصب شد، بیمار ابتدا باید یاد بگیرد که چگونه با سیگنال های مغزی خود کار کند و همچنین باید یاد بگیریم که چگونه این سیگنال ها را با تحریک نخاع مرتبط کنیم. اما این بسیار کوتاه است. در چند جلسه، همه چیز به هم مرتبط می شود و بیمار شروع به تمرین می کند.
پس از حدود ۴۰ جلسه توانبخشی با استفاده از رابط مغز و ستون فقرات، اسکام توانایی حرکت داوطلبانه پاها و پاهای خود را به دست آورد. این تیم می‌گوید این مطالعه که روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد، نوعی حرکت ارادی را نشان میدهد که پس از تحریک ستون فقرات به تنهایی امکان‌پذیر نیست، و نشان میدهد که جلسات تمرینی با دستگاه جدید باعث بهبود بیشتر سلول‌های عصبی می‌شود که در طی آسیب اسکام به طور کامل قطع نشده‌اند. کورتین گفت: «آنچه در طول مدت این آموزش مشاهده کردیم، ترمیم دیجیتالی نخاع است. او نه تنها می‌توانست از پل دیجیتال برای کنترل عضله فلج خود استفاده کند، بلکه عملکرد عصبی خود را که سالها از دست داده بود، بهبود می‌بخشد، که نشان میدهد این پل دیجیتال باعث رشد اتصالات عصبی جدید نیز می‌شود. او اکنون در صورت استفاده از عصا حتی می تواند مسافت های کوتاهی را بدون دستگاه راه برود. منبع
هدف قرار دادن سلول‌های کلیدی در نخاع باعث شد بیماران فلج دوباره راه بروند. در یک پیشرفت در درمان آسیب‌های نخاعی، محققان سلول‌های عصبی را شناسایی کردند که کلید اصلی راه رفتن افراد فلج هستند. این یافته‌ها تا حدی از ۹ بیمار درگیر در یک مطالعه سوئیسی در حال انجام است که به دنبال بازگرداندن حرکت به افراد مبتلا به فلج است. هر ۹ نفر به سرعت توانایی ایستادن و راه رفتن را با کمک ایمپلنت‌هایی که اعصاب ستون فقرات را که حرکت پایین بدن را کنترل می‌کنند تحریک الکتریکی می‌کنند، به دست آوردند.
اکنون محققان گزارش می‌دهند که گروه خاصی از سلول‌ها را در قسمت تحتانی ستون فقرات شناسایی کرده‌اند که به نظر می‌رسد برای بازیابی آن حرکت ضروری است. کارشناسان گفتند، امید این است که این کشف به اصلاح درمان تحریک الکتریکی کمک کند و در نهایت به توسعه راههای پیچیده‌تر برای بازگرداندن حرکات پیچیده به افراد مبتلا به فلج کمک کند. آنها برای مثال الکترودهایی ساخته‌اند که دقیقاً نواحی ریشه پشتی نخاع را هدف قرار می‌دهند که حرکت پا و تنه را کنترل می‌کند. آنها همچنین فناوری پیچیده‌ای را ادغام کرده‌اند که اعصاب را در الگویی تحریک می‌کند که روشی را که مغز انجام میدهد بهتر تقلید می‌کند.
این تیم سه بیمار جدید خود را در اوایل سال جاری گزارش کردند. این بیماران که همگی مردان ۲۹ تا ۴۱ ساله بودند، دچار آسیب نخاعی شده بودند که هیچ احساس یا حرکتی در پاها نداشتند. همه در سال ۲۰۲۰ برای کاشت سخت افزار EES تحت عمل جراحی قرار گرفتند. ایمپلنت‌ها با نرم‌افزاری جفت شدند که به بیماران و فیزیوتراپ‌ها اجازه میدهد تا برنامه‌های تحریک نیمه خودکاری را تنظیم کنند که انواع حرکات را قادر می‌سازد. افراد می‌توانند خودشان از طریق تبلت و کنترل‌های کوچک از راه دور که به صورت بی‌سیم با ژنراتور پالس ارتباط برقرار می‌کنند، این برنامه‌ها را اجرا کنند. این سه بیمار بلافاصله پس از بهبودی پس از عمل جراحی توانستند با حمایت بایستند و راه بروند.
محققان در این راه چیز بسیار جالبی را کشف کرده است: برخی از ۹ بیمارشان حتی با خاموش بودن تحریک الکتریکی قادر به راه رفتن بوده‌اند که به گفته محققان، سازماندهی مجدد نورون‌های دخیل در راه رفتن را نشان میدهد. برای کاوش عمیق‌تر، محققان به موش‌های آزمایشگاهی روی آوردند تا بسیاری از ویژگی‌های اصلی EES را در انسان‌های مبتلا به آسیب‌های نخاعی شبیه‌سازی کنند. آنها توانستند گروهی از نورونها به نام نورون‌های Vsx2 را که برای بازیابی راه رفتن با EES ضروری به نظر می‌رسند، صفر کنند. خاموش کردن نورونها باعث شد موش‌های آزمایشگاهی نتوانند توانایی راه رفتن خود را با EES بازیابی کنند. فعال کردن نورونها حرکت آنها را بازیابی کرد.
این مطالعه پرسید، در طناب نخاعی در هنگام تحریک چه می گذرد؟ و این جعبه سیاه بزرگ است.
محققان عملکرد بازیابی شده در این ۹ بیمار را فوق العاده خواندند. آنها همچنین گفتند که کشف نرون‌های سازمان‌دهنده بازیابی در موش‌ها، اولین گام در درک و تقویت عملکرد در انسان تا زمانی که درمان پیدا شود، است. در کوتاه مدت، یافته‌های این نورون‌های کلیدی می‌تواند به اصلاح بیشتر EES کمک کند.
با نگاه به آینده، درک بیشتر از اینکه چگونه EES باعث بهبود حرکت می‌شود می‌تواند به توسعه درمانهای پیچیده تر کمک کند. فناوری‌ها تا حدی در حال پیشرفت هستند که در نهایت ممکن است دسترسی ایمن به نخاع و بازسازی مدارهای آسیب دیده امکان پذیر باشد. و این یک رویا نیست. منبع
طناب نخاعی مجرای بزرگی از اعصاب است که به صورت عمودی در وسط پشت فرد قرار دارد و بخشی از سیستم عصبی مرکزی است. در بالا به مغز و در پایین به قسمت پایین کمر متصل می‌شود. طناب نخاعی به دلیل ارتباط با مغز، مسئول حمل پیام‌هایی از مغز است که به اندام‌ها می‌گوید حرکت کنند و به کنترل عملکردهای بدن مانند تنفس و ضربان قلب کمک می‌کند. نخاع همچنین پیام‌هایی را از قسمت‌های مختلف بدن به مغز منتقل می‌کند و به فرد اجازه میدهد تا احساساتی مانند لمس و درد. نخاع می‌تواند در اثر حوادث آسیب زا مانند تصادفات رانندگی و سقوط آسیب ببیند. آسیب به نخاع توانایی آن را برای ارسال پیام به مغز مختل می‌کند. این امر بر نحوه عملکرد مغز به عضلات بدن تأثیر می‌گذارد و باعث حرکات کنترل نشده یا در برخی موارد هیچ حرکتی در مناطق خاصی از بدن نمی‌شود. نوع فلج فرد به آن بستگی دارد جایی که آسیب رخ میدهد. آسیب به نیمه تحتانی نخاع می‌تواند باعث پاراپلژی شود که فلج قسمت تحتانی بدن از جمله پاها است. آسیب به نیمه بالایی نخاع می‌تواند باعث تتراپلژی یا چهار پلژی شود که باعث فلج شدن بدن از گردن به پایین می‌شود. نقش نورونها از طریق این مطالعه چند ساله، دانشمندان نورون‌های خاصی را شناسایی کردند که وقتی فعال می‌شوند، به فرد فلج کمک می‌کند بایستد، راه برود و ماهیچه‌های خود را بازسازی کند.
یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح داد: نرونها هسته سیستم عصبی هر موجود زندهای هستند. آنها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند تا سیگنال‌های الکتریکی را منتقل کنند که به عنوان مثال می‌تواند ماهیچه‌ها را فعال کند. در تحقیقات خود، ما به طور خاص نورون‌هایی را که در حین حرکت پا فعال می‌شوند، هدف قرار می‌دهیم.
برای کشف این نورون‌های خاص، این تیم از فناوری‌های تصویربرداری پیشرفته برای ساختن یک اطلس مولکولی از تمام نورون‌های موجود در مناطق مورد نظر نخاع استفاده کردند. با استفاده از تحریک نوری، ما توانسته‌ایم نورون‌های خاصی را در مدل‌های حیوانی غیرفعال کنیم و تأثیر این روش را ببینیم. این به ما این امکان را میدهد که دقیقاً نورونی را که برای بازسازی مسیر عصبی پس از آسیب نخاعی لازم و کافی بود، شناسایی کنیم. پس از آزمایشات روی موش، تیم تحقیقاتی به شرکت کنندگان انسانی روی آوردند. دکتر گفت که محققان ۹ داوطلب فلج را با یک آرایه الکترود نرم طراحی کردند که برای تحریک نواحی الکتریکی خاص نخاع، زیر نقطه آسیب طراحی شده بود. یک کامپیوتر آن تحریک‌ها را تحریک می‌کند، که سیگنال‌هایی را که معمولاً توسط مغز ارسال می‌شود، زمانی که آسیبی وجود ندارد، تقلید می‌کند. دور زدن آسیب به ما این امکان را میدهد تا ماهیچه‌های پا را به‌طور مصنوعی فعال کنیم و به شرکت‌کنندگان این فرصت را بدهیم تا دوباره راه بروند. اما ما مشاهده کرده‌ایم که در طول این فرآیند، برخی از ارتباطات بیولوژیکی دوباره برقرار یا سازماندهی شدند. به عنوان یک اثر، بیماران پس از مدتی تمرین با تحریک الکتریکی، حتی بدون تحریک خارجی قادر به حرکت دادن پاهای خود بودند.
آسیب‌هایی مانند آسیب نخاعی به نورونها و اتصالات آنها آسیب می‌رساند، راه رفتن و سایر عملکردهای حرکتی را از کار می‌اندازد. تئوری‌های بسیاری برای این تاثیر آسیب معتقدند که آسیب مستقیماً سلول‌های کنترل کننده حرکت و اتصالات آنها را مختل می‌کند و این یکی از دلایل اختلال در راه رفتن است. با این حال، شواهد علمی همچنین نشان میدهد که سکته مغزی، نخاع و آسیب مغزی تروماتیک نیز نورون‌هایی را که از آسیب جان سالم به در می‌برند، بیهوش می‌کند و این جمعیت نورون‌های زنده مانده نمی‌توانند عملکرد از دست رفته را بازیابی کنند، زیرا نمی‌توانند با هم شلیک کنند تا میانجی حرکت کنند. این ایده در مورد عدم توانایی نورون‌های زنده پس از آسیب مغزی و نخاعی برای شلیک با هم در یک توالی هماهنگ با همسایگان خود توسط بسیاری از مطالعات در مدل‌های تجربی در آزمایشگاه و به روش همبستگی در مطالعات انسانی پشتیبانی می‌شود. بسیاری از افراد در زمینه توانبخشی عصبی تصور می‌کردند که تحریک طناب نخاعی با تسهیل شلیک نورونها با هم در توالی مناسب و درون گروه جدیدی از نورون‌های فعال شبکه جدیدی از نورونها که عملکرد راه رفتن را بر عهده می‌گیرد، واسطه بهبود راه رفتن است. با این حال، این گروه از نویسندگان دریافتند که در عوض، تحریک طناب نخاعی، فعالیت اکثر نورونها را کاهش میدهد و به‌طور انتخابی جمعیت جدیدی از نورونها را فعال می‌کند که کمتر شناخته شده‌اند، یعنی نورون‌های Vsx2.
گزینه‌های مرحله بعدی: چند رویکرد وجود دارد که دانشمندان می‌توانند اتخاذ کنند. یکی این است که ببینیم آیا نورون‌های تازه شناسایی شده می‌توانند از طریق یک داروی هدفمند فعال شوند یا خیر. رویکرد دوم، جداسازی رفتار درمانی در رویکرد توانبخشی یا تحریک است که ممکن است در جداسازی انتخابی این سلول‌ها بهتر از کل رویکرد توانبخشی یا تحریک الکتریکی در شکل کامل آن باشد. این ممکن است اثربخشی توانبخشی یا تحریک اپیدورال را افزایش دهد. همچنین ممکن است هدف قرار دادن ژنی که می‌تواند برای فعال کردن این سلول‌ها مورد استفاده قرار گیرد، در انسان نیز امکان پذیر باشد، همانطور که در این مطالعات روی موش‌ها انجام شد. اگر این امکان وجود داشت، یک سری تزریق در نخاع آسیب دیده و مجاور انسان ممکن است ژنی را منتقل کند که می‌تواند توسط یک داروی خوراکی یا داروی تزریقی فعال شود و این می‌تواند توانبخشی یا تحریک الکتریکی نخاع را تقلید کند.
مرکز جامع و تخصصی خدمات درمانی و مراقبتی در منزل جهاد دانشگاهی با نام تجاری «دَم» به عنوان نخستین مرکز ارائه دهنده خدمات درمانی در منزل باهدف ارتقاء سطح ارائه خدمات سلامت و پوشش مطلوب خدمات درمانی در کلان شهر تهران و با مجوز وزارت محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی توسط جمعی از دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران است. این مرکز کلیه خدمات درمانی قابل انجام در منزل از جمله ویزیت پزشک عمومی و متخصص، خدمات توانبخشی (فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی، ماساژ درمانی)، خدمات پرستاری و تزریقات، دندانپزشکی در منزل، انجام تست کرونا و نمونه گیری و آزمایش، اجاره تجهیزات پزشکی، رادیولوژی و سونوگرافی، بینایی و شنوایی سنجی، مراقبت از بیمار و سالمند، خدمات ICU در منزل، مشاوره تلفنی پزشکی و صدور گواهی فوت به صورت شبانه روزی حتی در ایام تعطیل به شهروندان تهرانی ارائه می‌نماید.
در صورت نیاز به دریافت خدمات درمانی مذکور در منزل کافی است با شماره تلفن ۶۴۰۶۴ و ۶۷۳۹۸۸۸ تماس حاصل فرمایید.
فردی بود که چای را آن قدر کم رنگ می‌‌نوشید که به سختی می‌‌توانستیم بفهمیم که آب جوش نیست! چربی و نمک هم اصلا نمی‌‌خورد! ورزش می‌‌کرد و وقتی از او علت این کار‌هایش را می‌‌پرسیدیم، می‌‌گفت که این‌ها برای سلامتی بد است و سکته میآورد. او در چهل و پنج سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت!
چندی پیش یک زندانی در امریکا از زندان گریخت. به ایستگاه راه‌آهن می‌رود و سوار یک واگن باری می‌شود. در واگن به صورت خودکار بسته می‌شود و قطار به راه می‌افتد. او متوجه می‌شود که سوار فریزر قطار شده است. روی تکه کاغذی می‌نویسد که این مجازات رفتارهای بد من است، که باید منجمد شوم. وقتی قطار به ایستگاه می‌رسد، مامورین با جسد او روبرو می‌شوند. در حالی که فریزر قطار خاموش بوده است.
منتظر هرچه باشیم، همان برایمان پیش میآید. منتظر شادی باشیم، شادی پیش میآید. منتظر غم باشیم،غم پیش میآید.
هرگز پول را برای بیماری و مشکلات پس انداز نکنیم. چون رخ میدهد. پول را برای عروسی، برای خرید خانه، اتومبیل، مسافرت و نظایر آن پس انداز کنیم. وقتی می‌‌گوئیم این پول برای خرید اتومبیل است، دیگر به تصادف فکر نکن.
ژاپنی‌ها می‌گویند: اگر فریاد بزنی به صدایت گوش می‌دهند! و اگر آرام بگویی به حرفت گوش می‌دهند! قدرت کلماتت را بالا ببر نه صدایت را! این باران است که باعث رشد گل‌ها می‌شود نه رعد و برق!
در خانه‌ای که آدم ها یکدیگر را دوست ندارند، بچه‌ها نمی‌توانند بـــــزرگ شوند! شاید قد بکشند، اما بال و پر نخواهند گرفت!
زندگی کوتاه است … زمان به سرعت می‌گذرد … نه تکراری … نه برگشتی … پس از هر لحظه‌ای که میآید لذت ببرید ….
پسوند:وقتی مسئولین و خانواده‌هایشان و اعوان و انصارشان در رانت و قاچاق و پول‌شویی و پست مدیریت و دست اندازی به اموال عمومی به نفع مطامع شخصی خود بی‌حیا و بی‌عفت و بی‌حجاب هستند، طلب حجاب از دختران و زنان به ترکستان رفتن نیست!؟
