اگر با دقت متن ترانهی ، گریز ، از آقای صدا ، ابراهیم حامدی ، ابی ، توجه کنید ، به این نتیجه میرسید که ، ترانه سرا حرف دل ما نخاعیها را زده و احتمالا خودش یک بار زندگی با درد نخاعی بودن را تجربه کرده بوده که داره اینطور از سلامتی و جوانی از دست رفته میگه.
بررسی محققان نشان داد که سیستم عصبی گورخر ماهی میتواند آسیبهای دائمی نخاع را به شکل حیرت انگیزی ترمیم کند.
مشکلات نخاعی میتوانند از نظر شدت و نوع آسیب متفاوت باشند و ممکن است تأثیرات مختلفی بر روی فرد داشته باشند. گورخرماهی اعضای گروه نادری از مهره داران هستند که قادر به درمان کامل نخاع قطع شده هستند. درک روشنی از چگونگی انجام این بازسازی میتواند سرنخهایی به سمت استراتژیهایی برای بهبود آسیبهای نخاعی در افراد ارائه دهد.
یک مطالعه جدید اطلسی دقیق از تمام سلولهای درگیر و نحوه کار آنها با هم در بازسازی نخاع گورخرماهی ترسیم میکند. در یک یافته غیرمنتظره، محققان نشان دادند که بقا و سازگاری نورونهای قطع شده برای بازسازی کامل نخاع ضروری است. به طور شگفتانگیزی، این مطالعه نشان داد که سلولهای بنیادی قادر به تشکیل نورونهای جدید و معمولاً به عنوان مرکزی برای بازسازی تصور میشوند نقش مکمل دارند اما این فرآیند را هدایت نمیکنند. برخلاف آسیبهای نخاعی انسان و سایر پستانداران، که در آن نورونهای آسیبدیده همیشه میمیرند، نورونهای آسیبدیده گورخرماهی بهطور چشمگیری عملکرد سلولی خود را در پاسخ به آسیب تغییر میدهند، ابتدا برای زنده ماندن و سپس برای ایفای نقشهای جدید و محوری در سازماندهی رویدادهای دقیق. دانشمندان میدانستند که نورونهای گورخرماهی از آسیب نخاعی جان سالم به در میبرند و این مطالعه جدید نحوه انجام آن را نشان میدهد. با بررسی نقشهای متغیر انواع سلولهای دخیل در بازسازی، محققان دریافتند که انعطافپذیری نورونهای آسیبدیده و توانایی آنها در بازبرنامهریزی فوری پس از آسیب، زنجیرهای از رویدادها را که برای بازسازی نخاع ضروری هستند، هدایت میکند. اگر این نورونهای نجاتیافته از آسیب غیر فعال شوند، گورخرماهی توانایی شنای عادی خود را حتی با حضور سلولهای بنیادی بازساختی به دست نمیآورد. اگر چه انسانها به طور طبیعی توانایی بازسازی نخاع را ندارند، اما مطالعات روی گورخرماهی میتوانند راهحلهایی برای درمان مشکلات نخاعی انسان پیشنهاد دهند. یکی از رویکردها میتواند شامل انتقال ژنهای کلیدی مربوط به بازسازی از گورخرماهی به مدلهای پستانداران باشد. آیندهنگری این است که شاید با درک دقیقتر از مکانیسمهای سلولی و مولکولی در گورخرماهی، بتوان درمانهای ژنتیکی یا دارویی جدیدی برای بازسازی نخاع در انسان توسعه داد. چالشها و محدودیتها با وجود تمام پیشرفتها، همه چیز به آسانی قابل انتقال به مدلهای انسانی نیست. تفاوتهای زیستی و تکاملی بین انسان و گورخرماهی ممکن است مشکلات جدی ایجاد کند. همچنین، نیاز به تحقیقات بیشتر برای بررسی ایمونولوژیک و جنبههای ایمنی استفاده از چنین رویکردهایی وجود دارد. در حالی که این مطالعه بر روی سلولهای عصبی متمرکز است، بازسازی نخاع بسیار پیچیده است و کار آینده برای تیم او در یک اطلس سلولی جدید برای درک نقش سایر انواع سلولها در بازسازی نخاع، از جمله سلولهای غیر عصبی، به نام گلیا، در سیستم عصبی مرکزی و همچنین سلول های سیستم ایمنی و عروق. آنها همچنین مطالعات مداومی برای مقایسه یافتهها در گورخرماهی با آنچه در سلولهای پستانداران از جمله بافت عصبی موش و انسان اتفاق میافتد، دارند. نتیجهگیری استفاده از گورخرماهی به عنوان مدل حیوانی در تحقیقات مربوط به بازسازی نخاع به شدت پتانسیلهای جدیدی را باز کرده است. با پیشرفت درک ما از مکانیسمهای بازسازی این ماهی، امیدواریم که در آینده نزدیک بتوانیم یافتههای این تحقیقها را به مدلهای انسانی انتقال دهیم و راهحلهای مؤثری برای درمان مشکلات نخاعی پیدا کنیم. این رهیافت میتواند دارای تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به آسیبهای نخاعی باشد و درهای جدیدی را در پزشکی احیایی باز کند.منبع
مرتب خبر تحقیقات انواع روشهایی ( ژن درمانی – سلول درمانی – کاشت ایمپلنت – اسکلت رباتیک بیرونی – برسی حیواناتی که اندامشونو بازسازی میکنن مثل مارمولک و گورخرماهی و… ) که ممکنه موجب بهبود وضعیت افرادی که از آسیب نخاعی رنج میبرن منتشر میشه.
بهبود ضایعات نخاعی معجزهای میخواد که خود خدا هم منتظرشه!! چون از توانایی خودش خارجه.
حتی اگر معجزه بشه و دانشمندان بتونن نخاع را صد در صد ترمیم کنند ، اون درمان فقط بدرد افرادی خواهد خورد که به تازگی دچار آسیب نخاعی شدن ، نه منی که ثلث قرنه مثل یه کنده افتادم .
تو جنگلهای شمال از این درختهای افتاده و پوسیده زیاد هست ، دست که بهشون بزنی ، پودر میشن و مثل خاک میریزن.
پاورقی:همچنان مثل گذشته اخبار تحقیقات پیرامون درمان ضایعات نخاعی را با شما به اشتراک خواهم گذاشت ولی توصیه اکید میکنم شما هم مثل به امید درمان نباشید. تنها دلخوشی من یه رهایی از زندان تنگ و زشت و زمخت و سنگین این کالبد بیخاصیت است.
یکی از دوستان که از ناحیه کمر آسیب نخاعی دیده و از سوند نلاتون برای تخلیه مثانهاش استفاده میکنه ، چند وقت پیش با مشکل انقباض مجرای ادرار و عدم توانایی در تخلیه مثانه با سوند به دلیل عدم عبور سوند از مجرا و ورود سوند به مثانه مواجه شده بود. بعد پیدا کردن راه رفع مشکل و خلاصی از دردسر بهم گفت که از کپسول یا قرص پروترال ، که کارش مسدود کردن گیرندههای آلفا در عضلات صاف پروستات و مثانه است و میتواند جریان ادرار را بهبود بده استفاده کرده. دوستم که در گرگان زندگی میکنه خواست که این تجربه سخت را با شما به اشتراک بذاره.
البته اگر مشکل مکرر و دائمی دارید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
هر رییس جدیدی ، تو هر قوه و وزارت و سازمان و اداره ، که به قدرت رسیده طی ایراد بیاناتی مبسوط بدون تردید و به وضوح اذعان کرده که ویرانهای را که تحویل گرفته و ضمن تقدیر و تشکر از سلف خود ، وجوب مبرم بر اصلاحات و تحول بنیادی و چابک سازی با کار جهادی را اولویت کار خود خوانده. و همچنان این دور باطل و آزمایش و خطا تا روز قیامت ادامه دارد.
یکی از این خرابهها قوه قضائیه است. روند کاری این قوه اینطوریه که صاحب حق را سر بدوانند. اگر از کسی که پولت را پیچونده شکایت کنی در نهایت باید پاشی بری به محل زندگی بپیچون!؟ همین رویه باعث شده تا مجرمان خیالشون راحت باشه که آب تو دلش تکون نمیخوره و در آرامش کامل به خلاف خودش ادامه میدن. دزدی و مال مردم خوری راحتترین فعالیت برای کسب مال بدون زحمت و درد سره به لطف قوانین ظالم پرور قوه قضائیه.
متاسفانه اکثر قریب به اتفاق اماکن قضایی از جمله دفترهای قضایی ، شورایهای حل اختلاف و…. مناسب حضور افراد ویلچری نیستد و این هم جای شرمساری دارد.
در یک مطالعه جدید، محققان نوع خاصی از گلبولهای سفید خون انسان را کشف کردند که پتانسیل رشد مجدد رشتههای عصبی را دارد. سلولهای عصبی در حال مرگ معمولاً جایگزین نمیشوند، و رشتههای عصبی آسیبدیده معمولاً دوباره رشد نمیکنند، که منجر به ناتوانیهای عصبی دائمی میشود. محققین دریافتند که سلولهای مغز استخوان را میتوان به عوامل شفابخش قدرتمند تبدیل کرد. با تحریک این سلولها با مولکولهای خاص در آزمایشگاه، تیم توانست آنها را به سلولهای احیاکننده تبدیل کند که میتوانند به بقا و رشد مجدد سلولهای عصبی آسیبدیده کمک کنند هدف نهایی توسعه درمانی با استفاده از این سلولهای خاص، برای معکوس کردن آسیب در عصب بینایی، مغز و نخاع و در نتیجه بازیابی عملکردهای عصبی از دست رفته است. در مطالعه اخیر ، این تیم سلولهای پیشسازنده را از مغز استخوان هشت اهداکننده مختلف انسان تولید کردند. قابل توجه است که سلولهای هر هشت اهداکننده با موفقیت سلولهای عصبی انسان را به سمت بازسازی رشتههای عصبی سوق دادند. این سلولها حتی میزان بقای سلولهای عصبی تحت استرس را سه برابر کردند. این نشان میدهد که آنها میتوانند به کند کردن یا جلوگیری از پیشرفت بیماریهای عصبی دژنراتیو، و همچنین معکوس کردن آسیب و بازگرداندن عملکرد کمک کنند. با موفقیت این آزمایشهای آزمایشگاهی، تمرکز اکنون بر روی آوردن این درمانهای سلول درمانی جدید به بیمارانی که به آنها نیاز دارند تغییر میکند. این سلولها را میتوان از یک بیمار استخراج کرد، تحریک کرد و در آزمایشگاه به تعداد زیادی رشد داد و در محل آسیب یا بیماری دوباره تزریق کرد تا فیبرهای عصبی مغز و نخاع دوباره رشد کند. گامهای بعدی توسعه کارآمدترین روشهای رشد و تحویل این سلولها است تا آزمایشهای بالینی آغاز شود. درمانهایی که بهبودهایی را برای بیماران به ارمغان میآورد که زمانی غیرممکن به نظر میرسید اکنون در افق هستند.
دانشمندان با پروژه منبع باز خود به نقطه عطف تحقیقاتی قابل توجهی در زمینه آسیب های نخاعی دست یافته اند ، ترسیم دینامیک سلولی و مولکولی فلج با جزئیات بی سابقه محققین فناوریهای سلولی و نقشهبرداری مولکولی پیشرفته را با هوش مصنوعی ادغام کردهاند تا فرآیندهای مولکولی پیچیدهای را که در هر سلول پس از آسیبهای نخاعی آشکار میشوند، ترسیم کنند. این کار اصلی نه تنها مجموعه خاصی از نورونها و ژنها را شناسایی میکند که نقش کلیدی در بهبودی ایفا میکنند، بلکه یک ژن درمانی موفق را که از اکتشافات آن به دست آمده است، پیشنهاد میکند.
ایلان ماسک اعلام کرد نورالینک با موفقیت تراشه خود را در مغز دومین بیمار کاشته است تا توانایی استفاده از دستگاههای دیجیتال با فکر کردن را برای بیماران مبتلا به فلج اندام فراهم کند. این دستگاه به اولین بیمار کمک کرد تا بازیهای ویدیویی را انجام دهد، اینترنت را جستوجو کند، در رسانههای اجتماعی پست بگذارد و مکاننما را روی لپتاپ خود حرکت دهد. ماسک در اظهارات خود، جزییات کمی را درباره شرکتکننده دوم ارائه کرد و فقط گفت که این شخص به همان آسیب نخاعی بیمار اول دچار شده است که در یک حادثه غواصی فلج شده بود. به گفته ماسک، ۴۰۰ الکترود روی مغز بیمار دوم کار میکنند. نورالینک در وبسایت خود نوشته است که تراشه از ۱۰۲۴ الکترود استفاده میکند. ماسک گفت: به نظر میرسد که کار با تراشه دوم بسیار خوب پیش رفته است. سیگنالها و الکترودهای بسیاری وجود دارند که خیلی خوب کار میکنند. ماسک زمان انجام شدن جراحی دومین بیمار را فاش نکرد و گفت که انتظار دارد نورالینک تراشههای بعدی را در سال جاری به عنوان بخشی از آزمایشهای بالینی خود در مغز هشت بیمار دیگر قرار دهد.
یکی از نکات مهمی که ما نخاعیها همیشه باید بهش توجه ویژه داشته باشیم ، حفظ آرامش و امنیت روانی خودمون و البته اطرافیانمون است. اونچه که بیشتر از هر چیزی باعث اعصاب خوردی و بهم ریختن روان ما نخاعیها میشه ، خروج ادرار و مدفوع کنترل نشده و خارج از برنامه زمانی مشخص است. این داستان برای همه ما پیش اومده و برای ما و اطرافیان دردسر ساز شده.
اکثر مواقع این اتفاق روی تخت و چند ساعت پس از برگشتن از توالت رخ میده و دلیلش کامل نشدن دفع و تمیز نشدن روده در زمان اجابت مزاج در توالت است. راه به مشکل نخوردن زیاد ماندن و سعی در کامل کردن اجابت مزاج است که باید با تجربه به اون رسید.
اما تا اون زمان یا برای شرایطی دیگر، با این مشکل چه کنیم؟
خوشبختانه محصولاتی هست در بازار که موجب رفع بخش عمدهای از دردسرها میشه از جمله :
یه رو تشکی خیلی کاربردی برای بیماران و سالمندان ، این محصول با دارا بودن پارچه گردبافت با تکنولوژی مایر آلمان تولید شده و نرم و راحت و آنتی آلرژی و آنتی استرس میباشدو با لایه ضدآب نانوبا ویژگی تنفس یک طرفه ، با توان جذب بسیار بالای مایعات ، از نفوذ مایعات به تشک شما جلوگیری میکند و از تشک در برابر موارد مختلفی مانند لکه ، نفوذ مایعات ، و حوادث ناگوار کاملا جلوگیری میکند. و قابل شستشو است . قیمتش برای تشک یک نفره یک میلیون تومان میشه که بنا به کاراییش میارزه.
این محصول را با اطمینان میتونید از نزدیکان من که نمایندگی فروشش را داره مستقم و بدون واسطه تهیه کنید :
یک دستگاه کوچک و انعطاف پذیر که دور نخاع پیچیده میشود، میتواند پیشرفتی در درمان آسیبهای ستون فقرات باشد. این دستگاه میتواند اطلاعات ۳۶۰ درجه را ثبت کند و تصویر کاملی از فعالیت نخاع ارائه دهد .آزمایشات روی حیوانات زنده و جسد انسان نشان داد که این دستگاه همچنین میتواند حرکت اندامها را تحریک کند و صدمات کامل نخاع را دور بزند. به گفته محققان، این بدان معناست که این دستگاه توانایی بازگرداندن ارتباط بین مغز و نخاع از دست رفته یا آسیب دیده را دارد.
این دستگاه شامل ایمپلنتهای بسیار نازک و با وضوح بالا است که در اطراف کل نخاع پیچیده شده است و برای اولین بار یک نمای ۳۶۰ درجه ایمن از ستون فقرات ایجاد میکند. این دستگاهها تنها چند میلیونم متر ضخامت دارند و برای کارکردن به حداقل قدرت نیاز دارند و نازک بودن دستگاه به این معنی است که می تواند سیگنالها را بدون آسیب رساندن به اعصاب ضبط کند، زیرا به خود نخاع نفوذ نمیکند. این یک فرآیند دشوار بود، زیرا ما قبلاً ایمپلنت ستون فقرات را به این روش انجام ندادهایم، و مشخص نبود که بتوانیم با خیال راحت و با موفقیت آنها را در اطراف ستون فقرات قرار دهیم. اما به دلیل پیشرفتهای اخیر در زمینه مهندسی و جراحی مغز و اعصاب، سیارات در یک راستا قرار گرفتهاند و پیشرفتهای عمدهای در این زمینه مهم شده.
آزمایشات روی موشهای آزمایشگاهی نشان داده که این دستگاه میتواند حرکت اندام را با زمان واکنش بسیار نزدیک به رفلکسهای طبیعی انسان تحریک کند. محققان هشدار میدهند که درمان آسیبهای ستون فقرات بر اساس این فناوری هنوز سالها باقی مانده است. با این حال، این دستگاه میتواند چنین درمانهایی را با ارائه جامعترین دیدگاهی که تاکنون از فعالیت نخاع داشته است، سرعت بخشد. منبع
یه فیلم دیدم بنام یک شهر تنهایی. فکر کنم از اون فیلمها بود که صاحب آموزشگاه هنرپیشگی با دریافت پول برای هنرجوهاش ساخته.
تنها قسمت بدرد بخور فیلم اسم فیلم بود که من را یاد تنهایی ما نخاعیها انداخت. یک دنیا تنهایی و یک عمر تنهایی.
ما اسیرانی هستیم در زندانی به بزرگی دنیا و کوچکی و تنگی و سنگینی بدن ، ما اسیرانی هستیم که جنگ ما بعد اسارت تازه شروع شد.
اما آنان که باید اسیر فرسودگی و سستی کهولت ۹۰ سالگی باشند با در دست داشتن قدرت و ثروت از سالها پیش دانش سلولهای بنیادی را به خدمت گرفتند تا نوشداروی همه دردهایشان باشد.
تهبندی: امروز جمعه ۲۹ تیر ۱۴۰۳ است و من سه شنبه ۲۹ تیر ۱۳۷۲ گرفتار این درد بیدرمان شدم. ۳۱ سال با این درد و بلای نکبت به سرعت چشم برهم زدنی گذشته.
راستی، حرف فیلم شد، به همه دوستان نخاعی توصیه اکید میکنم فیلم ایرانی هوک را ببینند.
قسمت شد بعد ۱۳ سال ۴ روز بریم بابلسر. از شانس ما شب قبل سفر، راه اصلی و نزدیکتر، جاده هراز را بستند، و مجبور شدیم از طریق آزاد راه تهران شمال بطرف مقصد طی طریق کنیم. این راه تازه تاسیس را ندیده بودم و پیمودنش برام جالب بود.
قدیما که میرفتم شمال ، خیلی انرژی میگرفتم و پر از هیجان میشدم ، اما این سری اصلا هیچ حال و حوصله نداشتم و اگر خانواده باهام نبود ، همون شب اول برمیگشتم منزل.
اونچه که بیش از هر چیز توجه منو جلب کرد عقب نشینی و کم شدن آب دریا بود.
۱۳ سال پیش در ساحل محلی که ما بودیم ، برای جلوگیری از زیان پیشرفت آب ، جلوی دریا را با دیوارهای سنگی با ارتفاع ۵ متر، گرفته بودند و آب دریا تا ارتفاع دومتر روی اون دیواره سنگی را میپوشاند. اما این سری شاید حدود ده متر دور تر از دیواره سنگی خشک و ساحل ماسهای نمایان بود.
هوا گرم و مرطوب و نیمه ابری بود.
هیچ مکان گردشگری را نرفتیم ببینیم ، فقط خانواده یک بار رفتند بازار سبزی خریدند و اومدن.
من نه حال داشتم و نه دل و دماغ. احتمالا فقط به بچهها خوش گذشت که هر روز با مادرشون میرفتن تو دریا آبتنی میکردن و با لباسهای خیس برمیگشتن.
با تشکر از خواهرم که هم راننده بود و هم مهمان او بودبم . و با تشکر از ننه بچهها که با وجود کمر درد زیاد سختیهای این سفر را تحمل کرد .
پیوست: با تشکر از خدا که ما را به راهی کشانید که توی زندگی کوتاهمون هر چیزی را تجربه کنیم جز یک زندگی عادی .
