سلول بنیادی و درمان آسیب نخاعی

محققین در در مطالعه‌ای روی رت‌ها نشان دادند که پیوند سلولهای بنیادی بالغ مدیفه شده به صورت ژنتیکی به طناب نخاعی آسیب دیده میتواند مسیرهای الکتریکی مرتبط با حرکت را احیا کند. طی آسیب نخاعی، دمیلینه شدن یا تخریب پوشش میلینی در سیستم عصبی اتفاق می‌افتد. پوشش میلینی بوسیله اولیگودندورسیت‌هایی صورت می‌گیرد که همچون لفاف‌های آکسون اعصاب را دربر می‌گیرند و به تسریع فعالیت‌های عصبی و عایق بندی هدایت الکتریکی کمک می‌کنند، بدون میلین، اعصاب نمی‌توانند پیام مناسب را برای انجام حرکت به عضلات بفرستند. محققین دریافتند سلولهای بنیادی بالغ(سلولهای پیش ساز اولیگودندروسیتی) مشتق از نخاع می‌توانند به اولیگودندروسیت تبدیل شوند. این سلولهای جدید می‌توانند مسیرهای الکتریکی و در نتیجه عملکرد را احیا کنند که این نتیجه میلین زایی مجدد است. موفقیت بزرگ این مطالعه در گام اول جداسازی سلولهای پیش ساز از طناب نخاعی بالغ بود و در گام بعد، محققین قبل از پیوند این سلولها، آنها را برای بیان پروتئین فاکتور نوروتروفیک مژهای (CNTF) به طور ژنتیکی دستکاری کردند. به نظر می‌رسد که پروتئینCNTF علاوه بر رشد اعصاب، بقا و تمایز سلولهای پیش ساز اولیگودندروسیتی را نیز در محیط کشت تسهیل میکند. نکته جالب تر این مطالعه این بود که شواهد مربوط به میلین زایی مجدد نشان می‌دهد که این فرایند درست به صورت همزمان با تجمع آناتومیکی این مسیرهای حرکتی در ماده سفید نخاع اتفاق می‌افتد و این فرایند، این اطمینان را می‌دهد که مکانیسمی که به موجب آن سلولهای پیش ساز اولیگودندروسیتی پیوند می‌شوند، می‌تواند ریکاوری عملکردی را از طریق میلین زایی مجدد احیا کند. منبع

سلول های بنیادی می توانند مغز شما را ترمیم کنند

داده های مثبت اولیه از مطالعات آسیب نخاعی

داربست های زیستی کامپوزیتی قادر به الگوسازی برای

ساختار بافتی و هویت سلولی هستند

تولید سلولهای عصبی جدید در مغز و طناب نخاعی

دانشمندان نشان دادند که امکان ایجاد نورون‌ها از سلول‌های خود فرد جهت ترمیم آسیب‌های مغزی و نخاعی و درمان بیماری‌هایی چون آلزایمر وجود دارد، ولی هنوز آنها از اینکه این نورون‌ها هر بهبود عملکردی را نشان می‌دهند یا خیر اطمینان ندارند. آسیب‌های نخاعی منجر به از دست دادن برگشت ناپذیر نورون‌ها می‌شود و می‌تواند موجب عملکرد ناقص نورون‌های حرکتی و حسی گردد. دانشمندان امیدوار هستند که تولید دوباره این سلول‌ها می‌تواند در ترمیم این آسیب‌ها مفید باشد. اما طناب نخاعی افراد بالغ توانایی محدودی در تولید نورون‌های جدید دارد. پزشکان سلول‌های بنیادی را جایگزین نورون‌ها کردند، ولی با موانع و مشکلات دیگری روبرو شدند. بنابراین نیازی به روش نوین دیگری جهت جایگزینی نورون‌های از دست رفته وجود دارد. در ابتدا محققین موفق به تغییر آستروسیت‌ها به شبکه‌ای از نورون‌ها در موش شدند. اکنون آنها توانستند آستروسیت‌های تشکیل دهنده اسکار را در طناب نخاعی موش‌های بالغ به نورون‌ها تبدیل کنند. آستروسیت‌ها به فراوانی وجود دارند و هم در مغز و هم در طناب نخاعی پراکنده شده اند. در پاسخ به جراحات این سلول‌ها تکثیر یافته و در تشکیل اسکار شرکت می‌کنند. زمانی که بافت اسکار شکل گرفت، ناحیه آسیب دیده را عایق بندی کرده  و یک سد بیوشیمیایی و مکانیکی را برای باززایی نورون‌ها ایجاد می‌کند. این مطالعه گزارش کرد که تولید نورون در طناب نخاعی موش‌های بالغ و پیر در هر دو جنس اتفاق می‌افتد، اگرچه سرعت پاسخ آنها در موش‌های پیر کندتر می‌باشد. هم اکنون دانشمندان به دنبال سرعت بخشیدن به این فرآیند می‌باشند. در حدود ۴ هفته تشکیل نوروبلاست ها و ۸ هفته بلوغ آنها به نورون‌ها زمان می‌برد، که این فرآیند کندتر از شرایطی است که در آزمایشگاه رخ می‌دهد. در طناب نخاعی نورون های بالغ القا شده توسط از بازبرنامه ریزی آستروسیت‌های موجود پس از گذشت ۲۱۰ روز پس از شروع آزمایش ایجاد شدند. بدلیل آنکه در بازبرنامه ریزی سلول‌ها به مراحل اولیه تکوینشان، احتمال رشد تومور وجود دارد، محققین موش‌ها را در طی مطالعه برای مدت یک سال از نظرعلایم تشکیل تومور مورد بررسی قرار دادند و هیچ علایمی را گزارش نکردند. منبع

پیوست: همچنان عرق میکنم فجیع. نکته جالب اینه که وقتی روی ویلچر نشستم و یا به پهلو خوابیدم عرق نمیکنم، فقط وقتی طاقباز خوابیدم عرق میکنم.

  مشاوره اینترنتی برای افراد دچار آسیب نخاعی

 اخبار داخلی سلول های بنیادی

 اخبار بین المللی سلول های بنیادی

 مقالات تخصصی سلول های بنیادی

 سایت های مرتبط با سلول بنیادی

 بانک خون بندناف رویان

 مرکز تحقیقاتی و درمانی ناباروری یزد

 انجمن دیابت ایران

 انجمن دیستروفی ایران

 مرکز تحقیقات هماتولوژی