روزی تصمیم گرفتم که دیگر همه چیز را رها کنم. شغل، دوست‌ها و زندگی را. به جنگلی رفتم تا برای آخرین بار با خدا ‏صحبت کنم. به خدا گفتم: آیا می‏ توانی دلیلی برای ادامه زندگی برایم بیاوری؟ جواب ‏او مرا شگفت زده کرد، او گفت: آیا درخت سرخس و بامبو را می بینی؟ پاسخ دادم: بلی. فرمود: ‏هنگامی که درخت بامبو و سرخس را آفریدم، به خوبی از آنها مراقبت نمودم. به آنها نور ‏و غذای کافی دادم. دیر زمانی نپایید که سرخس سر از خاک برآورد و تمام زمین را فرا ‏گرفت اما از بامبو خبری نبود. من از او قطع امید نکردم. در دومین سال سرخسها بیشتر ‏رشد کردند و زیبایی خیره کننده ای به زمین بخشیدند اما همچنان از بامبوها خبری نبود. ‏من بامبوها را رها نکردم… در سالهای سوم و چهارم نیز بامبوها رشد نکردند. اما من ‏باز از آنها قطع امید نکردم. در سال پنجم جوانه کوچکی از بامبو نمایان شد. در ‏مقایسه با سرخس کوچک و کوتاه بود اما با گذشت ۶ ماه ارتفاع آن به بیش از ۱۰۰ فوت ‏رسید. ۵ سال طول کشیده بود تا ریشه ‏های بامبو به اندازه کافی قوی شوند. ریشه هایی ‏که بامبو را قوی می‏ ساختند و آنچه را برای زندگی به آن نیاز داشت را فراهم می ‏کرد. خداوند در ادامه فرمود: آیا میدانی در تمامی این سالها که تو درگیر مبارزه با ‏سختیها و مشکلات بودی در حقیقت ریشه‌هایت را مستحکم می‌ساختی. من در تمامی این مدت ‏تو را رها نکردم همانگونه که بامبوها را رها نکردم. هرگز خودت را با دیگران ‏مقایسه نکن. بامبو و سرخس دو گیاه متفاوتند اما هر دو به زیبایی جنگل کمک می کنند. ‏زمان تو نیز فرا خواهد رسید تو نیز رشد میکنی و قد میکشی.از او پرسیدم : من ‏چقدر قد میکشم. در پاسخ از من پرسید: بامبو چقدر رشد میکند؟ جواب دادم: هر ‏چقدر که بتواند. گفت: تو نیز باید رشد کنی و قد بکشی، هر اندازه که ‏بتوانی. با تشکر از مریم خانم که متن بالا را  برام فرستاد

پسوند: مثلث ABCD را به گونه ای رسم کنید که دو ضلع و زاویه‌ی متقاطع داشته باشد.

نحوه اجرای تمرینات دامنه حرکتی اندامهای فوقانی و تحتانی برای افرادنخاعی

مشکلات مراقبین افرادمبتلا به آسیب نخاعی

بازدیدها: 22