هیچ کس جز به قدر وسعش مکلف نمى‏شود (۲۳۳) سوره ۲: البقره

خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایى‏اش تکلیف نمى‏کند.(۲۸۶)سوره ۲:البقره

هیچ کس را جز به قدر توانش تکلیف نمى‏کنیم و چون [به داورى یا شهادت] سخن گویید دادگرى کنید هر چند [در باره] خویشاوند [شما] باشد و به پیمان خدا وفا کنید اینهاست که [خدا] شما را به آن سفارش کرده است باشد که پند گیرید (۱۵۲) سوره ۶: الأنعام

کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند هیچ کسى را جز به قدر توانش تکلیف نمى‏کنیم آنان همدم بهشتند [که] در آن جاودانند (۴۲) سوره ۷: الأعراف

هیچ کس را جز به قدر توانش تکلیف نمى‏کنیم و نزد ما کتابى است که به حق سخن مى‏گوید و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت (۶۲)سوره ۲۳: المؤمنون

خدا هیچ کس را جز [به قدر] آنچه به او داده است تکلیف نمى‏کند خدا به زودى پس از دشوارى آسانى فراهم مى‏کند (۷) سوره ۶۵: الطلاق

بر ناتوانان و بر بیماران و بر کسانى که چیزى نمى‏یابند [تا در راه جهاد ] خرج کنند در صورتى که براى خدا و پیامبرش خیرخواهى نمایند هیچ گناهى نیست [و نیز] بر نیکوکاران ایرادى نیست و خدا آمرزنده مهربان است (۹۱) سوره ۸: الأنفال

بر نابینا و لنگ و بیمار و بر شما ایرادى نیست که از خانه‏هاى خودتان بخورید یا از خانه‏هاى پدرانتان یا خانه‏هاى مادرانتان یا خانه‏هاى برادرانتان یا خانه‏هاى خواهرانتان یا خانه‏هاى عموهایتان یا خانه‏هاى عمه‏هایتان یا خانه‏هاى داییهایتان یا خانه‏هاى خاله‏هایتان یا آن [خانه‏هایى] که کلیدهایش را در اختیار دارید یا [خانه] دوستتان [هم چنین] بر شما باکى نیست که با هم بخورید یا پراکنده پس چون به خانه‏هایى [که گفته شد] درآمدید به یکدیگر سلام کنید درودى که نزد خدا مبارک و خوش است‏خداوند آیات [خود] را این گونه براى شما بیان مى‏کند امید که بیندیشید (۶۱) سوره ۲۴: النور

بر نابینا گناهى نیست و بر لنگ گناهى نیست و بر بیمار گناهى نیست
[که در جهاد شرکت نکنند] و هر کس خدا و پیامبر او را فرمان برد وى را در باغهایى که از زیر [درختان] آن نهرهایى روان است درمى‏آورد و هر کس روى برتابد به عذابى دردناک معذبش مى‏دارد (۱۷) سوره ۴۸: الفتح

پسوند: چه خدای خوب و مهربانی داریم. خدا برما که لنگ و بیماریم هیچ ایرادی نگرفته و تکلیف نکرده جز بقدر توانایی، حالا اگه ما یک قدم بسوی رضای خدا برویم تمام درهای رحمتش را بسوی ما می‌گشاید. پس باید گفت:  پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر، پروردگارا، هیچ بار گرانى بر (دوش‏) ما مگذار؛ همچنانکه بر (دوش‏) کسانى که پیش از ما بودند نهادى‏. پروردگارا، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن‏؛ و از ما درگذر؛ و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تویى‏؛ پس ما را بر گروه کافران پیروز کن‏. (۲۸۶) سوره ۲: البقره