محققین روشی را ایجاد کرده اند که به موجب آن عملکرد عضلات دخیل در تنفس را بازیابی می‌کنند حتی اگر بیش از یک سال از فلج شدن این عضلات گذشته باشد. این مطلب می‌تواند امیدها را در بیمارانی که دچار آسیب‌های نخاعی شدید هستند و برای تنفس به دستگاه تهویه نیاز دارند زنده نگه دارد. این مطالعه گامی حیاتی را در مورد بازتوانی فلج طولانی مدت عضلات دیافراگم ارائه میدهد که این عضلات به وسیله فیبرهای عصبی که از بخش بالایی ساقه مغز می‌آیند فعال می‌شوند. کسانی که دچار آسیب نخاعی باشند نمی‌توانند سیگنالهای لازم را به نوورنهای حرکتی بفرستند و در نتیجه این عضلات فعال نشده و عملکرد حیاتی تنفس مختل می‌شود. این مطالعه دو روش را برای برداشتن این مشکل از پیش روی ارائه میدهد. محققین روی گروهی از اعصاب فوکوس کردند که از مرکز کنترل تنفس در ساقه مغز منشا گرفته و از سطح مهره‌های گردنی ۳ و ۵ می‌گذرند. این فیبرها همان طور که گفته شد عضله دیافراگم را کنترل می‌کنند که نقش حیاتی در تنفس دارد. به دنبال یک اسیب نخاعی در این نواحی، فیبرهای عصبی آسیب دیده می‌میرند و در نتیجه ارتباط مغز و این عضلات مختل می‌شود. در این زمان در محل آسیب بافت اسکار متراکمی متشکل از مواد قندی شکل می‌گیرد که رشد نورونی جدید را مهار می‌کند و به تدریج با گذشت زمان شدت و طول آن تغییر نمی‌کند و درنتیجه برقراری ارتباطات نورونی در این قسمت مختل می‌شود. اینک این محققین تکنیکی را برای درمان ناحیه آسیب و با استفاده از طراحی یک آنزیم خاص ایجاد کرده‌اند که می‌تواند ارتباطات را مجددا برقرار کند و موجب بازیابی عملکرد تنفسی شود. محققین در حیوانات آزمایشگاهی از تکنیکی ترکیبی برای احیا عملکرد تنفسی و چندین ماه بعد از آسیب استفاده کردند. ابتدا، آنزیمchondroitinase را در جایگاه اعصاب تنفسی در طناب نخاعی تزریق کردند تا بتوانند مواد قندی مزاحم را بردارند. این آنزیم موجب برقراری ارتباطات جدید و تحریک مسیرهای بعدی درسیستم حرکتی تنفسی می‌شود. سپس، این جانوران در معرض دوره‌های مختصری از کمبود اکسیژن قرار گرفتند که موجب می‌شد آنها سریع تر و سخت تر تنفس کنند که این امر موجب بازتوانی عضلات تنفسی می‌شود. که این بخش دوم را به اصطلاح روش هیپوکسی متناوب می‌گویند. این روش ترکیبی تزریق آنزمی و هیپوکسی متناوب موجب افزایش سطح سروتونین می‌شود. افزایش سروتونین در جایگاه آسیب می‌تواند به احیا عملکرد دیافراگم کمک کند. خارق العاده بودن این نتایج تنها به دلیل این مطلب نیست که عملکرد عضلات فلج شده به طور کامل احیا شد بلکه به این دلیل است که آنها موفق شدن توانایی نفس کشیدن را بعد از یک و نیم سال در این موش‌های آسیب دیده احیا کنند. منبع

پسآمد: نزدیک ۲۰شب بود که شب‌هاخوابی پر استرس داشتم و در طول شب مدام هذیان میدیدم. این روند بدنم را بسیار ضعیف نمود و موجب سرماخوردگی‌ای شد که تاحالا این مدلی‌شو تجربه نکرده بودم. بینیم طوری کیپ و تنگ شده بود که حتی نفازولین چشمی هم کوچکترین تاثیری روش نداشت. تمام بدنم درد میکرد و بسیار بیتاب و قرار بودم. در طول روز و شب مدام آب خنک میخوردم و عطشم رفع نمیشد. شب تا صبح و صبح تا شب از شدت درد و خستگی و بی‌قراری ناله میکردم و مدام به پهلو میخوابیدم اما دریغ از اندکی آرامش. بالاخره سرماخوردگی رفع شد اما درد همچنان در مفاصلم وجود داشت بخصوص در دست‌هام که قبلا هم اینجا درموردش نوشته بودم. بیشتر از دوهفته این روند ادامه داشت تا اینکه زنگ زدم به دکتر علی موسوی متخصص مغز و اعصاب و مشکلم را بهش گفتم. ایشان  برام کپسول گاباپنتین۳۰۰ تجویز کرد و درحال مصرف اونها هستم. ۶ کپسول اول این دارو۳۰تا۵۰درصد دردهام را کاهش داده و موجب شد که بعد مدتها بتونم شب آرام بخوابم، اما از کپسول هفتم نم نم درد برگشت سرجاش و کپسول هشتم و نهم دیگه اصلا اثری نداشتن و دوباره دیشب تا همین الان که میخوام مطلب را منتشر کنم از شدت درد دست یه لحظه آرام نداشتم و تمام شب را بیدار بودم و نالیدم.