هیچ کس جز به قدر وسعش مکلف نمىشود (۲۳۳) سوره ۲: البقره
خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایىاش تکلیف نمىکند.(۲۸۶)سوره ۲:البقره
هیچ کس را جز به قدر توانش تکلیف نمىکنیم و چون [به داورى یا شهادت] سخن گویید دادگرى کنید هر چند [در باره] خویشاوند [شما] باشد و به پیمان خدا وفا کنید اینهاست که [خدا] شما را به آن سفارش کرده است باشد که پند گیرید (۱۵۲) سوره ۶: الأنعام
کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند هیچ کسى را جز به قدر توانش تکلیف نمىکنیم آنان همدم بهشتند [که] در آن جاودانند (۴۲) سوره ۷: الأعراف
هیچ کس را جز به قدر توانش تکلیف نمىکنیم و نزد ما کتابى است که به حق سخن مىگوید و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت (۶۲)سوره ۲۳: المؤمنون
خدا هیچ کس را جز [به قدر] آنچه به او داده است تکلیف نمىکند خدا به زودى پس از دشوارى آسانى فراهم مىکند (۷) سوره ۶۵: الطلاق
بر ناتوانان و بر بیماران و بر کسانى که چیزى نمىیابند [تا در راه جهاد ] خرج کنند در صورتى که براى خدا و پیامبرش خیرخواهى نمایند هیچ گناهى نیست [و نیز] بر نیکوکاران ایرادى نیست و خدا آمرزنده مهربان است (۹۱) سوره ۸: الأنفال
بر نابینا و لنگ و بیمار و بر شما ایرادى نیست که از خانههاى خودتان بخورید یا از خانههاى پدرانتان یا خانههاى مادرانتان یا خانههاى برادرانتان یا خانههاى خواهرانتان یا خانههاى عموهایتان یا خانههاى عمههایتان یا خانههاى داییهایتان یا خانههاى خالههایتان یا آن [خانههایى] که کلیدهایش را در اختیار دارید یا [خانه] دوستتان [هم چنین] بر شما باکى نیست که با هم بخورید یا پراکنده پس چون به خانههایى [که گفته شد] درآمدید به یکدیگر سلام کنید درودى که نزد خدا مبارک و خوش استخداوند آیات [خود] را این گونه براى شما بیان مىکند امید که بیندیشید (۶۱) سوره ۲۴: النور
بر نابینا گناهى نیست و بر لنگ گناهى نیست و بر بیمار گناهى نیست
[که در جهاد شرکت نکنند] و هر کس خدا و پیامبر او را فرمان برد وى را در باغهایى که از زیر [درختان] آن نهرهایى روان است درمىآورد و هر کس روى برتابد به عذابى دردناک معذبش مىدارد (۱۷) سوره ۴۸: الفتح
پسوند: چه خدای خوب و مهربانی داریم. خدا برما که لنگ و بیماریم هیچ ایرادی نگرفته و تکلیف نکرده جز بقدر توانایی، حالا اگه ما یک قدم بسوی رضای خدا برویم تمام درهای رحمتش را بسوی ما میگشاید. پس باید گفت: پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر، پروردگارا، هیچ بار گرانى بر (دوش) ما مگذار؛ همچنانکه بر (دوش) کسانى که پیش از ما بودند نهادى. پروردگارا، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن؛ و از ما درگذر؛ و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تویى؛ پس ما را بر گروه کافران پیروز کن. (۲۸۶) سوره ۲: البقره
بازدیدها: 41