شرکت نورالینک اعلام کرده است که اکنون درخواست‌های‌ داوطلبین انسانی را که مایل به کاشت رابط رایانه‌ای آزمایشی N۱ این شرکت در مغز خود هستند، می‌پذیرد.

اولین مطالعه انسانی نورالینک، به نام پرایم برگرفته از سرواژه‌های کلمات رابط دقیق رباتیک کاشته شده مغز و رایانه به زبان انگلیسی، توجه افراد مبتلا به فلج چهار اندام به دلیل آسیب نخاعی گردن یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک را به خود جلب می‌کند. آنها همچنین باید دستکم ۲۲ سال سن داشته باشند و یک مراقب ثابت و قابل اعتماد نیز داشته باشند.

ماسک در سال ۲۰۲۲ گفت که قصد دارد این دستگاه را در مغز خودش قرار دهد، اما بعید به نظر می‌رسد که او جزو اولین دسته از شرکت‌کنندگان در آزمایش باشد.

شرکت نورالینک که در سال ۲۰۱۶ تشکیل شد، در حال توسعه فناوری است که مغز انسان را با یک رابط رایانه‌ای ادغام می‌کند تا افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی را قادر سازد با دستگاه‌های مختلف ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را کنترل کنند.

به عنوان مثال، فردی که فلج است، به طور بالقوه می‌تواند از تلفن خود صرفا با تصور حرکت دادن دست‌هایش استفاده کند. با این حال، در دراز مدت، ایلان ماسکِ همیشه جاه‌طلب پیشنهاد می‌کند که این فناوری می‌تواند انسان‌ها را به «شناخت مافوق بشری» مجهز کند.

نورالینک می‌گوید که قبل از تلاش برای رسیدن به آن افق‌های دور، می‌خواهد از مطالعه پرایم برای ارزیابی ایمنی ایمپلنت N۱ و ربات جراحی R۱ استفاده کند.

همچنین عملکرد اولیه رابط مغز و رایانه خود را که افراد فلج را قادر می‌سازد تا دستگاه‌های خارجی را با افکار خود کنترل کنند، ارزیابی کند.

نورالینک در پستی در وبسایت خود توضیح داده است: در طول این مطالعه، ربات R۱ برای قرار دادن نخ‌های بسیار ظریف و انعطاف‌پذیر ایمپلنت N۱ در ناحیه‌ای از مغز که تصمیم برای حرکت را کنترل می‌کند، به‌ کار می‌رود. هنگامی که ایمپلنت N۱ در جای خود قرار گیرد، از نظر زیبایی ‌شناختی نامرئی است و برای ضبط و انتقال سیگنال‌های مغز به صورت بی‌سیم به اپلیکیشنی که تصمیم برای حرکت را رمزگشایی می‌کند، وابسته است.

این شرکت افزود که هدف اولیه رابط مغز و رایانه اعطای توانایی به افراد برای کنترل نشانگر یا صفحه کلید رایانه با استفاده از افکار است.

به گفته نورالینک مطالعه پرایم نشان دهنده گام مهمی در تلاش برای توسعه یک رابط مغزی برای ایجاد استقلال در افرادی است که نیازهای پزشکی برآورده نشده دارند.

نورالینک سال گذشته فیلمی از یک میمون با رابط مغزی رایانه‌ای منتشر کرد که در حال انجام بازی پونگ صرفا با فکر کردن در مورد آن بود. همچنین با استفاده از همین روش توانست نشانگر ماوس را حرکت دهد.

این شرکت به دلیل استفاده از حیوانات در تحقیقات خود با انتقاداتی نیز روبرو شده است، به رغم اینکه اصرار دارد که همیشه با احتیاط با آنها رفتار می‌کند. اوایل این ماه، ماسک به ادعاهایی مبنی بر اینکه از ۲۳ میمون دارای ایمپلنت ۱۵ مورد مرده‌اند، پاسخ داد و گفت: هیچ میمونی در نتیجه کاشت نورالینک نمرده است و افزود که در آزمایش‌های اولیه روی حیوانات از میمون‌های دارای بیماری لاعلاج استفاده کرده است.

شرکت‌های دیگر پیش از این فناوری مشابه نورالینک را توسعه داده‌اند. برای مثال، برین گیت به یک مرد فلج این امکان را داده است تا با تبدیل دستخط تصوری خود به متن، افکار خود را به اشتراک بگذارد.

اکنون هنوز روزهای اولیه برای نورالینک است، اما امید می‌رود که این فناوری روزی بتواند به ایجاد مزایای واقعی برای افراد فلج منجر شود یا حتی امیدهای بزرگ ماسک برای دستیابی به چیزی بسیار بزرگ‌تر را برآورده کند. منبع

پسینه: همیشه به همه گفتم، شما باید تا پایان عمر با شرایطی که دارید زندگی گنید و اصلا و ابدا اکنون خودتون را معطل آینده دور و نا معلوم نکنید.

ایلان ماسک گفت که خوشبین است که ایمپلنت‌ها می‌توانند عملکرد تمام بدن را برای افراد دارای آسیب نخاعی را بازیابی کنند.

ماسک گفت: من فکر می کنم ما با نرولینک فرصتی داریم تا عملکرد کامل بدن را به فردی که آسیب نخاعی دارد بازیابی کنیم. او افزود: من نمی‌خواهم امیدها را بی‌دلیل افزایش دهم، اما به طور فزاینده‌ای متقاعد شده‌ام که این کار می‌تواند انجام شود. او گفت: با شش هفته تمرین، میمون یاد گرفت که در ازای دریافت جایزه اسموتی موز، پونگ، بازی ویدیویی کلاسیک دهه ۱۹۷۰ را بازی کند.

ماسک گفت: که اولین محصولات نرولینک به افراد فلج این امکان را می‌دهد تا از گوشی هوشمند با ذهن خود سریع‌تر از افرادی که از انگشت شست استفاده می‌کنند؛ استفاده کنند و نسخه‌های بعدی آن به افراد دارای آسیب نخاعی برای راه رفتن دوباره کمک می‌کند. این استارت‌آپ ادعا کرده است که این آزمایش‌ها گام‌های اولیه‌ای هستند که می‌توانند روزی افراد فلج را قادر سازند تا تنها با استفاده از فعالیت عصبی خود، رایانه‌ها و دستگاه‌های تلفن همراه را به راحتی کار کنند. قطعاً نمی‌گویم که می‌توانیم این کار را انجام دهیم، اما به طور فزاینده‌ای مطمئن هستم که این امکان وجود دارد.منبع

پاورقی: طی تماسی که با مدیر شرکت تولید کننده تشک طبی امیدان مهر آیین داشتم گفتن بزودی تعدای از تشک‌های اسفنجی مخصوص افراد ضایعه نخاعی را عرضه خواهند کرد. من مدت ۲۸ ساله بدون مشکل زخم شدن از این تشک‌ها استفاده میکنم

وقتی در گوگل بنویسی بحران، اولین کلید واژه‌ای که بالا میاد بحران آب در ایران است. کاملا واضح و مبرهن است که بحران آب یکی از صدها بحران مهم و جدی کشور است که باید بصورت جدی و جهادی به آن توجه خاص شود.
وقتی در گوگل بنویسی بارور، اولین کلید واژه‌ای که بالا بارورسازی ابرها است. این یعنی اینکه اکثر قریب به اتفاق استفاده کنندگان از فضای مجازی اینگونه می‌اندیشند که بحران کم آبی و خشک سالی در ایران را می‌توان به شیوه بارورسازی ابرها کاهش داد. جالب است که بدانیم مسئولین کشور از سال ۱۳۵۳ تکنولوژی این شیوه تامین آب را وارد کشور نمودند. با توجه به ساخت انواع پهباد در کشور شایسته است که پهباد بارورساز ابر هم به میزان لازم تولید و در اختیار نیروهای متخصص و تعلیم دیده در استان‌ها قرار گیرد تا کشور از حداکثر میزان بارش بهرمند شود.
ته‌بندی: امارات متحده عربی برای بارورسازی ابر‌ها و ایجاد باران مصنوعی از روش جدیدی استفاده می‌کند که خطرات کمتری برای محیط زیست دارد. در این روش که جایگزین روش قدیمی شده است، به ابر‌ها توسط هواپیما شوک الکتریکی داده می‌شود. لازم به ذکر است که این اقدام بخشی از برنامه «تلاش برای تأمین امنیت آب» در کشور امارات است که از دهه ۱۹۹۰ برای افزایش بارش باران انجام می شود. در طول ۵ سال گذشته امارات میلیون ها دلار روی افزایش باروری ابرها سرمایه گذاری کرده و تحقیقات بسیاری در این حوزه انجام داده است. این کشور طی بیست سال گذشته ماموریت‌های باروری ابرها را انجام داده و تنها در سال ۲۰۱۷ بیش از ۲۴۰ پرواز برای این کار در امارات انجام شده است.

فیلم مستند ایرانی در مورد باروری ابرها

سیستم تحویل دارو شامل یک پلت فرم تخریب پذیر متخلخل است که می‌تواند التهاب بافت عصبی را کاهش دهد و ممکن است به درمان آسیب‌های نخاع و سایر اختلالات عصبی کمک کند.

این سیستم که از مواد بیولوژیکی بسیار نازک کاشته شده در بدن استفاده می‌کند، همچنین از رشته‌های عصبی (آکسون‌ها) که سلول‌های عصبی را در بافت‌های عصبی آسیب دیده متصل می‌کنند محافظت می‌کند.

التهاب به طور معمول یک عامل اصلی در طی بهبودی از بیماری‌ها و آسیب‌های سیستم عصبی مرکزی است. برخی از رویکردهای پزشکی بازساختی پتانسیل زیادی برای درمان آسیب‌های نخاع، آسیب‌های مغزی مغزی، بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، سکته مغزی و سایر اختلالات عصبی نشان داده‌اند. اما سرکوب سیستم ایمنی بدن در طول درمان می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود و خطر عفونت را افزایش دهد.

یک هدف اصلی سرکوب التهاب عصبی و بازیابی یک محیط ریز سالم در مکان‌های اختلالات عصبی است.

توسعه این سیستم چهار سال طول کشید و پتانسیل بسیار زیادی را برای تحویل هوشمند دارو برای درمان بهتر اختلالات عصبی نشان داده است.

سیستم تحویل داروی منحصر به فرد این تیم شامل نانومواد فوق نازک، پلیمرهای قند و پروتئین‌های عصبی است. این سیستم، که یک مولکول ضد التهاب (متیل پردنیزولون) آزاد می‌کند، می‌تواند یک محیط ریز مساعد برای ایجاد ترمیم و بهبود بافت پس از آسیب عصبی ایجاد کند.

گروه تحقیقاتی با توسعه سیستم‌های نوآورانه، چند منظوره و قابل اعتماد برای دارورسانی که از مواد بیولوژیکی استفاده می‌کنند، بهبود درمان اختلالات عصبی را هدف قرار می‌دهد.

این تیم معتقد است که این سیستم جدید می‌تواند زمینه را برای درمان نه تنها آسیب‌های سیستم عصبی مرکزی، بلکه سایر بیماری‌ها هم فراهم کند، زیرا التهاب به طور کلی با مشکلات مختلفی از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، آرتروز، دیابت و سرطان همراه است.منبع