بدست

مغایرت‌های زمان ما

ما امروزه خانه‌های بزرگتر اما خانواده‌های کوچک‌تر داریم؛ راحتی بیشتر اما زمان کمتر, مدارک تحصیلی بالاتر اما درک عمومی پایین‌تر ؛ آگاهی بیشتر اما قدرت تشخی کمتر داریم, متخصصان بیشتر اما مشکلات نیز بیشتر؛ داروهای بیشتر اما سلامتی کمتر, بدون ملاحظه ایام را می‌گذرانیم، خیلی کم می‌خندیم، خیلی تند رانندگی می‌کنیم، خیلی زود عصبانی می‌شویم،
تا دیروقت بیدار می‌مانیم، خیلی خسته از خواب برمی‌خیزیم، خیلی کم مطالعه می‌کنیم، اغلب اوقات تلویزیون نگاه می‌کنیم و خیلی بندرت دعا می‌کنیم, چندین برابر مایملک داریم اما ارزشهایمان کمتر شده است خیلی زیاد صحبت می‌کنیم، به اندازه کافی دوست نمی‌داریم
و خیلی زیاد دروغ می‌گوییم, زندگی ساختن را یاد گرفته‌ایم اما نه زندگی کردن را ؛ تنها به زندگی سالهای عمر را افزوده‌ایم و نه زندگی را به سالهای عمرمان, ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاه‌تر، بزرگراه‌های پهن تر اما دیدگاه‌های باریک‌تر, بیشتر خرج می‌کنیم اما کمتر داریم، بیشتر می‌خریم اما کمتر لذت می‌بریم, ما تا ماه رفته و برگشته‌ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان از یک سوی کوچه به آن سو برویم, فضا بیرون را فتح کرده‌ایم اما نه فضا درون را، ما اتم را شکافته‌ایم اما نه تعصب خود را, بیشتر می‌نویسیم اما کمتر یاد می‌گیریم، بیشتر برنامه می‌ریزیم اما کمتر به انجام  می‌رسانیم, عجله کردن را آموخته‌ایم
و نه صبر کردن، درآمدهای بالاتری داریم اما اصول اخلاقی پایین‌تر, کامپیوترهای بیشتری می‌سازیم تا اطلاعات بیشتری نگهداری کنیم، اما ارتباطات کمتری داریم ما کمیت بیشتر اما کیفیت کمتر داریم ، سودهای کلان اما روابط سطحی, فرصت و تفریح کمتر و تغذیه ناسالم‌تر
داریم, طلاق بیشتر و خانواده‌های از هم‌پاشیده داریم و بدین دلیل است که پیشنهاد می‌شود:
از امروز شما هیچ چیز را برای موقعیت‌های خاص نگذارید، زیرا هر روز زندگی یک موقعیت خاص است, زمان بیشتری را با خانواده و دوستانتان بگذرانید، غذای مورد علاقه تان را بخورید و
جاهایی را که دوست دارید ببینید, زندگی فقط حفظ بقاء نیست، بلکه زنجیره‌ای ازلحظه‌های
لذتبخش است, از جام کریستان خود استفاده کنید، بهترین عطرتان را برای روز مبادا نگه ندارید و هر لحظه که دوست دارید از آن استفاده کنید, عباراتی مانند ”یکی از این روزها“ و ”روزی“ را از فرهنگ لغت خود خارج کنید بیایید نامه‌ای را که قصد داشتیم ”یکی از این روزها“ بنویسیم همین امروز بنویسیم, بیایید به خانواده و دوستانمان بگوییم که چقدر آنها را دوست داریم هیچ چیزی را که می‌تواند به خنده و شادی شما بیفزاید به تاُخیر نیندازید, هر روز، هر ساعت و هر دقیقه خاص است و شما نمی‌دانید که شاید آن می تواند آخرین لحظه باشد, اگر شما آنقدر گرفتارید که وقت ندارید این پیغام را برای کسانی که دوست دارید بنویسید، و به خودتان می‌گویید که ”یکی از این روزها“ آنرا خواهم نوشت، فقط فکر کنید ”یکی از این روزها“ ممکن است شما اینجا نباشید که آنرا بنگارید!
پاورقی: اگر کسی توی سرما یه دفعه پهلوهاش شروع کرد به مورمور کردن و یا اینکه حالت‌هایی مثل فروریختن دل پیدا کرد و بعد چند دقیقه لرزش گرفت, بدونه که کلیه‌هاش چائیده, چاره و درمان سریعش خوردن دوتا استامنیفون‌کدوئینه باهم استش. 

دنیایه کوچک من  وبلاگ یه خانم نوجوان قطع نخاع استش

متن بالا به انگلیسی

Paradox of Our TimesToday we have bigger
houses and smaller families; more conveniences, but less timewe have more
degrees, but less common sense; more knowledge, but less judgmentWe have more experts,
but more problems; more medicine, but less wellnessWe spend too
recklessly, laugh too little, drive too fast, get to angry too quickly, stay up
too late, get up too tired, read too little, watch TV too often, and pray too
seldomWe have multiplied our
possessions, but reduced our values We talk too much, love too little and lie
too oftenWe‘ve learned how to
make a living, but not a life; we’ve added years to life, not life to yearsWe have taller
buildings, but shorter tempers; wider freeways, but narrower viewpointsWe spend more, but
have less; we buy more, but enjoy it lessWe’ve been all the way
to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet the new
neighborWe’ve conquered outer
space, but not inner space We’ve split the atom, but not our prejudicewe write more, but
learn less; plan more, but accomplish lessWe’ve learned to rush,
but not to wait; we have higher incomes, but lower moralsWe build more
computers to hold more information, to produce more copies, but have less
communication We are long on quantity, but short on qualityThese are the times of
fast foods and slow digestion; tall men and short character; steep profits and
shallow relationshipsMore leisure and less
fun; more kinds of food, but less nutrition; two incomes, but more divorce;
fancier houses, but broken homesThat’s why I propose,
that as of today, you do not keep anything for a special occasion, because every
day that you live is a special occasionSearch for knowledge,
read more, sit on your front porch and admire the view without paying attention
to your needsSpend more time with
your family and friends, eat your favorite foods, and visit the places you loveLife is a chain of
moment of enjoyment, not only about survivalUse your crystal
goblets Do not save your best perfume, and use it every time you feel you want
itRemove from your
vocabulary phrases like “one of these days” and “someday” Let’s write that
letter we thought of writing “one of these days”Let’s tell our
families and friends how much we love them Do not delay anything that adds
laughter and joy to your lifeEvery day, every hour,
and every minute is special And you don’t know if it will be your lastIf you’re too busy to
take the time to send this message to someone you love, and you tell yourself
you will send it “one of these days “ Just think…”One of these days “, you may
not be here to send it !

Post Views: 394

یک دیدگاه برای ”مغایرت‌های زمان ما“

  1. مهرداد جان متن زیبائی بود.یه نکته هم در مورد پاورقی ات:استامینوفن درسته درد رو از بین میبره اما جزو داروهای مهلک کلیه هستش و اگه کسی در مراحل اولیه نارسائی کلیوی باشه مصرف داروهائی مثل استامینوفن و جتامایسین کلیه بیچاره رو برای همیشه منهدم میکنه.

  5. آقا مهرداد سلام.انسان امروز دچار بیماری سرعت شده وبه همین جهت خیلی از لذت های واقعی را از دست داده است.مرحوم پرفسور هشترودی میگفت انسان امروز دچار مار قهقهه شده است.هر کس به این مار نگاه میکرد آنقدر میخندید تا از بین میرفت.سر انجام مار قهقهه را با آینه نا بو د کردند.آیا مار قهقههه بشر امروز این اختراعات عجیب و غریب نیست که زندگی هارا تغییر داده است؟

  7. سلام مهرداد عزیز
    ما از الان میگیم دوستت داریم.#winking #kiss
    این روزا تو این سرما من که همش در حال مورمور شدنم.
    ممنون از عکس، خیلی بانمک بود.
    شاد باشی و به همه سلام برسون.#smile

  8. زندگی از هر روزنه‌ای به درون نشت می‌کند و تو مجبوری که عکس‌العمل نشان بدهی و هیچ کس نمی‌پرسد که این عکس العمل حقیقی است یا نه؟ و آیا تو واقعی هستی یا ساختگی؟
    امروز یک از اون روزهاست و من برای توکه نمی‌شناسمت می‌نویسم حرفهایی که که به هیچ کس نگفتم. وقتی قطع نخاع میشی ۲ راه داری یکی اینکه از همه جا و همه کس قطع امید کنی و بزاری برات دلسوزی کنن یا اینکه سعی کنی شرایط راتحمل کنی و توی این مردابی که زندگی برات تدارک دیده فرو نری. آره من راه دوم را انتخاب کردم. بعد از ۵ ماه از قطع نخاع شدنم برگشتم سرکار. به خانواده‌ام دلداری می‌دادم که زیاد ناراحت من نباشند. همه بهم می‌گفتند که چه روحیه‌ای داری واقعاً عالیه. گذشت و گذشت و یک روز متوجه شدم دارم نقش بازی می‌کنم نقش یه آدم موفق نقش یه آدمی با روحیه قوی. دیگه احساس کردم تبدیل شدم به یه سنگ صبور برای همه . یه گوش شنوا برای دوستام . هیچ کس به فکرش هم نرسید که من هم شاید حرفی برای گفتن داشته باشم. من هم شاید آرزویی داشته باشم.
    نمی دونم چرا این حرفها را دارم برای تو می‌گم. نمی‌دونم.
    امروز یک از آن روزهاست یکی از آن روزهایی که من نقش تکراری و خسته‌کننده و مزورانه خودم را تکرار می‌کنم.
    تو چی تو چه نقشی را بازی می‌کنی.
    نمی‌دونم خدا با همه استعدادهایی که من داشتم چرا این نقش را برای من انتخاب کرد. آیا واقعاً من نمی‌تونستم نقش دیگه‌ای را بازی کنم نقشی که آرزوشو دارم. به من بگو

  9. سلام مهرداد عزیز …
    مثل همیشه بی نظیر و به جا بود … انگار همه ی این حرفها مدتها بر دلم سنگینی میکرد … وقتی بزرگترها از گذشته و ازسادگیهاش خاطره میگن واز شادی بی ریایی که دلهاشونو می لرزوند به اونها حسودیم میشه /
    مردم عصر ما مثل مسافرهایی شدند که فقط به رسیدن فکر میکنند و زیبایی ها مسیر رو نمی بینند/
    ما بلد نیستیم از امروز لذت ببریم ولی خوب بلدیم امروز رو قربانی فرداهای دور کنیم/
    یاعلی

  10. سلام جالب بود خیلی جالب .همه مون فکر می کنیم زندگی اون دور دورهاست و باید بریم به اونجا برسیم و زندگی کنیم بی خبر از اینکه زندگی یعنی همین رفتن و رسیدنی در کار نیست شاید تو بهتر از من بفهمی که قدر لحظه هارو باید دانست .خیلی این پست جالب بود تکان دهنده بود

  11. سلام خوبی آقا مهرداد . تعجب کردم . چرا اسم وبلاگم و اینجا گذاشتی من دوست ندارم کسی چیزی از من بدونه . حالا آدرس وبلاگ مهم نیست ولی خانم نوجوان قطع نخاع و چرا نوشتی . بای .

  12. سلام -امیدوارم که خوب باشین همینطور خانواده محترم حالشون خوب باشه مطلبی که نوشتی خیلی جالب بود خیلی – پیشاپیش عید قربان را به شما و خانوادتون تبریک می گم.

  13. آقای زندی ممنون از این متن زیبایی که به عنوان پست گذاشته بودید.
    من هم کاملا موافقم ولی با این حال باز هم همچنان به رویه قبلی هستم متاسفانه.
    البته خیلی دوست دارم تا زنده هستم همه کارهایی که دوست دارم رو انجام بدم و همه جاهایی که دوست دارم ببینم رو ببینم. ولی متاسفانه همیشه یه مشکل کوچولو هست اونم پول.
    بهرحال در این برهه از زندگیم به این نتیجه رسیدم که هر لحظه باید از خدا بخوام سلامتیم رو برام نگه داره و بیماریم پیشرفت نکنه. پول هم فدای سلامتی.#grin

  14. سلام مهرداد خوبی خیلی وقته آن لاین نشدم خیلی وحشتناک سرم شلوغ بود آره انسانیت داره از بین میره ولی اگه ما هرکدوممون یه کار کوچول انجام بدهیم حتی مثلا حالتو بپرسم خیلی خوبه مگه نه یا وقتی جوابمو میدی خوشحال می‌شم خییلی برام لذت بخش اس #eyelash

  15. قابل توجه مریم #smile
    آره بعضی وقتها منهم اینطور می شم بعضی وقتها یه تکونی شدید به خودم می‌دم و خودمو راحت می‌کنم
    می‌گی چرا خدا واسه ما خواست حتما یه چیزی بوده که به نفع ما هم است حتما قبل از بدنیا آمدن ما خودمون داوطلب شدیم که این جور زندگی را قبول کنیم فراموشی موقت داریم همه ما
    هدف اصلی زندگی ما زسیدن به کمال است

  18. سلام
    از وبلاگ دلا به اینجا اومدم وبلاگ زیبایی داری و چقدر قشنگ وضعیت انسانهای عصر حاضرو تشریح کردی بهت تبریک میگم به خاطر دید بازت#flower

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.