محققان به دنبال استفاده از مواد زیستی یا ژل‌های نرم برای ترمیم شکافی هستند که هنگام آسیب دیدگی ستون فقرات فرد ایجاد می‌شود. ژل با تکنولوژی بالا به محل آسیب تزریق می‌شود که می‌تواند چند سانتی متر عرض داشته باشد و با شکل ناحیه مطابقت داشته باشد و در عین حال به عنوان پلی برای رشد رشته‌های عصبی عمل می‌کند. او گفت: این یکی از سخت ترین کارهایی است که ما به عنوان جراح ستون فقرات انجام می‌دهیم، این است که با بیمارانی که آسیب نخاعی داشته‌اند در مورد این واقعیت صحبت کنیم که ما واقعاً درمانی برای بهبود عملکرد عصبی آنها نداریم. ما درمانی می‌خواهیم که کمترین احتمال ایجاد آسیب را داشته باشد، زیرا این بیماران در وهله اول آسیب فاجعه باری داشته‌اند. ما می‌خواهیم آن را تا حد امکان ایمن کنیم. دکتر گفت: با آسیب نخاعی، خود نخاع معمولاً قطع نمی‌شود، در معماری درونی تخریب زیادی به وجود می‌آید. او گفت: این تخریب و آن ناحیه آسیب به یک مانع بزرگ برای بازسازی عصبی تبدیل می‌شود. این یک نوع شکاف را تشکیل می‌دهد، و این شکاف هم یک مانع فیزیکی و هم یک مانع بیولوژیکی است.

دکتر عصب شناس و مدیر مرکز تحقیقات نخاعی، گفت: که هر مورد منحصر به فرد است. هر مصدومیتی یکسان نیست. هر بیمار در واقع ظاهر متفاوتی دارد، اندازه متفاوتی دارد، شکل ضایعه متفاوتی دارد. وارد کردن مواد پیش ساخته به بند ناف بدون برش دادن آن بسیار دشوار است. شما نمی‌خواهید آسیب بیشتری اضافه کنید. ژل بیومتریال در یک روش کم تهاجمی با کمک یک ربات جراحی تزریق می‌شود و حاوی داروهایی برای اصلاح بافت اسکار موجود است که می‌تواند ترمیم جراحات را دشوارتر کند. وی گفت ژل همچنین حاوی اجزای میکروسکوپی برای حمایت از رشد فیبرهای عصبی است. او گفت: اینها حاوی ذرات مغناطیسی هستند و سپس می‌توانند در یک میدان مغناطیسی هدایت شوند و در یک راستا قرار گیرند. فیبرهای عصبی که با آنها روبرو می‌شوند اساساً جهت می‌گیرند. این پروژه تحقیقاتی شش ساله که به نام “اصلاح شکاف” شناخته می‌شود، اخیراً ۲۴ میلیون دلار بودجه فدرال دریافت کرده است. این تیم شامل محققان، مهندسان و جراحانی از کانادا، ایالات متحده، اروپا و استرالیا است.

مدیر برنامه گفت: که ده‌ها محقق در چندین دانشگاه مختلف در این پروژه همکاری می‌کنند. او گفت: این یک چالش بسیار پیچیده است که بخواهیم نخاع را بازسازی کنیم. این دلیلی است که ما به چنین تیم بزرگ بین المللی نیاز داریم. وی گفت: که با اجزای مغناطیسی ارائه شده توسط ژل، آنها امیدوارند که به ایجاد یک مسیر برای رشته های عصبی یا آکسون ها کمک کنند. او گفت: مثل خطوط راه آهن یا خرده نان. هدف کمک به بازیابی برخی عملکردها پس از آسیب نخاعی است. تا پایان پروژه، امیدواریم نتایج اولیه‌ای داشته باشیم که بتوانیم آن‌ها را به آزمایش‌های انسانی برسانیم. در حالی که تمرکز اولیه تیم بر کمک به بیماران مبتلا به آسیب‌های اخیر است، آنها گفتند: که می‌تواند در آینده نیز برای افرادی که آسیب‌های مزمن دارند، کاربردهای بالقوه‌ای داشته باشد. منبع