پستانداران توانایی ضعیف در بهبودی پس از آسیب نخاعی دارند که می‌تواند منجر به فلج شود. دلیل اصلی این امر ایجاد یک زخم پیچیده همراه با التهاب مزمن است که یک ریز محیط سلولی را ایجاد می‌کند که مانع ترمیم بافت می‌شود. اکنون ، یک تیم تحقیقاتی نشان داده‌اند که تجویز داروهایی که اجزای سلول خاص این را هدف قرار می‌دهند جای زخم، بهبود عملکرد پس از آسیب را بهبود بخشد.
محققین در حال بررسی آسیب نخاعی با استفاده از دو مدل مختلف هستند: ماهی گورخر، جایی که بهبودی آسیب نخاعی وجود دارد و پستانداران که بهبودی ضعیفی را نشان می‌دهند. جای زخم متراکمی که در محل ضایعه ایجاد می‌شود مورد توجه خاص قرار گرفته است. در پستانداران، پس از آسیب نخاعی، محققان مشاهده کردند که سلول‌ها در حاشیه ضایعات شروع به تجمع می‌کنند. اما هیچ سلول: این سلول‌ها به عنوان سلول‌های پیری شناخته می‌شوند. محققین توضیح می‌دهند که آنها دارای ویژگی‌ها و نشانگرهای خاصی هستند و می‌توانیم آنها را سلول‌های زامبی بنامیم، جایی که رشد و تقسیم قطع می‌شود، اما در آنجا برنامه مرگ طبیعی سلول فعال نمی‌شود.
در حالی که در ماهی گورخرماهی، تجمع این سلول‌ها در محیط پیرامونی آسیب به مرور پاک می‌شود، در پستانداران، این سلول‌ها باقی مانده و از اجزای مهم اسکار متراکم مشاهده شده هستند. از آنجا که سلول‌های پیری نشانگرهای مولکولی خاصی دارند، داروهای خاصی وجود دارد که می‌توانند در این زمینه آزمایش شوند. نویسنده مطالعه، می‌گوید: با تجویز داروهای سنولیتیک مختلف، که به طور خاص این سلول‌های پیری را هدف قرار می‌دهند، کاهش تدریجی این سلول‌ها، کاهش التهاب اسکار و سطح التهاب پایین‌تر به دلیل کاهش ترشح پیش فیبروتیک و پیش التهاب مشاهده شده است. عوامل تغییرات مشاهده شده در سطح مولکولی زمینه ساز بهبود عملکرد حرکتی، حسی و مثانه است که ما یافتیم.
اگرچه ما هنوز از بهبود آسیب‌های نخاع در انسان دور نیستیم، ما در حال یادگیری بیشتر در مورد امضاهای مولکولی این ضایعات هستیم و این نتایج جدید امیدوار کننده می‌تواند استراتژی‌های درمانی جدیدی را باز کند که می‌تواند نه تنها در مورد آسیب‌های نخاع بلکه در سایر شرایط استفاده شود فاقد صلاحیت احیا است. منبع
بازدیدها: 133