زمستان گذشته که به کمیسیون تشخیص مصلحت ایاب ذهاب بهزیستی رفتم، یکی از افراد کمیسیون بهم گفت: اینقدر کج نشستی روی ویلچر، برات ناراحتی پیش‌میآدهآاا. منم برای توجیه، گفتم: چون قدم زیادی بلنده و سوند ندارم مجبورم برای تحت فشار نبودن مثانه و کلیه‌هام مرتب خودم را کش بدم و چپ و راست بشم. وقتی مقاله زیر را خواندم دیدم واقعا من به میزان متنابهی مشکل دار روی ویلچر میشینم.

استقرار صحیح بدن در پیشگیری از بروز و پیشرفت زخمهای فشاری از اهمیت بسیار بالائی برخوردار است. همچنین ایجاد وضعیت مناسب برای بدن میتواند در به حداکثر رساندن ثبات، توانائی و عملکرد بدن هنگام استقرار روی صندلی چرخدار ، حفظ توازن مناسب نخاع و به حداقل رساندن درد کمک مناسبی نماید. اساس استقرار صحیح بدن، حفظ توازن در ناحیه لگن است. در واقع اندامهای لگن، وزن اصلی بدن را در هنگام نشستن تحمل میکنند. تغییر مقاومت عضلانی و ناهنجاریهای اسکلتی میتوانند، باعث کج شدن لگن به سمت جلو یا عقب، یا کجی به یک پهلو و یا حرکت (لغزیدن)روی سطح نشیمن گردند. این وضعیتها میتوانند باعث افزایش فشار روی قسمتهای استخوانی لگن شده و خطر تخریب پوست را افزایش دهند. کمک دادن اضافی به تنه یا پاها و تقویت آنها میتواند به اصلاح این وضعیت ها کمک نموده و  استقرار لگن را در یک سطح مناسب حفظ نمایند. بنابراین استفاده ازتشکچه‌های مخصوص و تکیه‌گاههای مناسب، در کنترل استقرار وضعیت مناسب قسمتهای مختلف بدن ضروری است.
شایعترین عوارض ناشی از عدم استقرار صحیح بدن در وضعیت نشسته عبارتنداز:
۱ ) اسکلیوزیس، اسکلیوزیس عبارتست از انحنای یکطرفه نخاع معمولا با کجی لگن (کجی به یک سمت) همراه است که منجر به افزایش فشار بر روی سمت پایین تر میگردد.

۲) کیفوزیس، کیفوزیس عبارتست از یک فرم “C” شکل یا انحنای فرو رفته نخاع میتواند منجر به افزایش فشار بر روی استخوان دنبالچه شود. در ناحیه دنبالچه لایه‌های عضلانی و شبکه عروق خونی کمی وجود دارد. این وضعیت می‌تواند منجر به درد در ناحیه گردن و شانه‌ها شده و استفاده از دستها و بازوها را با مشکل مواجه میکند. این وضعیت حتی میتواند بر روی تنفس فرد تاثیر گذار باشد.
جهت پیشگیری از عوارض ناشی از استقرار نامناسب بدن :

۱ ) باید وضعیت استقرار بدن فرد، بوسیله یک فیزیوتراپ مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورت نیاز بررسیها را تا یافتن بهترین وضعیت تکرار و ادامه داد.

۲ ) پشتی صندلی چرخدار را بایستی در وضعیت مناسبی نگهداری نمود (از گود افتادن آنجلوگیری کرد).

۳ ) وضعیت استقرار بدن بایستی مرتبا” کنترل شود، بنحوی که در موقع کمک گرفتن یا جابجا شدن روی ویلچر ، ران ها و پشت، در وضعیت مناسبی قرار گرفته باشند. همچنین باید از استقرار صحیح زانو ها و لگن اطمینان حاصل نمود. چنانچه ضرورت داشته باشد، میتوان از یک آینه استفاده کرد، تا با تنظیم بدن وضعیت صحیح ایجاد شود.

۴ ) در جاهائیکه لازم باشد میتوان از تقویت سازهای  کمری استفاده کرد.

۵ ) حفظ تحمل مناسب تیغه های شانه و عضلات سینه ای نیز توصیه میگردد.

۶ ) بایستی از کوتاه شدن عضلات پیشگیری کرد. مخصوصا” در ناحیه ران و زرد پی پشت زانوها. کشش منظم و استفاده از یک برنامه مناسب که بوسیله یک فیزیوتراپ ارائه میشود، توصیه میگردد. منبع
پاورقی: گویا بهزیستی کلا داستان سرویس ایاب ذهاب معلولان را تعطیل کرده، انگار قراره به کسانی که اتول دارن کمی تا قسمتی سهمیه‌ی سوخت بدن.